Μία γιαγιά από την Πέλλα που πόζαρε για τη Vogue προκάλεσε το ενδιαφέρον και μονοπώλησε το εκκλησίασμα στην Κρύα Βρύση Πέλλας την περασμένη Κυριακή.
Η 74χρονη Ελένη Χριστάκη έκανε το χατίρι στον πολυαγαπημένο της εγγονό, Χριστόφορο Καρβουνίδη, φοιτητή σε σχολή φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν περίμενε ότι οι φωτογραφίες της θα κάνουν το γύρο του κόσμου στέλνοντας το μήνυμα «Beauty has no age» (Η ομορφιά δεν έχει ηλικία).
«Εμένα δεν μου άρεσαν οι φωτογραφίες. Στα νιάτα μου ήμουν όμορφη, αλλά σε αυτή την ηλικία να ποζάρω για περιοδικό ομορφιάς και μόδας; Είπα, όποιος το δει θα βάλει τα γέλια», λέει στο «Εθνος της Κυριακής», η Ελένη Χριστάκη, η γιαγιά Ελένη, όπως είναι γνωστή στο χωριό – πλέον είναι και «φίρμα», όπως την λένε τα εγγόνια της.
Την Κυριακή στην εκκλησία οι συχωριανές και φίλες της σιγοψιθύριζαν: «Η Ελένη βγήκε φωτογραφίες σε περιοδικό. Ο εγγονός της την έκανε φίρμα» και της έδιναν συγχαρητήρια. Και η γιαγιά Ελένη δεν ήξερε τι να πει και τι να απαντήσει. «Ηρθε το παιδί και μου είπε, ”γιαγιά θα ποζάρεις, έχω να κάνω μια εργασία στη σχολή. Θέλω να σου βγάλω φωτογραφίες”. Πώς να του αρνηθώ; Αφού ξέρω πόσο πολύ του αρέσει η φωτογραφία», λέει από τότε σε όποιον τη ρωτάει πώς από την Κρύα Βρύση βρέθηκε στις σελίδες της Vogue και μέσω αυτών σε όλο τον κόσμο.
Η ενδιαφέρουσα ιστορία ξεκινά τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ο 30χρονος Χριστόφορος Καρβουνίδης έκανε ένα project με θέμα την οικογένειά του για τη σχολή όπου σπουδάζει φωτογραφία.
Φωτογράφησε τη γιαγιά Ελένη μέσα στο σκοτάδι με μοναδικό φωτισμό τις γρίλιες από το στόρι στο σπίτι τους και στη συνέχεια την… έγδυσε.
Της ζήτησε να ποζάρει με το φανελάκι, θέλοντας να στείλει ένα διπλό μήνυμα. «Αφενός ότι η ομορφιά δεν έχει ηλικία και αφετέρου ότι οι ηλικιωμένοι είναι μόνοι τους, παραμελημένοι, σαν να έχουν αφεθεί στο πέρασμα του χρόνου», μας εξηγεί, τονίζοντας με έμφαση ότι αυτό δεν αφορά τη γιαγιά του που μένει μαζί τους και είναι ένας δραστήριος και ζωντανός άνθρωπος, «μας βοηθά, δεν τη βοηθάμε», σπεύδει να συμπληρώσει.
Οι οδηγίες που τις έδωσε ήταν απλές. «Της ζήτησα μόνο να κοιτάζει ήρεμα, να έχει μια γλυκιά έκφραση. Ολα τα άλλα είναι δικά της. Πώς έσκυψε, πώς κοίταξε ψηλά, πώς έριξε το βλέμμα της μέσα στον φακό, ήταν αυθόρμητα όλα αυτά, δικά της και τα κράτησα, γιατί αν τις έδινα συγκεκριμένες οδηγίες, θα έβγαινε κάτι ψεύτικο», αναφέρει ο 30χρονος φωτογράφος.
Η εργασία του πήγε πολύ καλά, βαθμολογήθηκε με άριστα και οι φωτογραφίες μπήκαν στο portfolio του. Και δεν θα τις είχε δει ποτέ κανείς, αν μια συμφοιτήτριά του δεν του μιλούσε πριν από λίγο καιρό για την ηλεκτρονική έκδοση της ιταλικής Vogue και τη στήλη PhotoVogue.
