Η επόμενη μέρα της περιπέτειάς του βρήκε τον Μανώλη Καραμολέγκο στο εργοστάσιό του. Την Παρασκευή πρωί-πρωί με τη λευκή μπλούζα του φούρναρη έλεγξε την παραγωγή και εισέπραξε τη συμπαράσταση των εργαζομένων.
Σύμφωνα με το «Έθνος της Κυριακής», Πολλά χρόνια πίσω, το 1950, ο πατέρας του Ηλίας Καραμολέγκος αποφάσισε να ανοίξει έναν παραδοσιακό φούρνο για να κερδίζει τον επιούσιο σε ένα χωριό της Σαντορίνης. Η Έξω Γωνιά ήταν ένα μικρό χωριό όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια ο Μανώλης Καραμολέγκος.
Μετά τον σεισμό του 1956 στη Σαντορίνη αρκετοί Σαντορινιοί ήρθαν στην Αθήνα και μαζί η οικογένεια Καραμολέγκου που εγκαταστάθηκε το 1971 στην Αγία Παρασκευή. Εκεί μεταφέρθηκε και η επιχείρηση. Το 1980 το αρτοποιείο πωλούσε μαύρο ψωμί ολικής άλεσης και παξιμάδια σε καταστήματα υγιεινής διατροφής. Ήταν η πρώτη φάση ανάπτυξης.
Το 1984 η επιχείρηση μεταφέρεται στην Παιανία όπου δημιουργήθηκε η εταιρεία «Ηλίας Καραμολέγκος και Υιός ΟΕ». Τα 1989 η εταιρεία αποκτά τη σημερινή νομική της μορφή με την επωνυμία «Αρτοβιομηχανία Καραμολέγκος ΑΕ» και το 1991 μεταφέρεται στο Κορωπί όπου βρίσκεται έως σήμερα.
Τίποτα όμως δεν άλλαξε τη συνήθεια του αρτοποιού να συμπληρώνει 15 ώρες δουλειά στο εργοστάσιο. Από την οθόνη στο γραφείο του παρακολουθεί το τι γίνεται στο εργοστάσιο. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους εργαζόμενους του εργοστασίου, τους οποίους γνωρίζει προσωπικά.
Επιλέγει χαμηλό προφίλ αν και είναι επικοινωνιακός, χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις και κοσμικές εμφανίσεις. Χωρίς τυμπανοκρουσίες αποφάσισε να χρηματοδοτήσει και τη μετεγκατάσταση του νηπιαγωγείου στην Έξω Γωνιά. Με τη συνδρομή του το παλιό κτίριο ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε έναν σύγχρονο χώρο που φιλοξενεί 25 παιδιά.