Απειλές άσκησης βίας δέχεται η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή» Ξένια Κουναλάκη σε κείμενο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής, όπως δημοσιεύουν σήμερα Τα Νέα.
Στις 12 Απριλίου σε άρθρο της με τίτλο «Η κοινοτοπία του κακού» που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» η κ. Κουναλάκη υποστήριξε ότι τα ελληνικά ΜΜΕ θα πρέπει να αποκλείσουν τη Χρυσή Αυγή από τη δημόσια σφαίρα ή να ενημερώσουν τους πολίτες για τις καταβολές και τα ινδάλματα του κόμματος προκειμένου να αφυπνιστούν οι αντιναζιστικές μνήμες.
Στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής αναρτήθηκε απάντηση σε αυτό το άρθρο με απειλές κατά της ζωής της δημοσιογράφου, αναφορές στην οικογένειά της και στην κόρη της. «Εμείς μάθαμε να περιμένουμε επί 31 χρόνια και άσχετα με την εκλογική αριθμητική είμαστε και θα είμαστε εδώ», έγραφε ο συντάκτης του κειμένου, ο οποίος υπέγραφε με τα αρχικά Θ.Π. και συνέχιζε με την απειλή προς την κ. Κουναλάκη στα γερμανικά: «Kommt Zeit, Kommt Rat, Kommt Attentat!» («Με τον καιρό θα ‘ρθει ο φόνος). Σε ελεύθερη μετάφραση η φράση σημαίνει «πρόσεχε τα νώτα σου».
Η απάντηση στο σάιτ της Χρυσής Αυγής:
Η δημοσιογράφος, σύμφωνα πάντα με Τα Νέα, απευθύνθηκε στην Αστυνομία όπου τη συμβούλεψαν να σταματήσει να γράφει για τη Χρυσή Αυγή καθώς υπήρχε ο κίνδυνος να της επιτεθούν.
Της πρότειναν εξάλλου να υποβάλει μήνυση κατά της ιστοσελίδας. Ωστόσο επειδή ο διακομιστής της ιστοσελίδας της Χρυσής Αυγής βρίσκεται στις ΗΠΑ η διαδικασία για να αρθεί νομότυπα η ανωνυμία του ιδιοκτήτη είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα και μπορεί να μην καταλήξει κάπου.
Ακολουθεί το κείμενο που είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα Καθημερινή:
«Πείτε μας, Αδόλφε, ποια είναι η Weltanschaung σας και πως η θεωρία σας περί καθαρότητας της Φυλής -με Φ κεφαλαίο- επηρεάζει την πολιτική σας;». Οπως μοιάζει αδιανόητη μια συνέντευξη με τον Χίτλερ σήμερα, εξίσου σουρεαλιστική θα έπρεπε να ηχεί οιαδήποτε υπόνοια διαλόγου με τη Χρυσή Αυγή. Πώς μπορεί λοιπόν να αντιμετωπιστεί δημοσιογραφικά η νεοναζιστική οργάνωση λίγες εβδομάδες πριν από τη διαφαινόμενη είσοδό της στη Βουλή; Μια λύση είναι ο αποκλεισμός της από τη δημόσια σφαίρα, αλλά γι’ αυτό χρειάζεται η συναίνεση των ΜΜΕ και αυτή δεν μοιάζει εφικτή. Από τη στιγμή που δεν έχει τεθεί εκτός νόμου, παρά την εγκληματική δράση στελεχών της (όπως πιθανότατα θα είχε συμβεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες), ο μόνος δρόμος για να ξεμπροστιάσει κανείς τις καταβολές και τα ινδάλματα (λέγε με Χίτλερ) του ηγέτη της, Νίκου Μιχαλολιάκου, είναι η ενημέρωση των πολιτών. Οπως θεωρείται περίπου λογικό να ξυπνούν τα αντιγερμανικά αντανακλαστικά των Ελλήνων λόγω Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έτσι θα πρέπει τώρα να αφυπνιστούν οι αντιναζιστικές μνήμες.
Την Τρίτη το βράδυ διαβάζουμε ότι προκλήθηκε «αναστάτωση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμιέων, όταν μέλος της Χρυσής Αυγής αποχωρώντας από την αίθουσα και περνώντας ανάμεσα από μέλη αριστερών οργανώσεων, σήκωσε το χέρι του και χαιρέτισε ναζιστικά. Αφορμή για τη απρεπή χειρονομία στάθηκε ο λόγος του υποψηφίου της Χρυσής Αυγής και ξάδερφου του δημάρχου Στυλίδας, Απόστολου Γκλέτσου για τα κέντρα μεταναστών στην περιοχή». Στη μεγάλη έρευνα του «Ιού» της «Ελευθεροτυπίας» για τη Χρυσή Αυγή διαπιστώνουμε ότι από το 1997 η ομώνυμη εφημερίδα ζητούσε: «Φωτιά και τσεκούρι στους νοθευτές της ράτσας». Φυσικά τα νεοναζιστικά σύμβολα έχουν απαλειφθεί πλέον από τα αξεσουάρ του κόμματος. Σε μια προσπάθεια νομιμοποίησης της Χ.Α., ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος προτιμάει τώρα τους αρχαιοελληνικούς, μαίανδρους, τους εντυπωσιακούς πυρσούς και έχει αρχίσει να ορκίζεται στον θεό Απόλλωνα για να δώσει ένα αθώο, φολκλόρ χρώμα στη Χ.Α. Αυτό το ιδεολογικό μπότοξ όμως προκαλεί αποδοκιμασίες από πρώην στελέχη: «Την ίδια ώρα που μια τέτοια, σύγχρονη Χ.Α. μετατρέπει τους εθνικιστές σε κρατιστές, σε αμόρφωτους χομπίστες ενός αστικού πατριωτισμού δίχως πρότυπα αγωνιστών εμπρός τους, που να τους εμπνέουν, εγώ δεν θα μπορούσα να παρατείνω την σιωπή μου», έγραψε πρόσφατα στην επιστολή του προς συντρόφους εθνικιστές, ο διαβόητος Περίανδρος, άλλοτε golden boy της Χ.Α., ο οποίος είχε καταδικαστεί σε 21 χρόνια για τη δολοφονική επίθεση σε βάρος του φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή το 1998.
Απαιτείται λοιπόν εκστρατεία ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Στις 6 Μαΐου και η τελευταία γιαγιά-κάτοικος του Αγίου Παντελεήμονα δεν θα έχει το δικαίωμα να επικαλεστεί το γνωστό επιχείρημα των Γερμανών που διέμεναν δίπλα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης: «δεν ήξερα, δεν γνώριζα».
