Θρήνος στον καλλιτεχνικό κόσμο στην είδηση του θανάτου του πασίγνωστου καλλιτέχνη Τζίμη Πανούση.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ο 64χρονος γνωστός τραγουδοποιός και ηθοποιός υπέστη νωρίς το μεσημέρι του Σαββάτου καρδιακό επεισόδιο.
Όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο διάσημος μουσικός/ τραγουδοποιός μεταφέρθηκε εσπευσμένα στον Ερυθρό Σταυρό όπου παρά τις προσπάθειες ανάνηψης δεν κατάφερε να επανέλθει στη ζωή.
Ο Τζίμης Πανούσης είχε στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου καταρρεύσει επί σκηνής στην διάρκεια παράστασής του και είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο όπου παρέμεινε μερικές ημέρες.
Ποιος ήταν ο πάντα ανατρεπτικός Τζίμης Πανούσης
Ο Τζίμης Πανούσης γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 1954 από μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς -τον Θεόδωρο και τη Φωτεινή- στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χολαργό. Το 1973 βρήκε από αγγελία δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία παραιτήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ένας άνθρωπος με την ιδιοσυγκρασία του «Τζιμάρα» Δεν θα μπορούσε να αντέξει πολύ ως υπάλληλος τράπεζας.
Οι πρώτες του προσπάθειες στο χώρο της μουσικής έγιναν με το σχήμα «Χαρούμενη Κουδουνίστρα» όταν ακόμα ήταν στο Γυμνάσιο. Στα μέσα με τέλη της δεκαετίας του 1970 σχηματίστηκαν οι Μουσικές Ταξιαρχίες από τον Τζίμη Πανούση (φωνή, στίχοι, μουσική) και τους Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα), Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα) και Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο).
Στη συνέχεια προστέθηκε και ο Van Svarnas (σαξόφωνο). Η πρώτη τους εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1980 στο “Skylab” στην Πλάκα, ενώ η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά είναι ο δίσκος Μουσικές Ταξιαρχίες που κυκλοφόρησε από την MINOS-EMI το 1982. Νωρίτερα (το 1980) είχε κυκλοφορήσει μία ανεξάρτητη παραγωγή σε κασέτα, το «Disco Tsoutsouni».
Ακολούθησαν οι δίσκοι Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμαν (1984) και Hard Core (ζωντανή ηχογράφηση, 1985).
Το 1983 οι Μουσικές Ταξιαρχίες καμουφλάρονται κάτω από το όνομα Alamana’s Bridge (= Γέφυρα της Αλαμάνας) και συμμετέχουν στο δίσκο-συλλογή ελληνικού ροκ Made in Greece Vol.1, παρά τις αντιρρήσεις της τότε δισκογραφικής τους εταιρείας. Από τον επόμενο δίσκο «Κάγκελα Παντού» (1986) ο Πανούσης αποφασίζει να συνεχίσει μόνος του.
Το 1987 κυκλοφορεί ο τελευταίος δίσκος από την MINOS-EMI «Χημεία και Τέρατα». Οι επόμενοι δύο δίσκοι «Δουλειές του Κεφαλιού» / The Greatest Kitsch Live! (1990) και «Ο Ρομπέν των Χαζών» (ζωντανή ηχογράφηση, 1992) κυκλοφορούν από την Music Box International, ενώ το “Vivere Pericolosamente” από την Warner το 1993.
Η επόμενη δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε εφτά χρόνια μετά, το 2000, με τίτλο «Με Λένε Πόπη» (ζωντανή ηχογράφηση). Κυκλοφόρησε επίσης μαζί με το περιοδικό Μετρό το 2002 το ολιγόλεπτο CD «Δείγμα Δωρεάν» με ακυκλοφόρητα τραγούδια από τις τελευταίες παραστάσεις του.
Στις 20 Γενάρη του 2009 κυκλοφόρησε ένα διπλό DVD με ζωντανή κινηματογράφηση της παράστασης «Της Πατρίδας μου η Σημαία», που δόθηκε το 2008 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
Την άνοιξη του 2015 οι Μουσικές Ταξιαρχίες επανενώθηκαν για μια σειρά εμφανίσεων στο Κύτταρο μετά από 30 χρόνια απουσίας.
Στις αρχές Δεκεμβρίου ο Τζίμης Πανούσης είχε υποστεί ανακοπή καρδιάς και μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε νοσοκομείο όπου και νοσηλεύτηκε για λίγες ημέρες. Οι σκηνές που είχαν ακολουθήσει με το κοινό να χειροκροτεί και να ζητωκραυγάζει τη στιγμή που τον μεταφέρουν εκτός σκηνής, είχαν συγκινήσει.
