Με σπίτια που ακόμα καπνίζουν από τις φωτιές, δεκάδες από αυτά ολοσχερώς καμένα και με δεκάδες επίσης καμένα αυτοκίνητα να συνθέτουν όλα μαζί τον δραματικό, πικρό τόνο της επόμενης μέρας, οι κάτοικοι της Βαρυμπόμπης με δάκρυα στα μάτια, με τα ρούχα που φορούσαν από χθες όταν και έφυγαν όπως όπως από τις εστίες τους, αντικρίζουν το μέγεθος της μεγάλης καταστροφής.

Της Δήμητρας Τριανταφύλλου

Η περιγραφή του πρώτου κατοίκου που συναντάμε καθώς μπαίνουμε στην περιοχή της Βαρυμπόμπης είναι ενδεικτική της κατάστασης που επικράτησε χθες. «Τώρα μαζί σας είναι που πάω να δω να το σπίτι μου έχει ή δεν έχει καεί. Των γειτόνων μου και των δύο, δεξιά και αριστερά κάηκαν. Τι να έχει απογίνει το δικό μου;» αναρωτιέται ο Β. καθώς τον μεταφέρουμε με το αυτοκίνητό του στο σπίτι του, μιας και η αστυνομία ακόμα δεν τον άφηνε να πλησιάσει.

Όπως συνεχίζει να μας λέει: «Τα παιδιά μου 12 και 15 χρονών ήταν μόνα τους στο σπίτι εκείνη την ώρα. Πήραν τα σκυλιά μας κι έφυγαν», μας διηγείται κλαίγοντας κι αμέσως μετά ανακουφισμένος που βλέπει το δικό του σπίτι άθικτο από τις φωτιές.


Λίγα μέτρα παρακάτω, δύο αδελφές στέκονται στη μέση του ολοσχερώς καμμένου οικοπέδου και σπιτιού τους μερικά μέτρα πριν την πλατεία Βαρυμπόμπης. «Δεν έμεινε τίποτα.Έμπα μέσα να δεις. Όχι σπίτι δεν φαίνεται, ούτε κρεβάτι, ούτε σαλόνι, τίποτα» λέει η Νικολέτα και συνεχίζει «έμενα εδώ με τους γονείς μου και τον αδελφό μου. Ένα πυροσβεστικό δεν ήλθε. Κάηκε και το σπίτι του γείτονα μου δίπλα. Μόνο πάνω από τα μεγάλα κτήματα κάνανε ρίψεις. Κάηκε όλος μας ο βιος και ένα πυροσβεστικό όχημα δεν πέρασε».


Ακριβώς απέναντι ένας άνθρωπος κλαίει κι αυτός μόλις αντικρίζει το καμμένο συνεργείο αυτοκινήτων που διατηρούσε.

«Πάνε όλα, πάνε» μονολογεί πριν μας αφήσει για να πάει να δει τι γίνεται και στο σπίτι του λίγα μέτρα παρακάτω. Έξω από το σπίτι του μην αντέχοντας να βλέπει άλλο το θλιβερό θέαμα σπίτι στέκεται και ο γείτονας της Νικολέτας, κι αυτός με τα ίδια ρούχα από χθες, αποκαμωμένος και σε κατάσταση σοκ. «Τώρα το πρωί αντίκρισα κι εγώ αυτό το μεγάλο χάλι» μας….

Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος