Ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής και ειδικός φρουρός, Ανδρέας Κωλέττης, μπήκε για έκτη φορά στα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες ως ο «Κάτοχος των Περισσότερων Πιστοποιήσεων Διαιτητή-Κριτή Αθλημάτων».

Διακρίθηκε πολλές φορές στη ζωή του ως κολυμβητής, αρσιβαρίστας και ομοσπονδιακός προπονητής αθλητών Special Olympics στην άρση βαρών. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργαζόταν ως ωρομίσθιος σε σχολεία.

Το άγχος και η αβεβαιότητα για το αύριο, παρά τις διακρίσεις του, όπως λέει στο newsbeast.gr, τον έκαναν να υποβάλλει αίτηση για τους ειδικούς φρουρούς της ΕΛ.ΑΣ. Συγκέντρωνε τα μόρια που απαιτούνταν και έγινε δεκτός στην Αστυνομία. Όμως, ποτέ δεν άφησε τον αθλητισμό. Άλλωστε, το αποδεικνύει το βιογραφικό του.

Είναι πιστοποιημένος διαιτητής-κριτής σε 27 αθλήματα (στίβο, αντισφαίριση, χειροσφαίριση επί άμμου (Beach Handball), Αντισφαίριση επί άμμου (Beach Tennis), Πετοσφαίριση επί άμμου (Beach Volleyball), Ποδόσφαιρο Τυφλών, Μπριτζ, Σκάκι, Ποδόσφαιρο, Ποδόσφαιρο Σάλας, Ορειβασία-Αγωνιστική Αναρρίχηση, Μηχανοκίνητος Χερσαίος Αθλητισμός, Ιστιοπλοΐα, Αθλητική Αλιεία Επιφάνειας, Κολύμβηση, Συγχρονισμένη Κολύμβηση, Ξιφασκία, Επιτραπέζια Αντισφαίριση, Αντισφαίριση, Πετοσφαίριση και Γουσού Κούνγκ- Φού, Πυγμαχία, Τρίαθλο, Δίαθλο, Παρατρίαθλο, Καλαθοσφαίριση και Υποβρύχια Σκοποβολή) και επιβραβεύτηκε για μία ακόμη φορά μπαίνοντας στα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες.

Όπως λέει όμως στο newsbeast.gr, οι στόχοι του δεν σταματούν εδώ. Θέλει στο μέλλον να γράψει ένα βιβλίο με τις εμπειρίες του καθώς και διάφορους κανονισμούς αθλημάτων ενώ θα συμβούλευε τους νέους να ασχοληθούν με άγνωστα αθλήματα για να δουν τι χάνουν.

-Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με όλα αυτά τα αθλήματα;
«Βασικά, ήμουν φοιτητής στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών και ήμουν αθλητής της άρσης βαρών. Έτυχε λοιπόν η ομοσπονδία μου να κάνει μία σχολή κριτών άρσης βαρών και από εκεί ξεκίνησα. Η δεύτερη σχολή ήταν στο Ποδόσφαιρο 5×5 που είδα μία ανακοίνωση στο πανεπιστήμιο Αθηνών και σιγά σιγά πήγαινα από σχολή σε σχολή. Διαπίστωσα ότι καταλάβαινα καλύτερα τους κανονισμούς σε μια σχολή διαιτησίας – κριτών που διοργάνωνε μία Ομοσπονδία ή ένας Σύνδεσμος Διαιτητών. Και ο λόγος είναι ότι μέσα σε ένα τριήμερο ή σε δύο τριήμερα ή σε δυο Σαββατοκύριακα ήταν μαζεμένη η ύλη και καλύτερα κατανοητή».

-Το πρώτο Ρεκόρ Γκίνες πότε ήρθε;
«Η πρώτη διάκριση ήρθε στις 7 Ιουνίου 2010».

-Πώς αντιμετωπίσατε την επιτυχία σας τότε;
«Ειλικρινά, δεν το περίμενα γιατί δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Όταν έκανα αίτηση, έπρεπε να κάνω και έναν επίσημο αγώνα με αποτέλεσμα σε κάποια αθλήματα να έχω καιρό να κάνω αγώνες. Έτσι, έπρεπε να ξαναπάω σε αθλήματα που είχα αφήσει. Ο Φορέας με τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες δεν μου αποδέχτηκε κάποια αθλήματα, έφτασα να κάνω και κάποια υποτυπώδη ένσταση διότι δεν μου αποδέχονταν για παράδειγμα το σκάκι, το μπριτζ κ.ά. Τα δύο πρώτα τα αποδέχτηκαν τελικά αλλά ένα ακόμη όχι διότι είπαν ότι δεν είναι παγκόσμιο άθλημα».

-Η Αστυνομία πώς προέκυψε; Ήταν επιλογή σας;
«Εντελώς τυχαία. Δούλευα ως αναπληρωτής σε σχολείο και στη συνέχεια με έπαιρναν μόνο ως ωρομίσθιο. Έτσι, έκανα μια αίτηση και μπήκα στην Αστυνομία. Βέβαια, είχα πάει ως Έφεδρος Αξιωματικός στο Στρατό και διαπίστωσα ότι ο χαρακτήρας μου έχει μία τάση προς τα Σώματα Ασφαλείας. Από τη στιγμή λοιπόν που είχα μία εμπειρία στο Στρατό, έκανα μία αίτηση. Δεν το μετάνιωσα επειδή στην κατάσταση που έχουμε βρεθεί, τουλάχιστον έχω μία σίγουρη και νόμιμη εργασία».

-Σας φόβιζε το ενδεχόμενο ότι μπορεί να μείνετε άνεργος παρά τις διακρίσεις σας;
«Υπήρχε κι αυτή η περίπτωση. Με φόβιζε αρκετά με αποτέλεσμα ένας λόγος παραπάνω που έκανα την αίτηση το 2008, χωρίς να είναι ο μοναδικός φυσικά, να ήταν και αυτός».

-Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον; Πώς συνδυάζετε δηλαδή την προπονητική με την Υπηρεσία; Χρόνος υπάρχει;
«Ελεύθερος χρόνος δεν υπάρχει. Για καλή μου τύχη αρκετές φορές με έχει βοηθήσει η Υπηρεσία μου, δηλαδή η Ελληνική Αστυνομία και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Κάποια στιγμή θα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο με θέμα τη διαιτησία. Στο βιβλίο θα περιλαμβάνονται εμπειρίες μου, διάφορους κανονισμούς καθώς και διάφορα πράγματα από αθλήματα. Επίσης, έχω κάνει πολλές φορές αιτήσεις και με πήραν και θα ξανακάνω».

-Πώς πήρατε την απόφαση να κάνετε αίτηση;
«Με παρότρυνε ένας φίλος μου, ο οποίος επικοινώνησε με τον φορέα και μου είπε ότι “αυτό πρέπει να κάνεις”. Τον πρώτο καιρό μου έκανε εκείνος την αίτηση, τώρα τις κάνω μόνος μου».

-Θα παροτρύνατε τους νέους να ασχοληθούν με αθλήματα που δεν είναι τόσο διαδεδομένα όπως το Γουσού Κουνγκ- Φού ή κάποιο άλλο;
«Φυσικά. Υπάρχουν πάρα πολλά αθλήματα στην Ελλάδα που δεν τα ξέρουμε όπως για παράδειγμα υποβρύχια σκοποβολή. Χάνουν την αξία τους και είναι πραγματικά πολύ ωραία αθλήματα. Μακάρι σε κάθε αγώνα να υπήρχε ένα Μέσο για να τα αναδείξει για να βλέπει ο κόσμος την αξία τους».