Τα συναισθήματά του για το γεγονός ότι συνόδευσε τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη στην τελευταία του κατοικία, κρατώντας τα δύο αργυρά ολυμπιακά μετάλλια του καλού του φίλου, τα οποία θα διατεθούν για να σωθούν παιδικές ψυχές που πάσχουν από καρκίνο, εξέφρασε ο Μιχάλης Μουρούτσος.
Μέσα από μία ανάρτηση στη Instagram, παραδέχτηκε ότι έτρεμαν τα πόδια του και είχαν κοπεί τα χέρια του, σημειώνοντας το εξής: «Ακόμη δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ήρθαμε χτες, τόσοι μα τόσοι άνθρωποι να σου πούμε το τελευταίο αντίο».
Αναλυτικά ολόκληρο το κείμενο:
«Ακόμη δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ήρθαμε χτες, τόσοι μα τόσοι άνθρωποι να σου πούμε το τελευταίο αντίο. Θέλω να ξέρεις ότι ήταν μεγάλη μου τιμή να κρατήσω τα ολυμπιακά σου μετάλλια συνοδευόμενος από τις φίλες μας και Ολυμπιονίκες, Αρετη Αθανασοπουλου και Ελλη Μυστακιδου. Έτρεμαν τα πόδια μου και είχαν κοπεί τα χέρια μου. Φαντάζομαι και τα κορίτσια θα ένιωσαν κάτι ανάλογο. Μεγάλο το βάρος αυτών των μεταλλίων. Μου θύμισε ποσό κόπο, πόνο χρόνο και ιδρώτα έχεις θυσιάσει για να σηκώσεις την Ελλάδα μας ψηλά. Ελπίζω να χαμογέλασες βλέποντας μας. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για σένα. Και δεν μιλάω μόνο για τις διακρίσεις σου. Μιλάω κυρίως για την στάση ζωής που είχες και για την κληρονομιά που αφήνεις πίσω σου. Υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής σου. Δεν ξέρω αν εκεί στον ουρανό υπάρχουν τείχη για να γκρεμίσουν… είμαι σίγουρος όμως ότι η γειτονιά των αγγέλων θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για να περάσει ένας υπέροχος άνθρωπος».
