Νέο μυστήριο δημιουργείται γύρω από τον τάφο της Αμφίπολης, καθώς υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις αναφορικά με το ποιος τάφηκε πρώτος από τους πέντε σκελετούς που εντοπίστηκαν.

Μπορεί βαθύτερα να βρέθηκαν τα οστά της γυναίκας, ωστόσο ο ένας σκελετός ανήκει σε άνδρα που τοποθετήθηκε στην πυρά.

Αυτό ακριβώς το δεδομένο μπερδεύει περισσότερο τους επιστήμονες.

Μπορεί το υπουργείο Πολιτισμού – μέσω κύκλων του – να μιλά για την Ολυμπιάδα, όμως αυτό δεν είναι ξεκάθαρο, όπως ακριβώς και για το ποιόν έγινε ο τάφος.

Πέντε νεκροί, 550 οστά, μια ηλικιωμένη γυναίκα σε εμμηνόπαυση, δύο άντρες 35 και 45 ετών, ένα νεογέννητο που δεν γνωρίζουμε αν πέθανε στη γέννα, μια καύση ανδρός και οστά ζώων.

Σχεδόν όλοι απορρίπτουν την πιθανότητα ο τάφος να είναι της Ρωξάνης που πέθανε σε νεότερη ηλικία από την 60χρονη, τα οστά της οποίας βρέθηκαν στον κιβωτιόσχημο τάφο. Αντίθετα, αρκετοί συμφωνούν ότι περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν τα οστά της ηλικιωμένης που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του τάφου να ανήκουν στην Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πριγκίπισσα των Μολοσσών της Ηπείρου, κόρη του Βασιλιά Νεοπτόλεμου B΄, συζύγου του Βασιλιά Φιλίππου Β΄ και μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου, δυναμική και φιλόδοξη προσωπικότητα όπως τη σκιαγραφούν, που συνετέλεσε στη διαμόρφωση πολλών ιστορικών γεγονότων στην εποχή της.

Για «μεγάλο ανακάτεμα στην ταφή» κάνει λόγο και ο καθηγητής κ. Πέτρος Θέμελης που στρέφει το ενδιαφέρον του στα υπολείμματα της καύσης του νεκρού. Θεωρεί μάλιστα ότι «αυτός, μάλλον, ήταν ο αρχικός νεκρός». Η γυναίκα και οι υπόλοιποι «ίσως είναι μεταγενέστερες ταφές» στους ρωμαϊκούς χρόνους, σύμφωνα με όσα λέει στην εφημερίδα «Καθημερινή».

Υπάρχει πράγματι έντονος προβληματισμός. Εξέχων αρχαιολόγος παρατηρεί κι αυτός ότι «υπάρχει ακολουθία απόψεων που προσκρούει στο γεγονός της μη απόδοσης των στοιχείων. Δεν έχουμε σαφή τεκμηρίωση με δημοσιοποιημένη στρωματογραφία» και τονίζει πως «η στρωματογραφία είναι η χειρουργική των αρχαιολόγων που “χειρουργούν” το σώμα της γης για να μην καταστρέψουν το μνημείο». Ο ίδιος σημειώνει πως η καύση του ανδρός ίσως δώσει νέα στοιχεία και θεωρεί σίγουρο ότι «η χρήση του τάφου πρέπει να είχε μεγάλη διάρκεια, ίσως πάνω από μια γενιά».