Οι τραγικές συνθήκες κάτω από τις οποίες παράνομοι μετανάστες επιχειρούν να μπουν στη χώρα μας αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη αποτυπώνονται σε απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία επικυρώνεται ποινή κάθειρξης 30 ετών και 6 μηνών και χρηματική ποινή 350.000 ευρώ που επιβλήθηκε σε δουλέμπορο.
Οι μετανάστες, ανάμεσα τους γυναίκες και ένα παιδί έφτασαν στα παράλια του νομού Λάρισας τον Ιούνιο του 2009 , από την Κωνσταντινούπολη, στοιβαγμένοι στο αμπάρι ενός ιστιοφόρου. Είχαν φύγει από τις χώρες τους δυο μήνες νωρίτερα πληρώνοντας στους δουλεμπόρους από 5.000 έως 12.000 ευρώ ο καθένας.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού των 30 παράνομων μεταναστών, όπως περιγράφεται στην απόφαση του Αρείου Πάγου, παρέμεναν στο αμπάρι του ιστιοφόρου καθώς οι δουλέμποροι «δεν τους άφηναν να βγουν έξω, παρά μόνο για 5 λεπτά και μετά τους χτυπούσαν βάναυσα για να εισέλθουν και πάλι μέσα στο αμπάρι», ενώ δεν τους παρείχαν τροφή.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η απόφαση του Αρείου Πάγου:
«Τη μεταφορά ενήργησαν κατ’ επάγγελμα, έχοντας διαμορφώσει την κατάλληλη υποδομή με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης, μετά από συστηματική οργάνωση, άμεση συνεργασία και σχεδιασμό κοινής επιχείρησης μεταφοράς και προώθησης των παραπάνω λαθρομεταναστών στο εσωτερικό της χώρας, που μεθόδευσαν στην Ελλάδα (Αθήνα) με τα λοιπά μέλη της οργάνωσης, που δρούσαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και με σκοπό τον πορισμό εισοδήματος.
Για τη μεταφορά και την εν συνεχεία προώθηση των αλλοδαπών στην Ελληνική επικράτεια, έλαβαν, αυτοί και οι συνεργάτες τους, από κάθε αλλοδαπό το χρηματικό ποσό των 5.000-10.000 δολαρίων ή και 12.000 δολάρια, το οποίο στη συνέχεια μοιράζονταν.
Ακόμη ο πρώτος κατηγορούμενος (R. M.) κατά τη διάρκεια της μεταφοράς επικοινωνούσε τηλεφωνικά με τους συνεργάτες του και τους καθοδηγούσε για το ακριβές σημείο και την ακριβή ώρα παραλαβής των λαθρομεταναστών.
Οι 26 λαθραίοι αλλοδαποί που συνελήφθησαν καθώς και 4-5 γυναίκες και ένα παιδί, που διέφυγαν με αυτοκίνητο είναι άτομα που προέρχονται από πτωχές χώρες και αναζητούσαν καλύτερη τύχη σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ιταλία, Ολλανδία), μεταξύ αυτών και στη χώρα μας.
Ξεκίνησαν προ διμήνου περίπου από τη χώρα τους έχοντας καταβάλει σε διάφορα πρόσωπα στη χώρα τους ή την Τουρκία, για μεταφορά τους σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διάφορα χρηματικά ποσά που κυμαίνονταν από 5.000-10.000 ή και 12.000 δολάρια, μέρος των οποίων κατέληξε στα χέρια των κατηγορουμένων και των συνεργατών τους.
Οι αλλοδαποί μετέβησαν αρχικά στην Τουρκία, όπου παρέμειναν σε ξενοδοχείο της Κωνσταντινούπολης και αναχώρησαν βραδινές ώρες της 3/4.7.2009 με το ιστιοφόρο σκάφος και βραδινές ώρες της 5/6.7.2009 αποβιβάστηκαν στα παράλια του νομού Λάρισας.
Δύο κατηγορούμενοι κατά τη διάρκεια της μεταφοράς είχαν στοιβάξει κυριολεκτικά τους αλλοδαπούς στο αμπάρι του ιστιοφόρου και δεν τους άφηναν να βγουν έξω, παρά μόνο για 5 λεπτά και μετά τους χτυπούσαν βάναυσα για να εισέλθουν και πάλι μέσα στο αμπάρι.
Φαγητό δεν τους παρείχαν. Οι αλλοδαποί τρέφονταν με ξηρά τροφή που είχαν μαζί τους. Οι κατηγορούμενοι επιβίβασαν τους αλλοδαπούς στο ιστιοφόρο και τους οδήγησαν στο αμπάρι του, με ανεπαρκή χωρητικότητα για ένα τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων (περίπου 30 άτομα).
Κατά τη μεταφορά θα μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για τους ανθρώπους αυτούς, όχι μόνο λόγω των άθλιων συνθηκών στο αμπάρι του ιστιοφόρου, στο οποίο οι αλλοδαποί ήταν στοιβαγμένοι, της μη παροχής τροφής και νερού, της αδυναμίας αερισμού του χώρου αλλά και διότι το ιστιοφόρο δεν ήταν αξιόπλοο και δεν μπορούσε να μεταφέρει με ασφάλεια τόσα πολλά άτομα, αν ληφθεί μάλιστα υπόψη και η μεγάλη απόσταση που διήνυσε από τα παράλια της Τουρκίας μέχρι τις ελληνικές ακτές».
Οι αρχές κατάφεραν να συλλάβουν τους δυο από τους τρεις δουλέμπορους. Το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας τους καταδίκασε σε 30 έτη και 6 μήνες – εκτιτέα τα 25 χρόνια – και χρηματικό πρόστιμο 350.000 ευρώ για τα αδικήματα της παράνομης προώθησης υπηκόων τρίτων χωρών από τα σημεία εισόδου στην Ελληνική επικράτεια, κατ` επάγγελμα, με την επιβαρυντική περίσταση που αφορά κίνδυνο για άνθρωπο αλλά και της συμμορίας.
Η υπόθεση έφτασε στον Άρειο Πάγο όταν ένας από τους κατηγορούμενους άσκησε αναίρεση κατά της εφετειακής απόφασης. Οι αρεοπαγίτες απέρριψαν την αίτηση αναίρεσης κρίνοντας ότι η απόφαση του Εφετείου έχει πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και δεν παρουσιάζει κενά και αντιφάσεις.