Αίσθηση έχουν προκαλέσει τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του προερχόμενου πολιτικά από την οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ Εσωτερικού «ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος» και συγγραφέα και αρθρογράφου Σάκη Μουμτζή, αναφορικά με τον θάνατο του 18χρονου Ρομά Νίκου Σαμπάνη από αστυνομικά πυρά μετά από καταδίωξη.
Ο τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή» αναφέρθηκε μέσω Twitter στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Εφημερίδας των Συντακτών» που ήταν αφιερωμένο στο συγκεκριμένο γεγονός με τίτλο: «Και οι ζωές των Ρομά μετράνε! Η αστυνομία σκοτώνει, η κυβέρνηση καλύπτει – Οργή και ερωτήματα για τον φόνο του άοπλου νεαρού Νίκου Σ. από καταιγισμό αστυνομικών πυρών» ενώ σε έναν από τους υπότιτλους χαρακτηριζόταν ως «προκλητική» η επίσκεψη του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκου στους συλληφθέντες και τα «μπράβο» του υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη.
Τα σχόλια στο Twitter που προκάλεσαν αντιδράσεις
Ο κ. Μουμτζής αναρτώντας το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο στον προσωπικό του λογαριασμό στα social media ανέφερε πως: «Σε λίγο είμαι σίγουρος πως θα έχετε πρωτοσέλιδο «και οι ζωές των Τούρκων μετράνε»», ενώ με νέα του ανάρτηση επανήλθε στο θέμα λίγα λεπτά αργότερα σημειώνοντας πως οι αστυνομικοί «δεν καταδίωξαν Ρομά. Καταδίωξαν κακοποιούς. Καλλιεργείτε από την πλευρά σας ένα χυδαίο ρατσισμό».
Κάτω από το σχόλιο υπάρχει πλειάδα σχολίων με άλλους να συμφωνούν και άλλους να διαφωνούν με τη θέση του. Ένα απ’ αυτά αναρωτιέται: «Από πότε η καταδίωξη αόπλων – από «εκπαιδευμένους» – για πλημμελήματα έχει ως αποτέλεσμα τη θανατική ποινή; Ελεεινέ».
Θυμίζουμε ότι ο κ. Μουτζής γεννήθηκε το 1953 στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο το 1971 και πήρε το πτυχίο της Νομικής το 1976. Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στο χώρο του Ρήγα Φεραίου, στη Σπουδάζουσα και στη συνέχεια στις γραμμές της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ Εσωτερικού μετέχοντας στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού «Αγώνας», ενώ από το 1980 έως το 2009 ασχολήθηκε επαγγελματικά με την οικογενειακή του επιχείρηση. Είναι συγγραφέας των βιβλίων: «Η κόκκινη βία 1947 – 1950, ένοχες σιωπές, αριστεροί μύθοι», «Η κόκκινη βία 1943 – 1946, η μνήμη και η λήθη της Αριστεράς», «ΣΥΡΙΖΑ: Απάτες και αυταπάτες» και «ΣΥΡΙΖΑ: Το τέλος της βαρβαρότητας».
