Χωρίς αμφιβολία, ένα βήμα μπρος για την ισότητα αποτελεί η πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη νομική αναγνώριση της συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών. (Οι σχετικές νομικές ρυθμίσεις έχουν επεξεργαστεί από ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή και θα τεθούν τον Σεπτέμβριο σε δημόσιο διάλογο.)

Ωστόσο, σύμφωνα με όσα δηλώνουν εκπρόσωποι γκέι και λεσβιακών οργανώσεων, πρόκειται για ένα βήμα άτολμο, αφού ο γάμος ανάμεσα σε ομόφυλα ζευγάρια είναι η μόνη ισότιμη αναγνώριση των σχέσεων και εξασφαλίζει την πλήρη ισότητα των δικαιωμάτων είτε αυτά αφορούν ιατροφαρμακευτικά, περιουσιακά, κληρονομικά, φορολογικά ή θέματα οικογένειας και παιδιών.

Και στο παρελθόν, το ΠΑΣΟΚ είχε επιχειρήσει να επεκτείνει το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια. Ανάλογη πρόταση νόμου είχε υποβληθεί τον Νοέμβριο του 2008 από 19 βουλευτές τής τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η πρόταση όμως είχε απορριφθεί από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, παρά τις αντιρρήσεις της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που σε ψήφισμά του για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ε.Ε., την περίοδο 2004-2008, είχε καλέσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη «που δεν το έχουν πράξει ακόμη να λάβουν κατ’ εφαρμογή της αρχής της ισότητας νομοθετικά μέτρα για την κατάργηση των διακρίσεων που υφίστανται ορισμένα ζευγάρια λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού τους».

«Πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναγνωρίσει νομικά τον πολιτικό γάμο σε λεσβιακά και γκέι ζευγάρια», λέει στην η Ευαγγελία Βλάμη, εκπρόσωπος της οργάνωσης Lesb. Equal – Λεσβίες για την Ισότητα, και τονίζει: «Ως τώρα τα βήματα στην Ελλάδα ήταν σημειωτόν, ελπίζουμε πως ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν θα καθυστερήσει άλλο και θα κάνει ένα βήμα προς την αναγνώριση της ισότητας».

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία», δεν περιλαμβάνεται στο νέο πακέτων μέτρων που προωθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης η δυνατότητα παιδοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, γεγονός που, σύμφωνα με την κ. Βλάμη, αποτελεί αιτία στιγματισμού των γκέι και λεσβιακών ζευγαριών και των παιδιών τους, αφού όπως είπε: «Η παιδοθεσία θα μπορούσε να απαλειφθεί από το προτεινόμενο νομοσχέδιο, καθώς επικαλείται στο μέλλον μια αυξημένη κοινωνική αποδοχή για τη νέα μορφή οικογένειας, ώστε να αποφευχθεί ο στιγματισμός της απαγόρευσης».

Για τα παιδιά

«Ηθελημένα», πρόσθεσε, «αγνοείται η ύπαρξη παιδιών που μεγαλώνουν ήδη μέσα σε ομοερωτικές οικογένειες στην Ελλάδα. (Σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, 120 λεσβιακά ζευγάρια, παιδοθέτησαν μόνο το 2010.) Και με αυτό τον τρόπο στιγματίζει τόσο τα ζευγάρια που έχουν ήδη παιδιά όσο και τα ίδια τα παιδιά που μεγαλώνουν σε λεσβιακές ή γκέι (ομοερωτικές) οικογένειες».

«Μια κοινωνική γονέας», διευκρίνισε, «στο προτεινόμενο σύμφωνο συμβίωσης καλείται να φέρεται ως γονέας επί 18 τουλάχιστον χρόνια και μετά να αποκτά το δικαίωμα της κοινωνικής γονέα, και αυτό εφ’ όσον το ίδιο το παιδί θα συναινέσει. Οι οικογένειες των οποίων οι γονείς είναι λεσβίες ή γκέι με τον τρόπο αυτό ζημιώνονται, υπό την οπτική των οικογενειακών δεσμών, της κληρονομιάς και της προστασίας των παιδιών. Ειδικά σε περίπτωση απουσίας της βιολογικής-ού γονέα η κοινωνική γονέας χάνει την άτυπη γονική μέριμνα, γεγονός το οποίο δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού».

«Σε καμιά κρατική υπηρεσία», υπογράμμισε η εκπρόσωπος της Lesb.Equal – Λεσβίες για την Ισότητα (σχολείο, νοσοκομείο, δημόσιες υπηρεσίες κ.λπ.), δεν θα αναγνωρίζεται η κοινωνική γονέας και άρα δεν θα μπορεί να προστατεύσει ή να φροντίσει το παιδί, αλλά και το παιδί δεν θα νιώθει πως βρίσκεται σε μια σταθερή και ασφαλή σχέση, γεγονός που είναι εξαιρετικής σημασίας για την ευημερία και την ψυχική υγεία του παιδιού. Θα εμφανιστούν έτσι διακρίσεις αποκλεισμού ενός παιδιού από την ευκαιρία να επωφεληθεί από τη γονική μέριμνα, η οποία είναι επιθυμητή από τη βιολογική-ό γονέα και τη συντρόφισσά-φό της (κοινωνική γονέα) με μοναδικό κριτήριο το σεξουαλικό προσανατολισμό και το ότι το παιδί μεγαλώνει σε μια λεσβιακή ή γκέι οικογένεια. Ενώ η κοινωνική γονέας θα ασκεί στην πράξη γονική μέριμνα, θα στερείται το δικαίωμα της αναγνώρισής της ως κοινωνική γονέας. Ενα παράδειγμα των διακρίσεων είναι το ότι το παιδί δεν θα μπορεί να κληρονομήσει την κοινωνική μητέρα, αν εκείνη πεθάνει πριν από τα 18 του χρόνια».

«Το προτεινόμενο νομοσχέδιο», επισήμανε η κ. Βλάμη, «παρ’ ότι είναι ένα βήμα, δεν συνάδει με τη συνταγματική αρχή της ισότητας, η οποία επιτρέπει στις πολίτισσες και στους πολίτες το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης σε όλη την πολιτική, την κοινωνική και την οικονομική σφαίρα».

«Η Βουλή κατέχει την πλήρη ευελιξία να θέσει τις προϋποθέσεις για τις συνθήκες του γάμου και της παιδοθεσίας και είναι σε θέση να θεωρήσει πως δύο λεσβίες ή γκέι μπορούν να έχουν, όπως δύο ετερόφυλοι, μια σχέση αγάπης που επεκτείνεται στην επιθυμία να κάνουν παιδιά και να δημιουργήσουν οικογένεια. Περιμένουμε να το πράξει», είπε.