Μια απίστευτη ιστορία διαδραματίστηκε στη Θεσσαλονίκη όταν μια αλληλουχία λαθών έστειλε λάθος νεκρούς σε δύο οικογένειες. Μάλιστα όπως μεταδίδει το Mega, η μια οικογένεια δεν κατάλαβε το παραμικρό κηδεύοντας κανονικά ένα παντελώς άγνωστο άνθρωπο.

Οι δύο νεκροί άφησαν την τελευταία τους πνοή στο νοσοκομείο Άγιος Παύλος με διαφορά δύο ημερών. Στις 8 Μαρτίου υπέκυψε ο 77χρονος και δυο μέρες μετά ο 83χρονος. Όταν οι υπάλληλοι του γραφείου κηδειών πήγαν να παραλάβουν τη σορό του 83χρονου, άρχισαν να υποψιάζονται ότι κάτι περίεργο συμβαίνει, αφού μπροστά τους είχαν τελικά τη σορό του 77χρονου.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ το δεύτερο γραφείο κηδειών που εμπλέκεται, εκείνο που μετέφερε τη σορό του 83χρονου, ο οποίος κηδεύτηκε από άλλη οικογένεια, αποποιείται κάθε ευθύνη.

Σύμφωνα με τη διοίκηση του νοσοκομείου βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη διοικητική έρευνα για να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους του διπλού λάθους που προκάλεσε αναστάτωση.

«Δεν μπορέσαμε να τον θάψουμε όπως του άξιζε»

«Μόλις με πήραν από το γραφείο τελετών το δικό μας. Υποψιάστηκα αλλά δεν πήγε το μυαλό μου τώρα ότι τον είχαν θάψει τον πατέρα μου με άλλο όνομα. Μου άνοιξαν να δω, βλέπω τον άλλο τον νεκρό. Στην ουσία ήταν δύο άτομα μέσα, ένας πατέρας μου και ο άλλος ο θανών, ο οποίος είχε βραχιολάκι στο χέρι που έγραφε το όνομά του, δεν έγραφε το όνομα του πατέρα μου να πω ότι μπερδεύτηκαν. Υπήρχε και στον πατέρα μου βραχιολάκι, όπως ισχυρίστηκε το γραφείο τελετών, μου έλεγαν ότι είχαν το ίδιο όνομα και μπερδεύτηκαν» είπε, μεταξύ άλλων, ο ο γιος του 83χρονου, Θεόδωρος Κογιανάκης μιλώντας στο Mega.

Ο πατέρας του ανθρώπου που δόθηκε στην άλλη οικογένεια ετάφη, γι’ αυτό και μετά χρειάστηκε εκταφή.

«Ο πατέρας μου τάφηκε στις 10 του μηνός. Πέθανε 8 και 8 το πρωί και τάφηκε στις 10 του μηνός. Δηλαδή μετά από λίγες ώρες τον πήρανε και τον έθαψαν. Ούτε πατέρας μου, ούτε ο άλλος νεκρός ήταν από covid. Ήταν σίγουρα ανοιχτό το ένα φέρετρο και το δικό μας όταν έγινε εκταφή και τον φέραμε γιατί εμείς δεν μπορέσαμε ούτε να τον θάψουμε όπως του άξιζε», ανέφερε προσθέτοντας ότι «κι εγώ αναρωτιέμαι πώς έχει γίνει αυτό το πράγμα. Αλλά ακόμα και το ταμπελάκι έγραφε 10 του μηνός. 8 και 8 ώρα θανάτου. Ο άλλος είχε πεθάνει στις 8 του μηνός».