Ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε την ανάγκη για μια συσκευή αφύπνισης και εφηύρε το πρώτο ξυπνητήρι στην ιστορία.
Ο Πλάτων (περίπου 428- περίπου 348 π.Χ.) είχε σοβαρό λόγο να κάνει μια τέτοια εφεύρεση, καθώς ήθελε να ξυπνάει νωρίς και να προετοιμάζεται για τις πρωινές του διαλέξεις.
Αυτό που χρειαζόταν ήταν πολλή κριτική σκέψη, γνώσεις φυσικής και μια δόση ιδιοφυΐας για να δημιουργηθεί το πρώτο ξυπνητήρι στον κόσμο. Το οποίο στην ουσία ήταν το πρώτο αρχαίο ελληνικό υδραυλικό ρολόι που λειτουργούσε ως ξυπνητήρι.
Σύμφωνα με τα γραπτά του Αριστοτέλη, ο Αριστόξενος, ένας από τους μαθητές του που ήταν μουσικολόγος τον δεύτερο αιώνα π.Χ., δήλωσε ότι «ο Πλάτωνας εφηύρε το νυχτερινό ρολόι και το κατασκεύασε με τη μορφή μιας μεγάλης κλεψύδρας».
Πώς λειτουργούσε το ξυπνητήρι του Πλάτωνα
Το ξυπνητήρι του Πλάτωνα, σύμφωνα με το greekreporter.com, ήταν απλό στη λειτουργία του, αλλά απαιτούσε γνώσεις φυσικής για να κατασκευαστεί και να αποδώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Λειτουργούσε ως κλεψύδρα στην οποία το ανώτερο κεραμικό δοχείο τροφοδοτούσε αργά το επόμενο μικρότερο δοχείο μέσω μιας χοάνης εκροής που είχε υπολογιστεί με ακρίβεια για έναν προκαθορισμένο χρόνο. Η στάθμη του νερού στο δοχείο ανέβαινε αργά.
Όταν το δεύτερο δοχείο γέμιζε στον προγραμματισμένο χρόνο -ας πούμε μετά από επτά ώρες- μέσω της εσωτερικά τοποθετημένης αξονικής πιπέτας, άδειαζε γρήγορα στο επόμενο κλειστό δοχείο και ανάγκαζε τον παγιδευμένο αέρα στο εσωτερικό του να απελευθερωθεί, ενώ σφύριζε μέσω ενός σωλήνα στην κορυφή του. Με άλλα λόγια, έμοιαζε πολύ με βραστήρα τσαγιού.
Αφού ολοκληρώθηκε αυτή η διαδικασία, το τρίτο δοχείο άδειαζε αργά μέσω μιας μικρής οπής, που βρισκόταν στον πυθμένα του, προς το κάτω δοχείο αποθήκευσης, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθεί κάποια άλλη στιγμή. Ο μηχανισμός ελέγχου της στάθμης του υγρού στο δοχείο ήταν, επίσης, ένα κλειστό σύστημα ελέγχου.
Ο Πλάτωνας χρησιμοποιούσε το ξυπνητήρι τη νύχτα, πιθανώς για να σηματοδοτήσει την έναρξη των διδασκαλιών της ημέρας που ακολουθούσε.
