Καλεσμένη στην τηλεοπτική εκπομπή του Θέμου Αναστασιάδη «ΟΛΑ ΜΠΙΠ» στον Αντέννα, ήταν τη Δευτέρα η 26χρονη αρχαιολόγος Έλλη Παπαγγελή, στέλεχος της ΟΝΝΕΔ και υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με τον Γιώργο Κουμουτσάκο, στις εκλογές του Μαΐου του 2014.
Η νεαρή κοπέλα είχε «ανεβάσει» στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook, μια ανάρτηση, τις παραμονές της επετείου για τα 41 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, που ξεσήκωσε πληθώρα αντιδράσεων και κλήθηκε από την εκπομπή για να δώσει την δική της κατάθεση, για τα όσα έγραψε.
Υπενθυμίζεται πως στο πλευρό της είχε ταχθεί και ο δικηγόρος Φαήλος Κρανιδιώτης, επίσης με ανάρτησή του στο facebook, γράφοντας πως η Παπαγγελή είπε την αλήθεια, καθώς μέσα στο Πολυτεχνείο δεν υπήρξε κανένας νεκρός, υπήρξαν όμως στους γύρω δρόμους κι αλλού.
«Η δικτατορία βούλιαξε και έπεσε μέσα στο αίμα της Κύπρου. Δεν την έριξε το Πολυτεχνείο» ανέφερε ο κ. Κρανιδιώτης συμφωνώντας με τα όσα ανέφερε η 26χρονη.
Στα επίμαχα σημεία της ανάρτησης της Παπαγγελή, αναφέρει πως, «μας είπαν για ομαδικούς τάφους και εκατοντάδες νεκρούς, χωρίς ποτέ τίποτα να αποδειχθεί… Μας είπαν για δολοφονημένους εντός του χώρου του Πολυτεχνείου, όπου όμως κανείς δεν έχασε τη ζωή του».
Η ίδια, στην εκπομπή «ΟΛΑ ΜΠΙΠ», ισχυρίστηκε πως τα λόγια που δημοσίευσε παρεξηγήθηκαν και διαστρεβλώθηκαν από πολύ κόσμο, ενώ υποστήριξε πως ο σκοπός της με την ανάρτησή της ήταν να θίξει τις υπερβολές που έχουν γραφεί για το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός κι όχι να αμφισβητήσει την ύπαρξη νεκρών και τον ηρωικό χαρακτήρα της εξέγερσης.
Η Έλλη Παπαγγελή τόνισε συνομιλώντας με τον Θέμο Αναστασιάδη, πως τιμά και σέβεται κάθε αγωνιστή της δημοκρατίας και ειδικά τους νεκρούς, κράτησε όμως σθεναρά τις θέσεις της για την εκμετάλλευση που έγινε από την γενιά του Πολυτεχνείου, λέγοντας για ακόμα μια φορά πως υπήρχαν υπερβολές για την συγκεκριμένη περίοδο.
Αποκάλυψε δε, πως μετά την επίμαχη ανάρτηση έχει δεχθεί απειλητικά μηνύματα: «έχω δεχτεί μηνύματά και από τις δύο πλευρές και μηνύματα συγχαρητηρίων και μηνύματα απειλητικά του τύπου ξέρουμε πού μένεις και τέτοια», δήλωσε και όπως εξήγησε, ο λόγος που την «κατέβασε» οφείλεται στην ανάγκη της να μην θεωρηθεί πως στόχος της ήταν να προκαλέσει.
«Καταρχήν τα λεγόμενά μου παρεξηγήθηκαν από κάποιους, διαστρεβλώθηκαν από κάποιους άλλους. Εγώ αυτό έχω να πω και νομίζω ότι γι’ αυτό έγινε όλο. Πραγματικά δεν βρίσκω άλλον λόγο», ανέφερε στην εκπομπή και συνέχισε, λέγοντας πως, «εγώ ήθελα να θίξω κάποιες υπερβολές που έχουν ειπωθεί για το συγκεκριμένο θέμα».
«Όταν θέλω να πω την γνώμη μου δεν σκέφτομαι τις συνέπειες» ανέφερε η νεαρή αρχαιολόγος.
Διαβάστε αναλυτικά την τοποθέτησή της στο facebook:
ΤΟ «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» & Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Το «Πολυτεχνείο» είναι ο θεμέλιος λίθος της απόλυτης ιδεολογικής ηγεμονίας που άσκησε η αριστερά στην περίοδο της Μεταπολίτευσης. Ιδίως μετά το 1981, όταν ο καταστροφικός παπανδρεϊσμός ανέλαβε τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας, οδηγώντας την στον εκτροχιασμό.
Γύρω από τα γεγονότα του Νοεμβρίου ’73 στήθηκε ένα πλέγμα θρύλων, ρητορικών υπερβολών και ασύστολων ψευδών, που μόνο σκοπό είχε να ξεπλύνει το βαρύ ποινικό μητρώο της κομμουνιστικής αριστεράς και να την νομιμοποιήσει πολιτικά. Με το «Πολυτεχνείο» η αριστερά χάλκευσε το ιδεολόγημα της ηθικής της ανωτερότητας, προβάλλοντας ως πανεθνικό αγώνα κατά της τυραννίας αυτό που στην πραγματικότητα ήταν μια εφηβική εξέγερση. Το ανθολόγιο των ψεμάτων είναι εντυπωσιακό: μας είπαν για την όμορφη Ηλένια που την αναζητούσε με δάκρυα ο καλός της, για να αποδειχθεί ότι ήταν μια φωτογραφία φωτομοντέλου που διαφήμιζε σαμπουάν… Μας είπαν για ομαδικούς τάφους και εκατοντάδες νεκρούς, χωρίς ποτέ τίποτα να αποδειχθεί… Μας είπαν για δολοφονημένους εντός του χώρου του Πολυτεχνείου, όπου όμως κανείς δεν έχασε τη ζωή του.
Στα πέτρινα χρόνια της δεκαετίας του 1980 το Πολυτεχνείο λειτούργησε ως ο απόλυτος καθεστωτικός μύθος νομιμοποίησης του πασοκισμού. Μια στυγνή αριστερή ορθοφροσύνη επιβλήθηκε σε κάθε κύτταρο δημόσιου χώρου και δημόσιου λόγου: στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, τις δημόσιες υπηρεσίες, παντού. Όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τα ψεύδη περί Πολυτεχνείου στιγματιζόταν ως «φασίστας» και «χουντικός», ενώ κινδύνευε να χάσει τη δουλειά του. Μια ιδεολογική τρομοκρατία αριστερής έμπνευσης που επέβαλε έναν ωμό ηθικό μανιχαϊσμό: οι πολίτες χωρίζονταν σε «καλούς» αριστερούς-«προοδευτικούς», και κακούς που μάταια επέμεναν να απαντούν με ορθολογικά επιχειρήματα στον παραληρηματικό αριστερίστικο λόγο που αγνοούσε την πραγματικότητα.
Κάτω από το κάλυμμα του αντιχουντικού και αντιφασιστικού λόγου, ο μύθος του Πολυτεχνείου δεν ήταν παρά προπαγάνδα αριστερών δογμάτων. Μας επέβαλαν να προσκυνάμε νέα τοτέμ και να συμμετέχουμε σε γιορτές μνήμης και πορείες για «δημοκρατία», μόνο για να διαιωνίσουν τη δική τους κυριαρχία. Φτάνει πια. Τέσσερις δεκαετίες αρλούμπας αρκούν.
Φυσικά να τονίσουμε πως κανένα Πολυτεχνείο δεν ”έριξε” τη δικτατορία, αλλά η απώλεια της μισής Κύπρου.
Δεν χρειαζόμαστε νέα Πολυτεχνεία και νέους μάρτυρες, αλλά μια επανάσταση του πιο αυτονόητου πράγματος: “της κοινής λογικής”.
