Η λαϊκή αυτή παροιμιώδης φράση αναφέρεται στη θέση σε σειρά αναμονής και στη προτεραιότητα που δίνεται σε ιερείς.

Η παροιμία ακούγονταν σε μύλους και βρύσες όπου υπήρχε σειρά από ανθρώπους οι οποίοι περίμεναν είτε να αλέσουν, είτε να πάρουν νερό. Όταν ερχόταν κάποιος παπάς που δεν ήθελε να τηρήσει τη σειρά, του λέγανε τη φράση αυτή.

Διαδόθηκε μέσω του Κολοκοτρώνη.