Ατελείωτες ώρες αναμονής, ελλείψεις γιατρών και νοσηλευτών, νοσοκομεία που «στενάζουν» προσπαθώντας να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ασθενών. Δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότεροι Έλληνες σκέφτονται τη λύση της ιδιωτικής ασφάλειας υγείας, επιλέγοντας να προσθέσουν αυτό το έξοδο στον οικογενειακό προϋπολογισμό προκειμένου να σιγουρευτούν ότι στη… δύσκολη στιγμή θα έχουν άμεσα την κατάλληλη θεραπευτική υποστήριξη.
Ωστόσο, το πλήθος των επιλογών και η πολυπλοκότητα των όρων των ασφαλιστικών συμβολαίων μπορούν να προκαλέσουν σύγχυση ακόμα και στους πιο ενημερωμένους καταναλωτές. Γι’ αυτό το θέμα απευθυνθήκαμε στον μεσίτη ασφαλειών υγείας, κ. Γιάννη Μάμαλη, ο οποίος μίλησε στο Newsbeast και αποσαφηνίζει τα κρίσιμα σημεία που πρέπει να γνωρίζουμε. Από την κατανόηση των καλύψεων μέχρι την αποφυγή συνηθισμένων λαθών, ο κ. Μάμαλης μοιράζεται πολύτιμες συμβουλές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην προστασία της υγείας μας, αλλά και της τσέπης μας.
- Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε ιδιωτική ασφάλιση και πώς διαφέρει με τη δημόσια ασφάλιση;
Η διαφορά της ιδιωτικής από τη δημόσια ασφάλιση υγείας είναι ότι σου παρέχει πρόσβαση σε ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα και διαγνωστικά κέντρα χωρίς τους περιορισμούς της δημόσιας ασφάλισης. Βάσει ΚΕΝ, σε περίπτωση νοσηλείας η δημόσια ασφάλιση καλύπτει μόνο τα νοσήλια και όχι τις αμοιβές των γιατρών και μόνο σε τρίκλινα δωμάτια. Η ιδιωτική ασφάλιση προφανώς δεν έχει αυτούς τους περιορισμούς και επίσης σου δίνει και τη δυνατότητα (αν χρειαστεί και αν πρέπει) νοσοκομειακά αλλά και διαγνωστικά να κινηθείς και εκτός των συνόρων της Ελλάδας. Να πούμε, ωστόσο, ότι οι ιατρικές παροχές και το ιατρικό επίπεδο υπηρεσιών στην Ελλάδα είναι πλέον αρκετά υψηλό και ανταγωνιστικό.
- Τι καλύπτει συνήθως ένα βασικό πακέτο ιδιωτικής ασφάλισης;
Τρία είναι τα σκέλη κάλυψης των συμβολαίων υγείας: Το πρώτο είναι το νοσοκομειακό σκέλος, δηλαδή οποιοδήποτε έξοδο γίνει κατά την εισαγωγή κάποιου ασθενούς στο νοσοκομείο. Το δεύτερο είναι το εξωνοσοκομειακό σκέλος που έρχεται να καλύψει εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων, επισκέψεις σε γιατρούς ή διαγνωστικές εξετάσεις. Το τρίτο είναι το κομμάτι της πρόληψης.
Δυστυχώς, το σκέλος της πρόληψης δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο στα ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια. Οι εταιρείες της Ελλάδας δίνουν ένα στάνταρ πακέτο βιοχημικού κυρίως ελέγχου προληπτικών εξετάσεων. Οι αντίστοιχες εταιρείες του εξωτερικού που πωλούν συμβόλαια και στην Ελλάδα έχουν δώσει μεγαλύτερο βάρος στην πρόληψη και παρέχουν πάρα πολλές εξετάσεις, γενετικά τεστ και εξετάσεις για καρκινικούς δείκτες, μέτρηση οστικής μάζας, χαρτογράφηση σπίλων, κολονοσκοπήσεις και ένα σωρό άλλες προληπτικές εξετάσεις, δίνοντας μεγάλη βαρύτητα στην πρόληψη.
- Πού οφείλεται αυτή η υστέρηση των ελληνικών ασφαλιστικών εταιρειών στον τομέα της πρόληψης;
Γενικά, η πρόληψη σαν ιδέα υστερεί στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό. Δεν είναι σπάνιο να ακούμε πολλούς να λένε ότι δεν πάνε στο γιατρό γιατί φοβούνται ότι θα τους βρει κάτι. Ο στρουθοκαμηλισμός, λοιπόν, είναι ο ένας λόγος. Αλλά ο κυριότερος -πιθανότατα- λόγος είναι ότι οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες δεν έχουν δώσει τη δέουσα βαρύτητα σε αυτή την παροχή. Θεωρώ ότι αν κάποιος είχε στη διάθεσή του την παροχή, σιγά-σιγά θα τη χρησιμοποιούσε και θα έκανε τους προληπτικούς ελέγχους συνήθεια σε ετήσια βάση.
- Ποια είναι τα οφέλη της ιδιωτικής ασφάλισης σε σχέση με τη δημόσια;
Δίχως περιστροφές, μιλάμε για πρόσβαση σε άμεση ιατρική περίθαλψη χωρίς περιορισμούς.
Στο κομμάτι των διαγνωστικών εξετάσεων δεν υπάρχουν αναμονές γιατί οι επιλογές είναι πολλές. Τα ραντεβού βρίσκονται άμεσα. Επίσης, συνήθως, βρίσκεις διαγνωστικά κέντρα με σύγχρονα, τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, γιατί είναι απόφαση του επιχειρηματία το πότε θα τα ανανεώσει (και θέλει ο επιχειρηματίας να είναι ανταγωνιστικός) και όχι απόφαση ενός κρατικού προϋπολογισμού.
Σε περίπτωση νοσοκομειακής κάλυψης, τα ιδιωτικά νοσοκομεία υπερτερούν σημαντικά τόσο σε ξενοδοχειακές υποδομές όσο και σε επίπεδο εξοπλισμού σε σύγκριση με τα δημόσια. Ως επιχειρήσεις, είναι σαφώς πιο ανεπτυγμένες και εξελιγμένες από τους περισσότερους δημόσιους φορείς. Μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης, αποκτάς πρόσβαση σε αυτά, επιλέγοντας τη θέση νοσηλείας που επιθυμείς, καθώς και σε μονάδες εντατικής θεραπείας, η πρόσβαση στις οποίες στα δημόσια νοσοκομεία είναι συχνά περιορισμένη λόγω υπερπληρότητας.
- Ποιες κατηγορίες εξειδικευμένων ιατρικών υπηρεσιών περιλαμβάνονται συνήθως στην κάλυψη, π.χ. χειρουργικές επεμβάσεις, διαγνωστικές εξετάσεις κ.λπ.;
Περιλαμβάνονται όλες οι θεραπείες που γίνονται σε νοσοκομεία, καθώς και επισκέψεις σε γιατρούς και διαγνωστικές εξετάσεις. Σε εξειδικευμένες θεραπείες, βέβαια, υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί. Για παράδειγμα υπάρχει ένα άνοιγμα και της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς στο θέμα της ρομποτικής χειρουργικής, το οποίο είναι κάτι καινούργιο, κάτι εξειδικευμένο. Υπό προϋποθέσεις τα ελληνικά συμβόλαια την καλύπτουν. Τα συμβόλαια του εξωτερικού την καλύπτουν χωρίς καμία προϋπόθεση.
Στις διαγνωστικές εξετάσεις, όσον αφορά την πρόληψη και όπως προανέφερα, τα γενετικά τεστ δεν είναι ακόμα διαδεδομένα στις ελληνικές ασφαλιστικές, αλλά είναι πάρα πολύ διαδεδομένα στις ασφαλιστικές του εξωτερικού. Όλες οι άλλες, συνηθισμένες και γνωστές διαγνωστικές εξετάσεις προφανώς περιλαμβάνονται στην κάλυψη των συμβολαίων, αρκεί βέβαια να έχεις επιλέξει και την εξωνοσοκομειακή παροχή.
Μία ακόμη διαφορά μεταξύ ελληνικών συμβολαιών και συμβολαίων εξωτερικού είναι ότι τα ελληνικά συμβόλαια δεν καλύπτουν έξοδα σε ομοιοπαθητικούς ή χειροπράκτες ή ψυχολόγους, ψυχιάτρους και άλλες τέτοιες ειδικότητες, σε αντίθεση με τα συμβόλαια εξωτερικού.
- Υπάρχουν εξαιρέσεις στις καλύψεις που πρέπει να γνωρίζουν οι καταναλωτές πριν υπογράψουν ένα συμβόλαιο;
Ναι, σαφέστατα υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως υπάρχουν και αναμονές. Πάλι αναφέρομαι στα ελληνικά συμβόλαια, γιατί στα διεθνή συμβόλαια υπάρχουν μεν εξαιρέσεις (συνήθως λιγότερες από αυτές που βρίσκουμε στα ελληνικά συμβόλαια), αλλά δεν υπάρχουν αναμονές. Από τη στιγμή που ασφαλίζεται κάποιος, από το πρώτο δευτερόλεπτο είναι καλυμμένος για οτιδήποτε καινούργιο του παρουσιαστεί.
Στα ελληνικά συμβόλαια, αυτό που πρέπει να προσέξει ο καταναλωτής αγοράζοντας κάποιο συμβόλαιο είναι πότε ενεργοποιείται η κάλυψή του για διάφορες περιπτώσεις ασθένειας. Δεν ενεργοποιείται από την πρώτη μέρα. Μπορεί για το ατύχημα να ενεργοποιείται από την πρώτη μέρα, όμως για την ασθένεια συνήθως ξεκινάει τουλάχιστον ύστερα από 30 μέρες, ενώ υπάρχουν παθήσεις που καλύπτονται μετά από 6 μήνες, ένα χρόνο, πέντε χρόνια ή και μετά από 10 χρόνια! Αυτό είναι πολύ βασικό ώστε τουλάχιστον να το ξέρει εκ των προτέρων και να γνωρίζει τι αγοράζει. Και βέβαια θα πρέπει είτε ο πράκτορας είτε ο μεσίτης ασφαλειών να του το επισημάνει εξ αρχής!
- Πώς επηρεάζουν τα προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας την επιλογή και την κάλυψη από μια ιδιωτική ασφάλιση;
Πάλι υπάρχει μια τεράστια διαφορά στο πώς αντιμετωπίζει η ελληνική ασφαλιστική αγορά, σε σχέση με τη διεθνή ασφαλιστική αγορά, τις προϋπάρχουσες ασθένειες. Η ελληνική ασφαλιστική αγορά είναι λιγάκι «φοβισμένη» με τις προϋπάρχουσες παθήσεις. Αν, δηλαδή, δει κάτι προϋπάρχον, συνήθως το εξαιρεί είτε διά βίου είτε για κάποιο χρονικό διάστημα και σε κάποιες λίγες περιπτώσεις το τιμολογεί με επασφάλιστρο. Σε αντίθεση, η διεθνής ασφαλιστική αγορά τις περισσότερες προϋπάρχουσες ασθένειες τις κοστολογεί, δηλαδή τις καλύπτει και αν κάποιος πελάτης είναι πιο επικίνδυνος να νοσήσει λόγω κάποιας προϋπάρχουσας ασθένειας, συνήθως πληρώνει μεγαλύτερο ασφάλιστρο.
Υπάρχουν προϋπάρχουσες παθήσεις που είναι χρόνιες παθήσεις (π.χ. καρδιολογικά προβλήματα), οι οποίες γενικά είναι δύσκολο να καλυφθούν τόσο από την ελληνική αγορά όσο και από τη διεθνή.
- Παραδείγματος χάριν, εάν κάποιος νοσήσει από καρκίνο, μπορεί να ασφαλιστεί;
Η ασφαλιστική εταιρία πριν δώσει την οποιαδήποτε αποζημίωση, το πρώτο πράγμα που θα ελέγξει είναι αν αυτή η πάθηση προϋπάρχει της ασφάλισης, δηλαδή αν είχε εκδηλωθεί προ της αρχικής αίτησης ασφάλισης και είχε δηλωθεί ή όχι.
Σε περίπτωση που δεν προϋπάρχει, πάλι πρέπει να διαχωρίσουμε την ελληνική και τη διεθνή αγορά, αφού στην ελληνική αγορά μπορεί να υπάρχουν αναμονές. Άρα αν κάποιος πελάτης εμφανίσει καρκίνο και πέσει μέσα στην περίοδο της αναμονής, δυστυχώς δεν θα μπορέσει να καλυφθεί: Σε κάποιες εταιρείες διά βίου, σε κάποιες εταιρείες μέχρι να περάσει η περίοδος αναμονής. Στις διεθνείς εταιρείες, όπως είπαμε, καλύπτεται από την πρώτη στιγμή.
Αν δεν εξαιρείται η κάλυψη λόγω της περιόδου αναμονής ή και της προϋπάρχουσας κατάστασης, αυτά που καλύπτουν οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι τη νοσηλεία του και φυσικά τις χημειοθεραπείες και τις ραδιοθεραπείες. Και πάλι η διεθνής ασφαλιστική αγορά έρχεται να καλύψει τα πάντα που αφορούν τον καρκίνο, δηλαδή ό,τι πραγματικά χρειαστεί ένας ασθενής. Πέραν της χημειοθεραπείας ή της ραδιοθεραπείας, για συγκεκριμένα είδη καρκίνων υπάρχει θεραπεία με χάπια. Όλα αυτά είναι καλυμμένα από τις διεθνείς ασφαλιστικές, καθώς επίσης και η ψυχολογική υποστήριξη, οι περούκες, εξειδικευμένα διαγνωστικά/προληπτικά τεστ κ.ά. Γενικά η διεθνής αγορά είναι πάρα πολύ ευαισθητοποιημένη με την κάλυψη του καρκίνου και τον καλύπτει πλήρως.
- Από ποια ηλικία μπορεί κάποιος να ασφαλιστεί και μέχρι ποια ηλικία; Υπάρχει περιορισμός;
Η ελληνική ασφαλιστική αγορά, όσον αφορά τα ατομικά συμβόλαια, καλύπτει ένα νεογέννητο μετά τουλάχιστον τις 30 μέρες, αλλά υπάρχουν και εταιρείες που καλύπτουν ύστερα από 3 μήνες. Σίγουρα δεν καλύπτει καμία από την πρώτη μέρα που θα γεννηθεί. Άρα σίγουρα εξαιρούνται θερμοκοιτίδες, σίγουρα εξαιρείται οτιδήποτε συμβεί στο παιδί τουλάχιστον τις πρώτες 30 μέρες. Σε αντίθεση, η διεθνής αγορά μπορεί να καλύψει το παιδί από την πρώτη μέρα της γέννησης, από το πρώτο δευτερόλεπτο. Σε περίπτωση ελληνικού ομαδικού συμβολαίου, τα παιδιά μπορούν να καλυφθούν από τη 14η ημέρα της ζωής τους.
Τα πλήρη προγράμματα κάλυψης που προσφέρουν οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες σταματούν την εκκίνηση του συμβολαίου στην ηλικία των 65 ετών. Μετά τα 65 έχουν κάποια προγράμματα χαμηλού κεφαλαίου κάλυψης σε περιορισμένα νοσοκομεία. Δεν είναι η πλήρης κάλυψη που αναζητά ο περισσότερος κόσμος. Σε αντίθεση βέβαια με την αγορά του εξωτερικού, όπου καλύπτει και ασφαλίζει μέχρι και τα 99 χρόνια κάποιου, τόσο νοσοκομειακά όσο και εξωνοσοκομειακά.
- Η ιδιωτική ασφάλιση καλύπτει επείγοντα περιστατικά στο εξωτερικό;
Η νοσοκομειακή ασφάλιση μπορεί μεν να καλύψει κάποιο ιατρικό επείγον περιστατικό στο εξωτερικό, αλλά με κάποιους περιορισμούς. Πρακτικά, οι περισσότερες εταιρείες δεν έχουν συμβεβλημένα νοσοκομεία στο εξωτερικό ή ακόμη κι αν έχουν συμβεβλημένα νοσοκομεία στο εξωτερικό, όταν μιλάμε για έκτακτο περιστατικό, ο ασθενής/πελάτης δεν είναι σίγουρο αν θα μπορέσει να ψάξει για να πάει σε συμβεβλημένο νοσοκομείο ή θα προτιμήσει το πλησιέστερο ή καταλληλότερο για αυτόν.
Θα πρέπει λοιπόν να πληρώσει ο καταναλωτής και βγαίνοντας από το νοσοκομείο να φροντίσει να μεταφραστούν από το προξενείο όλα του τα έξοδα και τα χαρτιά, τα ιατρικά reports και τα τιμολόγια, να τα προσκομίσει στην ασφαλιστική εταιρεία και η ασφαλιστική εταιρεία να αποζημιώσει σύμφωνα με τους όρους και τους όποιους οικονομικούς περιορισμούς έχει (π.χ. στις αμοιβές γιατρών συνήθως υπάρχουν ανώτατα όρια κάλυψης που πρακτικά δεν επαρκούν σε αρκετές χώρες του εξωτερικού).
Άρα η κάλυψη στο εξωτερικό ναι μεν υπάρχει αλλά, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ουσιαστική. Σε αντίθεση βέβαια με τα διεθνή συμβόλαια που είναι σχεδιασμένα για να καλύπτουν παγκοσμίως με τον ίδιο τρόπο και να πληρώνουν απευθείας όλα τα νοσοκομεία, χωρίς να χρειαστεί κάποιος να εκταμιεύσει ή μεταφράσει ή ανησυχήσει για το ύψος των χρεώσεων και αν αυτές είναι συμβατές με τα ελληνικά δεδομένα.
- Ας το δούμε με ένα παράδειγμα: Αν κάποιος ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό λόγω της δουλειάς του, τι ασφάλιση θα πρέπει να κάνει;
Ένας άνθρωπος με το συγκεκριμένο προφίλ θα κάνει διεθνή ασφάλιση. Ουσιαστικά, οι διεθνείς ασφαλιστικές παροχές έχουν δημιουργηθεί ακριβώς για αυτούς τους εργαζομένους που τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί. Πλέον παρατηρείται αυξανόμενη κινητικότητα. Κάποιος μπορεί να βρεθεί σε άλλη χώρα για λίγες μέρες, για αρκετούς μήνες ή ακόμα και για χρόνια, συνήθως λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Σε περίπτωση ανάγκης, δεν είναι απαραίτητο να χρειαστεί μόνο νοσοκομειακή περίθαλψη. Μπορεί να προκύψει ανάγκη για επίσκεψη σε γιατρό ή για προμήθεια φαρμάκων στο εξωτερικό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η απόκτηση ενός διεθνούς ασφαλιστικού προγράμματος είναι απαραίτητη, ώστε να εξασφαλίσει κανείς ηρεμία και προστασία.
- Αν δεν είσαι Έλληνας υπήκοος, μπορείς να ασφαλιστείς με ιδιωτική ασφάλιση;
Στην Ελλάδα, οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να ασφαλίσουν οποιονδήποτε κατοικεί μόνιμα στην χώρα, αρκεί να έχει ελληνικό ΑΦΜ. Αν δεν έχει ελληνικό ΑΦΜ, τότε είναι μονόδρομος να ασφαλιστεί σε διεθνή ασφαλιστική εταιρεία.
- Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ ατομικού, οικογενειακού και εταιρικού συμβολαίου;
Ατομικά – Οικογενειακά: Η πρώτη μεγάλη διαφορά μεταξύ ατομικού και οικογενειακού συμβολαίου είναι ότι κατά 99% οι ασφαλιστικές εταιρείες παρέχουν κάποιες εκπτώσεις στα οικογενειακά συμβόλαια. Έχουν τη στάνταρ τιμή για το κάθε μέλος, όταν όμως γίνεται ένα συμβόλαιο με δεύτερο, τρίτο, τέταρτο μέλος, εφαρμόζουν εκπτώσεις, άρα από οικονομικής άποψης πιθανότατα συμφέρει τον πελάτη (αν έχει οικογένεια) να κάνει οικογενειακό συμβόλαιο. Άλλες διαφορές μεταξύ ατομικών και οικογενειακών δεν υπάρχουν πέρα από την τιμή.
Ομαδικά: Η διαφορά των ατομικών – οικογενειακών με τα εταιρικά συμβόλαια είναι ότι τα ατομικά έχουν υψηλά κεφάλαια κάλυψης, ενώ τα ελληνικά ομαδικά έχουν χαμηλά επίπεδα κάλυψης. Τα διεθνή ομαδικά δεν έχουν τέτοιους περιορισμούς γιατί προσφέρουν υψηλά κεφάλαια κάλυψης και η τιμή τους είναι οικονομικότερη από τα ατομικά, αφού ασφαλίζεται ομάδα ανθρώπων που λαμβάνουν έκπτωση.
Όμως αυτό που παρέχουν τα ελληνικά ομαδικά (και το οποίο δεν μπορείς να βρεις εύκολα ή με καλή τιμή σε ελληνικά ασφαλιστικά ατομικά συμβόλαια) είναι ότι σου δίνουν ελευθερία επιλογής γιατρών σε πρωτοβάθμια περίθαλψη και διαγνωστικών κέντρων, ενώ καλύπτουν και φάρμακα. Καλύψεις τις οποίες δεν βρίσκεις εύκολα έως καθόλου σε ελληνικά ατομικά ασφαλιστικά προγράμματα.
Επίσης καλό είναι ότι αναλόγως του μεγέθους της εταιρείας που κάνει το ομαδικό πρόγραμμα, τα ομαδικά δίνουν τη δυνατότητα να καλυφθούν και οι προϋπάρχουσες παθήσεις κάποιου. Ενώ στο ατομικό, όπως είπαμε, θα μπουν πιθανότατα εξαιρέσεις.
- Αν προκύψει ανάγκη νοσηλείας ή ιατρικής παρέμβασης, ποια είναι η διαδικασία για τον ασθενή που έχει συμβόλαιο ιδιωτικής ασφάλειας; Τι πρέπει να κάνει;
Το πρωτόκολλο είναι περίπου κοινό σε όλες τις ασφαλιστικές, ελληνικές και διεθνείς. Συνήθως υπάρχει ένα τηλεφωνικό κέντρο που λειτουργεί 24/7 και όλες τις μέρες του χρόνου, όπου μπορεί να επικοινωνήσει ο πελάτης και να δει σε ποιο νοσοκομείο πρέπει να πάει ή ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες που πρέπει να πάρει.
Αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό, για ιατρικούς λόγους, πηγαίνει στο νοσοκομείο που πρέπει ή επιλέγει να νοσηλευτεί και το νοσοκομείο μπορεί να είναι συμβεβλημένο ή να μην είναι συμβεβλημένο με την ασφαλιστική. Αν είναι συμβεβλημένο, δείχνει το συμβόλαιό του και την πληρωμή αναλαμβάνει η ασφαλιστική. Εάν δεν είναι συμβεβλημένο, θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του και μετά την έξοδό του να πάει τα χαρτιά και τα τιμολόγια στην ασφαλιστική και να κρίνουν, βάσει όρων συμβολαίου, πόσα χρήματα πρέπει να του δώσουν.
Η διαδικασία για τα διεθνή συμβόλαια είναι η ίδια με μόνη διαφορά ότι σε όλα τα νοσοκομεία πληρώνουν απευθείας οι ασφαλιστικές εταιρείες, οπότε απλά ενημερώνει ότι νοσηλεύεται και αναλαμβάνει η ασφαλιστική εταιρεία την πληρωμή των εξόδων.
- Πώς ένας καταναλωτής θα αξιολογήσει ποιο είναι το κατάλληλο πρόγραμμα για αυτόν και να επιλέξει ανάλογα εταιρεία;
Αυτή είναι μια εξαιρετική, αλλά ταυτόχρονα πολύπλοκη ερώτηση. Η δυσκολία της απάντησης είναι και ο λόγος ύπαρξης των επαγγελματιών του κλάδου μας, δηλαδή των μεσιτών ασφαλίσεων. Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια αποτελούν νομικά έγγραφα και ως τέτοια απαιτούν εξειδικευμένη γνώση για να αξιολογηθούν και να συγκριθούν με άλλα.
Ο πελάτης, αρχικά, πρέπει να θέσει τα οικονομικά όριά του και να καθορίσει τις βασικές του ανάγκες. Για παράδειγμα, αν επιθυμεί κάλυψη σε μονόκλινο δωμάτιο, αν θέλει ασφαλιστήριο με ή χωρίς απαλλαγές, αν χρειάζεται εξωνοσοκομειακή κάλυψη ή όχι, καθώς και άλλα χαρακτηριστικά που θεωρεί σημαντικά. Ο ρόλος του μεσίτη είναι να ερευνήσει την αγορά, να εντοπίσει τις εταιρείες που ταιριάζουν στο προφίλ του πελάτη και να πραγματοποιήσει μια τεχνική αξιολόγηση των επιλογών.
Φυσικά, η τελική απόφαση ανήκει πάντα στον πελάτη, ο οποίος μπορεί να επιλέξει βάσει του ονόματος μιας εταιρείας ή άλλων κριτηρίων. Είναι, ωστόσο, κρίσιμο να προτιμώνται εταιρείες με σημαντική παρουσία στον τομέα της υγείας και όχι απλώς μεγάλο, γενικό πελατολόγιο. Επίσης, αξίζει να δοθεί έμφαση σε εταιρείες που διαθέτουν ιστορικό σταθερότητας στις καλύψεις, στο επίπεδο εξυπηρέτησης και στη διάθεση να επενδύσουν στον κλάδο υγείας.
Τέλος, ο καταναλωτής πρέπει να θυμάται ότι και στις ασφαλίσεις ισχύει το ρητό: «Το φτηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι». Μια καλή ασφάλιση είναι επένδυση και όχι απλώς ένα κόστος.
