Προ των πυλών ενός «ξαφνικού θανάτου», με ανυπολόγιστες συνέπειες για την κοινωνία, μπορεί να βρεθεί η ελληνική οικονομία το επόμενο διάστημα, από ένα τυχαίο γεγονός που μπορεί να πυροδοτήσει τον χειρότερο εφιάλτη όλων μας.
Τυχόν καταψήφιση των σκληρών μέτρων που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, αφού δεν θα πάρουμε το νέο δάνειο και δεν θα μπορέσουμε να καλύψουμε τις δανειακές μας υποχρεώσεις.

Ο «ξαφνικός θάνατος» στην οικονομία μπορεί να έλθει ακόμα από ένα τυχαίο γεγονός κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές μας, είτε ακόμα και λόγω αστοχιών στην υλοποίηση του συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος.

Ολα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε πιστωτικό γεγονός και σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, ξεκινώντας από μια αποσταθεροποίηση του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Σύμφωνα με οικονομολόγους, τους οποίους επικαλείται το «Έθνος της Κυριακής», η αποσταθεροποίηση έστω και μιας μικρής ή μεσαίας τράπεζας θα επιταχύνει τις διαρροές καταθέσεων που από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα υπολογίζονται σε περισσότερα από 80 δισεκατομμύρια ευρώ.

Παράλληλα, θα υπάρχει πλήρης αδυναμία κάλυψης των αναγκών που έχουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά σε ρευστότητα, αφού οι τράπεζες θα σταματήσουν να χορηγούν δάνεια.

Αυτό το γεγονός θα πυροδοτήσει ισχυρές αναταράξεις στο σύνολο της οικονομίας με ουσιαστική και απότομη εξαφάνιση της ρευστότητας, με κίνδυνο την περαιτέρω δημοσιονομική κατάρρευση.

Το πρώτο μέτρο αντίδρασης από την κυβέρνηση, που όμως σε πρώτη φάση αναμένεται να δημιουργήσει και πανικό, θα είναι ο περιορισμός στις αναλήψεις για να προστατευθεί το τραπεζικό σύστημα.

Ενας περιορισμός που θα αφορά σε καθορισμό ανώτατου ορίου κάθε μήνα για τους ιδιώτες και τους επιχειρηματίες, που όμως δεν θα επαρκεί για να καλυφθούν οι ανάγκες των νοικοκυριών και των εταιρειών (μισθοδοσία, αγορές υλών κ.λπ.).

Αυτοί οι δύο μηχανισμοί, οι οποίοι είναι αλληλοτροφοδοτούμενοι, μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα στην πιστωτική κατάρρευση, με αποτέλεσμα την αδυναμία κάλυψης των υποχρεώσεων που έχει το κράτος (συντάξεις, μισθούς και προμήθειες).

Επιπλέον, θα μηδενιστεί η ρευστότητα, θα διαταραχθούν οι συναλλαγές και τελικά θα αποκοπεί η χώρα από το διεθνές οικονομικό σύστημα.

Το αποτέλεσμα θα είναι τεράστιες επιπτώσεις, που δεν έχει ζήσει η Ελλάδα από την εποχή της Κατοχής και μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας μας από παρόμοιες καταστάσεις που επικράτησαν στις αρχές της χιλιετίας στην Αργεντινή.
Την περίοδο που η Αργεντινή ήταν αποκομμένη από το διεθνές οικονομικό σύστημα, που για να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες εισαγωγές προϊόντων έπρεπε πρώτα να εξασφαλίσει ίσης αξίας εξαγωγές.

Ετσι και στην Ελλάδα, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, για να μπορούμε να κάνουμε εισαγωγές για παράδειγμα καυσίμων αξίας 1 δισεκατομμυρίου ευρώ, θα πρέπει να κάνουμε εξαγωγές ελαιολάδου ή άλλου προϊόντος ίσης αξίας.

Οι διεθνείς αγορές δεν θα δέχονται πίστωση από την Ελλάδα ή εγγυητικές επιστολές και πλέον θα λειτουργεί η ανταλλακτική οικονομία κατά τα πρότυπα αρχέγονων αγορών.

Το αποτέλεσμα θα είναι οι ελλείψεις σε βασικά καταναλωτικά αγαθά να γίνουν δραματικές, καθώς οι εξαγωγές μας υπολείπονται σημαντικά των εισαγωγών, ενώ η εγχώρια παραγωγή είτε δεν υπάρχει σε ορισμένα προϊόντα είτε δεν επαρκεί.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις επιπτώσεις σε ό,τι αφορά στη χρηματοδότηση των αναγκαίων εισαγωγών, όπως καυσίμων και φαρμάκων, αλλά ακόμα και τροφίμων τα οποία αποτελούν βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης.