Πολύ συχνά, όταν αμφιβάλλουμε για τις ικανότητες κάποιου, συνηθίζουμε να λέμε ότι είναι «του γλυκού νερού».
Η αρχή της φράσης κρατάει από τον καραβοκύρη του γλυκού νερού, δηλαδή εκείνου που ταξιδεύει μονάχα στα ποτάμια και στις λίμνες κι είναι ανίκανος να ταξιδέψει στην ανοιχτή θάλασσα, όπου η πλεύση είναι πολύ πιο δύσκολη.
