Στο Αρκαλοχώρι των περίπου 5.000 κατοίκων η καθημερινή ζωή δυσκολεύεται να πάρει ξανά μπρος μετά τον σεισμό των 6 ρίχτερ, όχι μόνο γιατί οι ζημιές είναι εκτεταμένες αλλά κυρίως γιατί η γη συνεχίζει να τρέμει καθ’ όλη τη διάρκεια μέρας και νύχτας, καθιστώντας κάθε εργασία, ακόμα και την εκτίμηση των ζημιών στα κτίρια, μια πολύ δύσκολη υπόθεση.
Της Δήμητρας Τριανταφύλλου
«Η σεισμική δραστηριότητα δε λέει να σταματήσει» μας λέει ο αντιδήμαρχος Αρκαλοχωρίου, Μανώλης Σμυρνάκης και προσθέτει: «η συντριπτική πλειονότητα των σπιτιών είναι καταπονημένα. Είναι ελάχιστα τα σπίτια που μπορούν να κατοικηθούν».
Όπως εξηγεί ο κος Σμυρνάκης, κλιμάκια με μηχανικούς (από την Πολιτική Προστασία, την Περιφέρεια κτλ) βρίσκονται ήδη στο Αρκαλοχώρι και τα γύρω κοντινά χωριά για να ξεκινήσουν να αποτιμούν τις ζημιές αλλά οι συνεχόμενοι σεισμοί, όπως ο σημερινός των 5, 3 ρίχτερ δεν επιτρέπουν ούτε αυτή η βασική εργασία να πραγματοποιηθεί.
Επιχειρώντας μια χονδρική εκτίμηση για το πόσα σπίτια είναι εντελώς ακατάλληλα, ο ίδιος λέει ότι αυτά είναι σίγουρα πάνω από 200. Ο ίδιος σημειώνει πως εκτός από το Αρκαλοχώρι, οι οικισμοί που έχουν μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα με τα κτίρια και τις ζημιές σε αυτά, φτάνουν περίπου τους 10. «Στο διπλάνο μας Χουμέρι των 100 κατοίκων, στο 95% τα σπίτια, όλα πετρόχτιστα, είναι κατεδαφιστέα».
Ο ίδιος τονίζει ακόμα πως η βοήθεια που θα έρθει από το κράτος στους σεισμόπληκτους θα πρέπει να είναι γενναία ειδικά για αυτούς που τα έχασαν όλα και το σπίτι τους δε σώζεται. Σημείωσε ακόμα πως χρειάζονται περισσότερες μικρού μεγέθους σκηνές για όσους δεν θέλουν να μείνουν στο εκθεσιακό κέντρο του χωριού ή έχουν δυσκολία μετακίνησης και προτιμούν να κοιμούνται σε σκηνή έξω από το σπίτι τους.
«Κανείς δεν θέλει να μπει σπίτι του»
«Χθες το βράδυ κοιμηθήκαμε σε σκηνή στο εκθεσιακό κέντρο, αλλά σήμερα θα παραχωρήσω τη σκηνή μας σε γηραιότερους συμπολίτες μου και εμείς θα κοιμηθούμε οικογενειακώς στο βαν που μας χωράει και τους τρεις μας» περιγράφει στο Newsbeast, ο Γιώργος Γκιουλμιχάλης κάτοικος Αρκαλοχωρίου και ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα. Όπως συνεχίζει να μας λέει: «Κανείς δεν θέλει να μπει σπίτι του και ούτε θα θέλει για πολλές ημέρες ακόμα.
»Καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας είχε μετασεισμούς. Άλλοι έμειναν σε σκηνές, άλλοι στα αυτοκίνητα τους και μερικοί σε συγγενείς τους σε άλλα μέρη της Κρήτης. Σήμερα καθόμαστε σε αυλές και πλατείες, καμιά δουλειά δεν ξεκίνησε. Ο κεντρικός δρόμος του χωριού έχει αποκλειστεί μιας και δύο κτίρια, πάνω από 50 ετών, είναι ετοιμόρροπα και υπάρχει επικινδυνότητα στο σημείο».
«Κάθε μέρα οι τοίχοι ανοίγουν και λίγα χιλιοστά παραπάνω»
Ο κος Γκιουλμιχάλης μας λέει κι αυτός με τη σειρά του πως όσο οι σεισμοί συνεχίζονται ακάθεκτοι τόσο τα σχέδια για την επόμενη μέρα μένουν αδρανή. «Αν συνεχίσουμε σε αυτούς τους ρυθμούς, όπου κάθε λίγα λεπτά έχουμε ένα νέο μικρότερο ή μεγαλύτερο σεισμό δεν θα μπορέσουμε να πάμε στην επόμενη μέρα. Εμένα το δικό μου σπίτι είναι σχετικά καινούργιο αλλά κάθε μέρα οι τοίχοι ανοίγουν και μερικά χιλιοστά παραπάνω. Και όπως σε όλα τα σπίτια, έτσι και στο δικό μου, όλα τα γυαλικά έχουν σπάσει. Πέντε μήνες τώρα, οι ρωγμές στα κτίρια μεγαλώνουν διαρκώς. Κάθε μέρα πέφτουν και κάποια κεραμίδια από ένα σπίτι».
Ο ίδιος μάλιστα, μας έδωσε και το παράδειγμα του 62 χρονου οικοδόμου, ο οποίος επισκεύαζε ρωγμές από προηγούμενους σεισμούς σε ένα εκκλησάκι άνω των 100 ετών, όταν χτύπησαν τα 6 ρίχτερ με αποτέλεσμα να καταρρεύσει ο τρούλος και να καταπλακώσει τον οικοδόμο.
Όπως καταλήγει ο κος Γκιουλμιχάλης «το Γυμνάσιο που πηγαίνει ο γιος μου είναι από το 1965. Το προηγούμενο διάστημα έγιναν προσπάθειες να επισκευαστούν μερικές βλάβες που είχαν προκαλέσει οι σεισμοί των προηγούμενων μηνών και τώρα έχει ακόμα περισσότερες. Κανείς δεν ξέρει πότε θα σταματήσει το φαινόμενο».
