Σεμνός, αριστοκρατικός ένα πηγαίο ταλέντο του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Δημήτρης Χορν σαν σήμερα στις 16 Ιανουαρίου του 1998, άφησε την τελευταία του πνοή.
«Ηθοποιός σημαίνει φως» τραγουδούσε ο αξεπέραστος καλλιτέχνης στην «Οδό Ονείρων» σε μουσική και στίχους του Μάνου Χατζιδάκι.
Ο κορυφαίος ηθοποιός γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1921 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού), όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1940, στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα».
Αμέσως μετά εμφανίστηκε στο «Θέατρο Ρεξ» της Μαρίκας Κοτοπούλη, ως πρωταγωνιστής σε έργα. Μερικά από αυτά είναι: «Ο πρωτευουσιάνος», «Αλάτι και πιπέρι», «Η κυρία με τις καμέλιες» κ.ά. Την περίοδο 1943 – 1944 συμμετείχε στο θίασο της Κατερίνας, με την οποία συμπρωταγωνίστησε στο «Σύζυγοι με δοκιμή».
Το 1944 συγκρότησε δικό του θίασο μαζί με τη Μαίρη Αρώνη και λίγο αργότερα συνέπραξε με τη Βάσω Μανωλίδου. Το 1945 συνεργάστηκε με τον θίασο Μελίνας Μερκούρη και Νίκου Χατζίσκου, ενώ την περίοδο 1946 – 1950 επέστρεψε στο «Βασιλικό Θέατρο».
Ύστερα από απουσία δύο ετών στο εξωτερικό, επιστρέφει στην Ελλάδα.
Υπήρξε γόης και απασχόλησε με τις σχέσεις του. Πιο γνωστή και σχεδόν μυθιστορηματική ήταν η σχέση του με την Έλλη Λαμπέτη, την οποία και γνώρισε το 1953.
Μαζί συγκροτούν δικό τους θίασο και ανεβάζουν έργα, όπως: «Ο βροχοποιός», «Νυφικό Κρεβάτι» και «Το παιχνίδι της Μοναξιάς». Οι δρόμοι τους χώρισαν το 1959 και δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ στο θεατρικό σανίδι.
Ο Δημήτρης Χορν πρωταγωνίστησε σε 10 ταινίες, δίνοντας όμως ανεπανάληπτες ερμηνείες, όπως στην «Κάλπικη λίρα» (1954), στο «Μια ζωή την έχουμε» (1955) και «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956).
Έντονη ήταν και η ραδιοφωνική παρουσία του.
«Έφυγε» στις 16 Ιανουαρίου 1998.
