Φέτος ο Άγιος Βαλεντίνος θα εορταστεί στη Μυτιλήνη στην εκκλησία της Παναγίας των καθολικών, τη γνωστή «φραγκοκλησιά» της οδού Ερμού, όπου φυλάσσονται εδώ και 120 περίπου χρόνια λείψανα του Αγίου. Οι εορτασμοί θα γίνουν με όλα τα μέτρα για τον κορονοϊό, καθώς πέρσι ο εορτασμός λόγω της πανδημίας ήταν μοναχικός.
Η λειτουργία για τον ‘Αγιο Βαλεντίνο θα ξεκινήσει στις 18:00, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Μητροπολίτη Νάξου – ‘Ανδρου – Τήνου – Μυκόνου και Αποστολικού Τοποτηρητή της Επισκοπής Χίου, στην οποία ανήκει και η καθολική Κοινότητα της Μυτιλήνης.
Όπως είναι γνωστό, και από παλαιότερα ρεπορτάζ του ΑΠΕ ΜΠΕ, τα λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου στη Μυτιλήνη βρέθηκαν το 1907. Προηγήθηκε ένα ταξίδι πολλών αιώνων που ξεκίνησε από το μαρτύριο του επί Κλαύδιου του Β’ του επονομαζόμενου και Γότθου στις 14 Φεβρουαρίου του 268 στην οδό Φλαμίνια της Ρώμης και την ταφή του μαζί με ένα φιαλίδιο με αίμα του στην κατακόμβη της αγίας Πρισκίλλας.
Τα βασανιστήρια και ο αποκεφαλισμός
Σύμφωνα με την αγιολογία των καθολικών, ο πιθανότατα πρεσβύτερος Βαλεντίνος συνελήφθη στη Ρώμη όταν αυτοκράτορας ήταν ο Κλαύδιος Β’, ο επονομαζόμενος και Γότθος. Αφού βασανίστηκε, εκτελέστηκε διά αποκεφαλισμού στις 14 Φεβρουαρίου του 268 στην οδό Φλαμίνια. Οι σύντροφοί του τότε περισυνέλεξαν το αίμα του σε ένα γυάλινο φιαλίδιο και έθαψαν το σώμα του μαζί με το γυάλινο φιαλίδιο στις κατακόμβες της Αγίας Πρισκίλλας. Το 1815 ο φύλακας των κατακομβών π. Πέτρος Κόμπι, ανακαλύπτει τον σκαλισμένο στο τοίχωμα των κατακομβών, τάφο με τη μισοσβησμένη επιγραφή Βαλεντίνος. Στις 22 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου επί Πάπα Πίου του 7ου ο τότε βικάριός του καρδινάλιος Ιούλιος ντι Σομάλια προβαίνει σε ανακομιδή των λειψάνων τα οποία δωρίζονται στον ιερέα ευγενή Ιωάννη-Βαπτιστή Longarini di S. Costanzo από το δουκάτο του Ουρμπίνο παρεκκλησιάρχη και υμνωδό στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του Ispali στη Σεβίλλη της Ισπανίας.
Το πώς αυτά τα λείψανα συνοδευόμενα από συνοδευτικά έγγραφα έφτασαν στη Μυτιλήνη δεν είναι γνωστό. Προφανώς μετά το θάνατο του Ιωάννου-Βαπτιστού Longarini di S. Costanzo, κληροδοτήθηκαν σε κάποιον από τους συγγενείς του που απόγονος του μετανάστευσε στη Μυτιλήνη όπου τότε η καθολική κοινότητα είχε σημαντικά οικονομικά συμφέροντα συνδεόμενα με τη Χίο και φυσικά τη Σμύρνη.
Της τοποθέτησης των λειψάνων στον καθολικό ναό ακολουθεί άλλη μια περίοδος σιωπής μέχρι το 1990 που ο υπερήλικας εφημέριος του καθολικού ναού της Μυτιλήνης, φραγκισκανός μοναχός π. Τορκουάτο Μορίνι σφράγισε τη Φραγκοκλησιά ελλείψει καθολικού ποιμνίου, πήρε τα λείψανα και αναχώρησε για την Αθήνα. Μέρος των λειψάνων τοποθετήθηκε στο παρεκκλήσι του Τάγματος των Καπουτσίνων, το αφιερωμένο στους αγίους Φραγκίσκο και Κλάρα, στην οδό Γκιλφόρδου 7 στην πλατεία Βικτωρίας στην Αθήνα, και άλλο στάλθηκε στην έδρα της Καθολικής Εκκλησίας στη Ρώμη.
H λατρεία στους δρόμους
Τα τελευταία χρόνια με αφορμή την επισκευή του καθολικού ναού – μνημείου και την επανασύσταση μιας μικρής καθολικής κοινότητας αποτελούμενης κυρίως από μετανάστες και Ευρωπαίους καθολικούς που ζουν στη Μυτιλήνη, τα λείψανα επέστρεψαν στο χώρο όπου ανήκουν.
Σαν σήμερα τα τελευταία χρόνια η καθολική εκκλησία συγκέντρωνε εκατοντάδες προσκυνητές ενώ τα λείψανα του αγίου λατρεύονταν στους δρόμους της Μυτιλήνης όπου λιτανεύονταν.
Πέρυσι ο εορτασμός ήταν μοναχικός λόγω των μέτρων για τον κορονοϊό και η λειτουργία πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών. Φέτος η Εκκλησία ανοίγει αλλά για συγκεκριμένο αριθμό πιστών και με την ελπίδα του χρόνου τα πράγματα να είναι καλύτερα.
(εξωτερική φωτογραφία lesvosnews)
