Με παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ έκανε δεκτή την ένσταση ασφαλισμένης και μακροχρόνια άνεργης, ηλικίας 56 χρόνων, και της αναγνώρισε το δικαίωμα να υπαχθεί στο πρόγραμμα προαιρετικής ασφάλισης.
Ειδικότερα, η άνεργη ζήτησε τη διαμεσολάβηση του Συνηγόρου, προκειμένου να γίνει δεκτή από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ η ένστασή της και να υπαχθεί στο πρόγραμμα προαιρετικής συνέχισης της ασφάλισης, µε καταβολή των εισφορών της από τον Λογαριασμό για την Απασχόληση και την Επαγγελματική Κατάρτιση (ΛΑΕΚ) του ΟΑΕ∆.
Όπως επισημαίνεται από την Αρχή, παρόλο που η μακροχρόνια άνεργη πληρούσε τις προϋποθέσεις του νόμου (άρθρο 10 του Ν. 2874/2000), το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ απέρριψε το αίτημά της, επικαλούμενο ερμηνευτικές εγκυκλίους, που εκδόθηκαν οκτώ χρόνια μετά τη θέση σε ισχύ και την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου.
Σύμφωνα µε τις εγκυκλίους αυτές, στις περιπτώσεις των «νέων» ασφαλισμένων, που έχουν υπαχθεί στην ασφάλιση μετά την 1/1/1993 -όπως η ενδιαφερόμενη- επήλθαν διαφοροποιήσεις στα όρια ηλικίας και απαιτείται πλέον η συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας, για την υπαγωγή στο πρόγραμμα των μακροχρονίως ανέργων.
Ο Συνήγορος του Πολίτη επισήμανε ότι η διάταξη του άρθρου 10 του Ν.2874/2000 δεν διακρίνει μεταξύ «παλαιών» και «νέων» ασφαλισμένων και είναι απολύτως σαφής ως προς το όριο ηλικίας (60 ετών για τους άνδρες και 55 ετών για τις γυναίκες) και τον χρόνο ασφάλισης (μέχρι 5 έτη), που υπολείπεται στον μακροχρόνια άνεργο για να υπαχθεί στο πρόγραμμα ΛΑΕΚ-ΟΑΕ∆, αφού περιέχει αριθμητική αναφορά, ανεπίδεκτη ερμηνείας.
Επίσης, ο Συνήγορος διαπίστωσε ότι οι παραπάνω εγκύκλιοι εκδόθηκαν καταχρηστικώς όχι για να ερμηνεύσουν, αλλά για να θεσπίσουν κανόνα δικαίου, με κανονιστικό περιεχόμενο διαφορετικό από τη ρητή πρόβλεψη του υπάρχοντος νόμου.
Ως εκ τούτου, η Αρχή έκρινε ότι η απορριπτική απόφαση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ πάσχει διότι παραβαίνει κατ’ ουσία διάταξη νόμου και ζήτησε να γίνει δεκτή η ένσταση της ασφαλισμένης.
