Ποδοσφαιρικό μουσείο θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί το «κουρείο των φιλάθλων» μιας και τα «αθλητικά εκθέματα» που φιλοξενούνται στο χώρο είναι περισσότερα από 1.500. Φανέλες, κασκόλ, μπάλες, μπρελόκ, λάβαρα είναι μερικά από τα αντικείμενα που αποτελούν τη συλλογή του κ. Βασίλη Στεφανίδη. Το newsbeast.gr επισκέφτηκε το κουρείο των φιλάθλων για να παρουσιάσει τις αθλητικές ιστορίες που συνοδεύουν κάθε ένα από αυτά τα ενθύμια.
Ο κ. Στεφανίδης διατηρεί ένα παραδοσιακό κουρείο στην περιοχή της Νέας Ιωνίας. Την αφορμή για να ονομαστεί κουρείο των φιλάθλων δεν την έδωσε μόνο η αγάπη που τρέφει για το προσφιλές άθλημα αλλά η μεγάλη συλλογή με αθλητικά αντικείμενα τα οποία κοσμούν το εσωτερικό του καταστήματος ακόμα και το ταβάνι. Είναι ιδιοκτήτης του κουρείου από το 1998, αν και το μαγαζί αποτελεί ένα από τα πρώτα μαγαζιά της περιοχής και λειτουργεί ως κουρείο από το 1950 υπό τη διεύθυνση του θείου του. Και ο θείος του αλλά και ο ίδιος ήταν διαιτητές. Από εκεί ξεκίνησε και η αγάπη του για το ποδόσφαιρο και τα αντικείμενα που το περιβάλλουν όπως διηγείται.
«Από τον θείο μου κληρονόμησα και τη διαιτησία και το μαγαζί. Στον πρώτο αγώνα που συμμετείχα ως διαιτητής μου έδωσαν το πρώτο μου λάβαρο, μετά το δεύτερο, το τρίτο κι έτσι άρχισα να μαζεύω. Στην αρχή τα αποθήκευα στο σπίτι . Όταν ο αριθμός άρχισε να μεγαλώνει τα μετέφερα στο μαγαζί. Σκεφτείτε ότι αυτά που βλέπετε εδώ είναι λίγα, έχω στην αποθήκη ακόμα 4 με 5 κούτες που δεν χωράνε να τοποθετηθούν κάπου κι έτσι τώρα προσθέτω μόνο τα σπάνια κομμάτια.. Έχω φανέλα του Ομάν, της Σρι Λάνκα, της Ιορδανίας, του Λιβάνου ακόμα και από τον Μαυρίκιο, χώρες που δεν τις βρίσκεις εύκολα.
«Οτιδήποτε από όλο τον κόσμο υπάρχει εδώ μέσα. Για μένα ακόμα κι ένα μπρελόκ αποτελεί αντικείμενο αξίας εφόσον είμαι συλλέκτης. Κι οτιδήποτε σπάνιο ακούω ότι υπάρχει προσπαθώ να το βρω».
Στην ερώτησή μας για το ποια είναι τα πιο σπάνια κομμάτια της συλλογής τους μας υποδεικνύει αρχικά την φανέλα του Φόε, του 28χρονου Καμερουνέζου που έπεσε στο κέντρο του «Ζερλάν» στον αγώνα του Καμερούν με την Κολομβία, για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Η εμφάνιση διευκρινίζει πως είναι η αμάνικη που χρησιμοποιήθηκε στο Copa Africa την οποία και απαγόρευσε μετά η FIFA.
Σε περίοπτη θέση είναι και η φανέλα του Ντέμη Νικολαϊδη από όταν έπαιζε στην Ατλέτικο Μαδρίτης. «Όταν τη βρήκα πήγα στο σπίτι του και μου την υπέγραψε»
«Επόμενη ιδιαίτερης αξίας φανέλα είναι αυτή του 1983 από τον τελικό των πρωταθλητριών Γιουβέντους Αμβούργο, ο πρώτος τελικός που έγινε στο ολυμπιακό στάδιο» συμπληρώνει. «Ήταν η πρώτη νίκη του Αμβούργου έναντι της Γιουβέντους με σκoρ 1-0 και ο αριθμός των θεατών που τον παρακολούθησαν τότε ήταν 73.500» αφηγείται αποδεικνύοντας όχι μόνο την αγάπη του για τα αντικείμενα της συλλογής του αλλά και τις γνώσεις του στον αθλητικό χώρο.
Από την συλλογή του όμως δεν λείπουν και φανέλες που δεν αναγνωρίζονται εύκολα μιας και απέχουν από τα συνήθη χρώματα της ομάδας. «Η Πορτογαλία συνήθως φοράει βυσσινί εμφάνιση ή μπορντό, εγώ έχω φανέλα της Πορτογαλίας χρώματος μπλε, το νούμερο 16 εκεί πάνω» συμπληρώνει δείχνοντας προς το ταβάνι. Ακόμα και η οροφή του κουρείου είναι διακοσμημένη με φανέλες κασκόλ και λάβαρα. Όπως μας ενημερώνει για μια εβδομάδα, ενώ το κουρείο λειτουργούσε κανονικά, είχε τοποθετήσει σκαλωσιά για να επενδύσει το ταβάνι με ειδικό ξύλο ώστε να μπορέσουν να κρεμαστούν τα εν λόγω αντικείμενα.
Μια εξίσου ιδιαίτερη εμφάνιση είναι και αυτή της Μάντσεστερ για τα εκατό χρόνια του συλλόγου, η οποία είναι διπλής όψης. «Μ αυτή τη φανέλα έχω τρελάνει και κόσμο στα γήπεδα. Την φορούσα από την μία μέχρι και το ημίχρονο και μετά πήγαινα στις τουαλέτες και την άλλαζα. Όταν επέστρεφα στη θέση μου όλοι με ρωτούσαν που βρήκα δεύτερη φανέλα αφού δεν με είδαν να κρατάω άλλη. Ήταν μεγάλη η έκπληξή τους όταν τους αποκάλυπτα την διπλή της όψη και την ιστορία της»
«Έχω εμφανίσεις της South Africa που αγόρασα όταν πήγα στο μουντιάλ της Αφρικής. Από εκεί αγόρασα διάφορα συλλεκτικά κομμάτια» Δείχνει την φανέλα της Κόλο Κόλο Χιλής πριν φτάσει στη γνήσια μπάλα που είχε αγοράσει από το μουντιάλ. «Αυτή η μπάλα κόστισε 150 ευρώ. Η αντίστοιχη της Βραζιλίας είναι λίγο πιο ακριβή αλλά την έχω παραγγείλει. Είχαμε περάσει ωραία στην Αφρική, έχω μέχρι και φωτογραφία με την πρέσβειρα της Αφρικής που φυσάμε μαζί τη βουβουζέλα.» διηγείται με νοσταλγία για εκείνο το ταξίδι.
Εκτός από την συγκεκριμένη φωτογραφία υπάρχουν και διάφορες άλλες που διακοσμούν το κουρείο από την περίοδο που ήταν διαιτητής. «Έχω φωτογραφίες με τον Μπάγιεβιτς, τον Χατζηπαναγή, τον Μανωλά, τον Δομάζο από τους αγώνες παλαιμάχων.
Εντυπωσιακές είναι και οι φανέλες ή τα λάβαρα από ομάδες που σήμερα έχουν διαλυθεί όπως αυτή της Χαλκίδας ή της Ιαλυσού.
Αλλά δεν είναι μόνο από το ποδόσφαιρο τα κομμάτια που υπάρχουν στη συλλογή του. «Αυτό είναι σκάκι με ποδοσφαιριστές που έφερα από την Αφρική. Ο Βασιλιάς με το κουστούμι αναπαριστά τον πρόεδρο και προπονητή της ομάδας, ο επόπτης είναι αυτός με το σημαιάκι. Αυτό κόστισε 850 ευρώ μόνο» διευκρινίζει αστειευόμενος.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης δύο χειροποίητα αγαλματίδια από ξύλο που αναπαριστούν ποδοσφαιριστές και τα είχε εξίσου προμηθευτεί από την Αφρική. Όπως μας πληροφορεί υπήρχαν αντίστοιχα για όλες τις χώρες που λάμβαναν μέρος στο Μουντιάλ.
Ο κ Στεφανίδης είναι ΑΕΚ. «Εδώ είναι το πανό μου στην Αφρική. Έχει ιστορία αυτό το πανό. Μου το πήρε η αστυνομία στην Αφρική, γιατί έγραφε ΑΕΚ και δεν έγραφε Ελλάδα. Στην αστυνομία της Αφρικής υπήρχε μεταφραστής που τους εξηγούσε τι έγραφε το κάθε πανό. Με συνέλαβαν γιατί με είχαν φωτογραφίσει την ώρα που το κρεμούσα. Μπήκα σε περιπολικό, μπήκα σε κλούβα. Μετά έψαξα να το βρω παντού αλλά δεν τα κατάφερα. Πήγα μέχρι εκεί που φτάνουν οι αποστολές των ομάδων, κόντεψαν να μας συλλάβουν για δεύτερα φορά. Το ξανάφτιαξα όμως.» Το πανό έγραφε ΑΕΚ εδώ, ΑΕΚ εκεί, ΑΕΚ και στην Αφρική.
Το μεγαλύτερης αξίας αντικείμενο που έχει στην κατοχή του δεν είναι από το ποδόσφαιρο. Είναι από τον αγώνα στίβου του 1984 που έγινε στην ανατολική Γερμανία. « Είχε γίνει παγκόσμιο ρεκόρ στην σφαιροβολία και ο αθλητής έγραψε πάνω στο λάβαρο το όνομά του, το ρεκόρ και το υπέγραψε. Το έδωσε σε έναν δικό μας πρωταθλητή κι από εκεί το βρήκα εγώ. Αυτό το λάβαρο από το ‘84, υπογεγραμμένο από πρωταθλητή παγκόσμιου ρεκόρ, είναι το πιο ακριβό κομμάτι της συλλογής μου. Δεν ξέρω πόσο θα πιάσει αν θελήσω ποτέ να το πουλήσω»
«Και το αμέσως πιο σπάνιο είναι το λάβαρο του τελικού των πρωταθλητριών του 1984. Τις εποχές εκείνες τα κομμάτια που έβγαζαν ήταν 10 το πολύ 20 . Δεν είναι σαν τώρα που πας στο περίπτερο και βρίσκεις ό,τι θες. Ξεχωριστή είναι και η φανέλα του ΠΑΟΚ. Ήταν του Νάγκμπε στον ΠΑΟΚ, ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που φόρεσε το νούμερο 12. Τη συγκεκριμένη φανέλα μου την έχουν ζητήσει πάρα πολλοί οπαδοί του ΠΑΟΚ αλλά τα αντικείμενα της συλλογής μου δεν είναι προς πώληση»
Μπορεί να είναι ΑΕΚ αλλά στη συλλογή του συγκαταλέγονται όλες οι ομάδες « Έχω κασκολάκι Ολυμπιακός Λεβερκούζεν που είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα το σκορ 6-2, παρότι ΑΕΚ θεώρησα πως έπρεπε να ψάξω να το βρω και το βρήκα.»
Το πιο δυσεύρετο αντικείμενο της συλλογής του ήταν «δέκα κασκολάκια από την Βραζιλία» για τα οποία έκανε ειδική παραγγελία και κόστισαν 160 ευρώ.
Σε περίοπτη θέση στο μαγαζί πάντως βρίσκεται το λάβαρο, η μπάλα και το μπρελόκ της ΑΕΚ για τα 80 χρόνια της ομάδας. Από πάνω δεσπόζει και μια σημαία της Εθνικής Ελλάδος, όπου πάνω της είναι τυπωμένη η ελληνική σημαία και η αναμνηστική φωτογραφία των παικτών.
Για την ΑΕΚ αναφέρει πως «δεν έχει καημό» όσο για το γήπεδο πιστεύει πως θα ολοκληρωθεί εντέλει.
Τα σπάνια αντικείμενα ενδέχεται να τα αναζητάει για χρόνια «Η φανέλα του συλλόγου της Λίβερπουλ για τα εκατό χρόνια βγήκε το ‘91 κι εγώ την απόκτησα το 2013, είκοσι δύο χρόνια μετά»
Ο κόσμος, κυρίως άντρες, επισκέπτεται το μαγαζί ειδικά για να αντικρίσει από κοντά την μοναδική αυτή συλλογή, για να συζητήσει τα νέα της αθλητικής Κυριακής καθώς και για να ακούσει διηγήσεις από την ιστορία του ποδοσφαίρου. Το χόμπι του ιδιοκτήτη του προσελκύει ακόμα και τους μικρούς φίλους της γειτονιάς που προτιμούν να παρακολουθούν τους αγώνες στο κουρείο των Φιλάθλων μιας και η κουβέντα για τα αθλητικά δεν λείπει ποτέ από το μαγαζί.
Η συλλογή του κ. Στεφανίδη αν και αποτιμάται χιλιάδες ευρώ για τον ίδιο είναι ανεκτίμητης αξίας και φυσικά είναι ασφαλισμένη. Η αντίδραση των υπαλλήλων της ασφαλιστικής εταιρείας βέβαια όταν αντίκρισαν ένα κουρείο μέχρι και το ταβάνι γεμάτο με αθλητικές αναμνήσεις, ήταν κάτι παραπάνω από έκπληξη.
Εκτός από τον ίδιο που αγοράζει το λιγότερο ένα αναμνηστικό σε όποιο αθλητικό γεγονός παρευρεθεί, γνωστούς και φίλους που τον προμηθεύουν από δικές τους επισκέψεις, ομολογεί πως ακόμα και πελάτες συμβάλλουν στην ανάπτυξη της συλλογής.
