«Μνημειώδες επίτευγμα» χαρακτηρίστηκε η υπογραφή της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας των Ηνωμένων Εθνών, ενώ «για την Ελλάδα συνιστά βασικό πυλώνα της εξωτερικής της πολιτικής και σημείο αναφοράς στις διμερείς σχέσεις της σε ζητήματα των θαλασσών» τόνισε ο αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος της χώρας μας στον ΟΗΕ, Δημήτρης Καραμήτσος-Τζιράς.
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης τριάντα χρόνων από την υπογραφή της Συνθήκης, το 1982, πραγματοποιήθηκε ειδική συνεδρίαση στο πλαίσιο των εργασιών της 67ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με θέμα «Ωκεανοί και Δίκαιο της Θάλασσας».
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι-μουν, ανέφερε ότι είναι ενθαρρυμένος από το γεγονός ότι τη Συνθήκη έχουν προσυπογράψει 164 ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που, όπως σημείωσε, πλησιάζει το στόχο της καθολικότητας, τον οποίο έχει θέσει η Γενική Συνέλευση, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Ας δουλέψουμε όλοι μαζί ώστε να φέρουμε όλα τα κράτη-μέλη υπό τη δικαιοδοσία, την προστασία και την καθοδήγηση αυτής της ουσιώδους συνθήκης».
Στην παρέμβασή του, ο αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ αναφέρθηκε στη σημαντική συμβολή της διεθνούς αυτής Συνθήκης για την προώθηση της σταθερότητας και τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Ο κ. Τζιράς επεσήμανε ότι η Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας – που το 1982 χαρακτηρίστηκε από τον τότε πρόεδρο της 3ης Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, πρέσβη T.B. Koh, ως «μνημειώδες επίτευγμα της διεθνούς κοινότητας που έπεται σε σπουδαιότητα μόνο της Χάρτας του ΟΗΕ» – έχει καταστήσει δυνατό μεταξύ άλλων:
– Να ρυθμιστεί σειρά διενέξεων μεταξύ παράκτιων κρατών, με διεθνή συμφωνηθέντα όρια στα χωρικά ύδατα, την αιγιαλίτιδα ζώνη, την αποκλειστική οικονομική ζώνη και την υφαλοκρηπίδα.
– Να γίνει αναμφισβήτητα αποδεκτό ότι τα νησιά απολαμβάνουν το ίδιο καθεστώς και επομένως έχουν τα ίδια δικαιώματα στη θάλασσα που τα περιβάλλει, όπως η εδαφική επικράτεια.
– Να αναπτυχθούν σημαντικοί κανόνες για την προστασία και τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τη μόλυνση, αλλά και για την ενίσχυση του ενδιαφέροντος της διεθνούς κοινότητας για την ελευθερία της ναυσιπλοΐας.
– Να διευθετηθούν ειρηνικά οι διενέξεις και να αποφευχθεί η χρήση βίας.
Στη συνέχεια, ο κ. Τζιράς εξέφρασε τη διαφωνία της Ελλάδας με απόψεις που εκφράζονται κατά καιρούς περί αδυναμίας της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής και να αντιμετωπίσει προκλήσεις όπως: η πειρατεία και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, αλλά και ανθρώπων. Επίσης, σημείωσε ότι μπορεί να υπάρχουν δραστηριότητες επί συγκεκριμένων θεμάτων που να μην ρυθμίζονται από τη Συνθήκη, ωστόσο δεν υπάρχει κενό στη νομοθεσία. Αυτές οι περιπτώσεις διέπονται από τις γενικές αρχές της Συνθήκης, πρόσθεσε.
Όσον αφορά τη θέση της χώρας μας, υπογράμμισε ότι «η Ελλάδα ανέκαθεν έχει υπάρξει θερμός υποστηρικτής της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία συνιστά βασικό πυλώνα της εξωτερικής της πολιτικής και σημείο αναφοράς στις διμερείς σχέσεις της σε ζητήματα των θαλασσών», συμπληρώνοντας ότι «η Ελλάδα μαζί με τους εταίρους της στην ΕΕ πιστεύουν ακράδαντα ότι η Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας αποτελεί παράγοντα σταθερότητας, ειρήνης και προόδου».
