«Θέλεις να καταλάβεις το βαθμό εκφυλισμού στον οποίο έχει καταπέσει η Μύκονος;» με ρώτησε κάτοικος του νησιού με σημαντική θέση στην τοπική κοινωνία. Προφανώς και απάντησα καταφατικά. Άρχισε λοιπόν να μου διηγείται ένα περιστατικό με πρωταγωνιστή «ένα παλικάρι 21 ετών από το Μεξικό που ήρθε πέρυσι τον Αύγουστο για διακοπές, εδώ, στο νησί μας». Παρεμπιπτόντως όλα τα στοιχεία των εμπλεκομένων βρίσκονται στην διάθεση της ιστοσελίδας.
Προπαραμονές της Παναγίας λοιπόν, ο νεαρός έχοντας νοικιάσει ένα μηχανάκι, εμπλέκεται σε σοβαρό τροχαίο ατύχημα στα στενά του νησιού. Τραυματίζει σοβαρά τη στοματική του κοιλότητα και το κεφάλι. Έχει όμως τις αισθήσεις του. Αρχικά μεταβαίνει στο Κέντρο Υγείας Μυκόνου, όπου οι γιατροί κρίνουν πως… δεν απαιτείται να τον υποβάλουν σε αξονική, παρά το γεγονός ότι υπάρχει πλέον σύγχρονος τομογράφος εκεί. Του συστήνουν να μεταβεί σε ιδιώτη χειρουργό οδοντίατρο προκειμένου να περιθάλψει το τραύμα του.
«Στη Μύκονο το “μαύρο” χρήμα σε τέτοιες περιπτώσεις αποτελεί κανόνα»
Όντως, πηγαίνει αρχικά σε οδοντίατρο του νησιού που του κάνει απλώς ένα ράμμα στο στόμα και του λέει «δώσε μου 500 ευρώ». Ο νεαρός βγάζει την πιστωτική κάρτα για να πληρώσει. «Only cash» («Μόνο μετρητά») του απαντάει ο γιατρός. Χωρίς να έχει άλλη επιλογή το παιδί σηκώνεται και με καμένη τη δεξιά πλευρά του προσώπου του από το σούρσιμο στην άσφαλτο κατά το ατύχημα, πηγαίνει κουτσαίνοντας στο ATM που ήταν απ’ έξω να σηκώσει χρήματα. Ενημερωτικά, στη Μύκονο υπάρχουν δεκάδες μηχανήματα ανάληψης χρημάτων όχι μόνο από τις ελληνικές συστημικές τράπεζες αλλά από διάφορα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Το μηχάνημα όμως δεν είχε μετρητά. Οπότε ο γιατρός τον αναγκάζει να μπει στ’ αυτοκίνητό του και τον πηγαίνει στο επόμενο πλησιέστερο ATM, όπου ο νεαρός κάνει πράγματι ανάληψη 500 ευρώ και του τα δίνει – χωρίς να πάρει εννοείται ποτέ την προβλεπόμενη απόδειξη. Στη Μύκονο το «μαύρο» χρήμα σε τέτοιες περιπτώσεις αποτελεί κανόνα.
Ο Μεξικανός τουρίστας τα επόμενα εικοσιτετράωρα βρίσκεται κλινήρης στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, περιμένοντας να επουλωθούν τα τραύματά του. Πέντε ημέρες αργότερα όμως, ο ιδιοκτήτης του καταλύματος βλέποντας ότι η κατάσταση της υγείας του πελάτη του δεν εξελίσσεται ομαλά, επικοινωνεί τηλεφωνικά με τον δικό του οδοντίατρο που βρίσκεται στο νησί. «Γιάννη, θέλω να έρθεις αν μπορείς, να δεις ένα παιδί που έχω εδώ». Ο νεαρός είχε αρχίσει να ανεβάζει πυρετό, πήγαινε για σηπτικό σοκ, καθώς όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων, είχε σπάσει η γνάθος του.
Ο νέος πλέον οδοντίατρος βλέποντας την κατάσταση του ασθενούς, τον πηγαίνει άμεσα στο ιατρείο του. Του βγάζει ακτινογραφίες. Έχουν σπάσει σχεδόν όλα τα δόντια και αντιλαμβανόμενος τη βαρύτητα του περιστατικού, επικοινωνεί με το Κέντρο Υγείας. «Κανονίστε διακομιδή ασθενούς το ταχύτερο για Αθήνα, για το νοσοκομείο Ευαγγελισμός». Η απάντηση που λαμβάνει τον αφήνει ενεό. «Από τη στιγμή που εμείς τον διώξαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα»!
Ο οδοντίατρος βρίσκεται σε δίλημμα. Να τον βάλει στο πλοίο της γραμμής και όταν φθάσει Πειραιά να ψάξει μόνος του ο ασθενής πού βρίσκεται ο «Ευαγγελισμός» και να χτυπήσει την πόρτα του νοσοκομείου ή να τον περιθάλψει στο νησί; Παίρνει το ρίσκο να τον κρατήσει στο νησί. Του τοποθετεί προσωρινή οδοντοστοιχία μέχρι να έρθει η μόνιμη.
Ο ασθενής επικοινωνεί με την πατρίδα του, με γνωστό του καθηγητή χειρουργικής στο Μέξικο Σίτι. Μέσω Zoom συνομιλούν οι δύο γιατροί και σχεδιάζουν τον τρόπο αντιμετώπισης του περιστατικού. Υποβάλλεται σε τρία χειρουργεία. Πέραν της αρνητικής έκθεσης που υπήρξε στο εξωτερικό για το δημόσιο σύστημα υγείας στο πιο πολυδιαφημισμένο νησί της Ελλάδας, το συμβάν δεν τελείωσε εκεί.
«Μιλάμε για… μαφιόζικες πρακτικές»
Ο Μεξικανός, επειδή οι μέρες που είχε κλείσει δωμάτιο στο ξενοδοχείο είχαν τελειώσει, αναγκαζόταν κάθε τρεις και λίγο να αλλάξει κατάλυμα. Θυμίζουμε ότι διανύουμε τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου και σχεδόν όλες οι τουριστικές μονάδες στο νησί των Ανέμων είναι πλήρεις. Έτσι αλλάζει συνεχώς δωμάτια.
Κάποια στιγμή μπαίνουν στο οδοντιατρείο δύο τύποι και ζητούν να μάθουν από τον γιατρό πού διαμένει τώρα ο Μεξικανός. Προφασίζονται πως έχουν να του παραδώσουν κάτι βαλίτσες, αλλά στον διάλογο που ακολουθεί αποκαλύπτουν την αλήθεια. Τους είχαν στείλει από το γραφείο που ο τουρίστας είχε νοικιάσει το μηχανάκι και απειλούσαν πως θα τον δείρουν εάν δεν τους πλήρωνε τη ζημιά!
«Μιλάμε για καθαρά μαφιόζικες πρακτικές. Έσκασαν μύτη δύο τύποι αλλοδαποί, όχι Μυκονιάτες, που ήταν έτοιμοι ν’ ασκήσουν βία» μας λέει ο συνομιλητής μας. Ο γιατρός τους ζητάει ν’ αφήσουν ήσυχο το παιδί και πως εάν θέλουν μπορούν να κινηθούν βάσει των όσων προβλέπει ο νόμος σε αυτές τις περιπτώσεις, από τη στιγμή που έχει υπογραφεί συμβόλαιο ενοικίασης του τροχοφόρου.
Μάλιστα έστελναν στον νεαρό τραυματία και απειλητικά μηνύματα μέσω κινητού. Σημειωτέον πάντως το πρόβλημα επιλύθηκε χωρίς να υπάρξει οποιασδήποτε μορφής σωματική βία. Ο Μεξικανός προερχόταν από πλούσια οικογένεια, ζούσε σε πολυτελή οίκημα στην πατρίδα του με υπηρέτες και όλες τις ανέσεις, αλλά βλέποντάς τον απλώς με ένα μαγιό να κάνει διακοπές στην Ελλάδα, δεν μπορούσες να ξέρεις ποιος είναι. Αντιλήφθηκε όμως με τον πλέον δυσάρεστο τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στο νησί, τόσο στον τομέα της ιατρικής περίθαλψης όσο και σε αυτό διαμονής και της… εξυπηρέτησης. Προφανώς δεν είναι ο κανόνας, αλλά αντίστοιχα περιστατικά όλο και πολλαπλασιάζονται στην περιοχή.
Όπως είπε και ο ίδιος στον οδοντίατρο, «ντόκτορ, στο Μεξικό έχουμε δυστυχώς πολλές απαγωγές. Ποτέ όμως δεν έχω φοβηθεί τόσο πολύ για τη ζωή μου, όσο φοβήθηκα εδώ, στη Μύκονο».
