Ο πατέρας του Γιάννη Καλλιάνου, Δημήτρης, πέθανε χθες σε ηλικία 79 ετών, με το θέμα να έχει έρθει στην επικαιρότητα λόγω των καταγγελιών που έκανε ο βουλευτής της ΝΔ και μετεωρολόγος σχετικά με τις συνθήκες νοσηλείας του στο νοσοκομείο «Αττικόν». Μάλιστα, το νοσοκομεία διέταξε Ένορκη Διοικητική Εξέταση για την υπόθεση.
Ο καθηγητής αγγειοχειρουργικής, στον οποίο έχει αναφερθεί προσωπικά ο Γιάννης Καλλιάνος, απαντά σήμερα στις κατηγορίες μέσω των πληρεξουσίων δικηγόρων του, Μιχάλη Δημητρακόπουλου και Γιάννη Παπαριστείδη.
Στη δήλωση σημειώνεται: «Ο εντολέας μας Ι.Κ., Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής, εκφράζει την ειλικρινή του λύπη για τον θάνατο του Δημητρίου Καλλιάνου. Όλοι οι ιατροί προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν τα πολλαπλά προβλήματα της υγείας που είχε ο αποθανών, όπως επιτάσσει το ιατρικό τους καθήκον και όπως λειτουργούν σε όλους τους ασθενείς ανεξαιρέτως.
Η πολυπλοκότητα των προβλημάτων υγείας του αποθανόντος επέβαλε τη συνεργασία καρδιολόγου, πνευμονολόγου, νεφρολόγου, λοιμωξιολόγου και εντατικολόγου. Η επιστημονική άποψη όλων των ανωτέρω ήταν ότι η τυχόν διασωλήνωση του ασθενούς, χωρίς να υπάρχει απόλυτη ένδειξη, θα αποτελούσε εσφαλμένη ιατρική πράξη, καθώς η αποσωλήνωσή του θα ήταν πρακτικώς αδύνατη.
Η εισαγωγή ασθενών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.) διέπεται από αυστηρούς ιατρικούς κανόνες, που ισχύουν για όλους τους ανθρώπους, και η σχετική απόφαση λαμβάνεται από όλους τους θεράποντες ιατρούς. Η εισαγωγή στη Μ.Ε.Θ. μη διασωληνωμένου ασθενούς, που δεν πληρούσε τις ιατρικές προϋποθέσεις και συγχρόνως ήταν συγγενής βουλευτού, θα αποτελούσε ανεπίτρεπτη διακριτική μεταχείριση. Κατά τη διάρκεια της 23ης Απριλίου, ο ασθενής παρουσίασε επιδείνωση και αποφασίστηκε η εισαγωγή στη Μ.Ε.Θ. στις 18.30, αφού προηγήθηκε η διασωλήνωσή του. Δυστυχώς η λίαν επιβαρυμένη υγεία του δεν επέτρεψε την αποφυγή του μοιραίου».
Σε ανάρτησή του μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Γιάννης Καλλιάνος έγραφε, μεταξύ άλλων: «Θέλαμε να σ’ το πούμε σιγά σιγά όταν θα έβγαινες από το Αττικό. Φρόντισαν όμως κάποιοι να μην βγεις ποτέ από εκείνο το δωμάτιο της Αγγειοχειρουργικής κλινικής. Ο Καθηγητής Κακκίσης έλεγε ότι πας καλά και ότι δεν χρειάζεσαι παραπάνω υποστήριξη, όταν εσύ έσβηνες από τη δύσπνοια. Τον παρακαλούσε ο αδελφός μου να σε βάλει στην πλατφόρμα για ΜΕΘ ή να σου βρούνε ΜΑΦ και μας κοιτούσαν με απορία, διότι έλεγαν ότι οι εξετάσεις σου ήταν εξαιρετικές. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα φτάσει αυτή η στιγμή που ο πόνος αυτής της απώλειας θα μου σκίσει την ψυχή μου μια για πάντα. Έκανα ό,τι μπορούσα, σήκωσα τη γη ανάποδα. Δεν τα κατάφερα. Σου ζητώ συγγνώμη. Κάποιοι αδιάφοροι κανόνισαν για τη δική σου ζωή. Εύχομαι τα παιδιά τους να μην τους δουν ποτέ όπως σε είδα εγώ. Ο Θεός να τους λυπηθεί. Καλό Παράδεισο, μπαμπά μου. Σε ευχαριστώ που έδωσες τη ζωή σου για εμάς, για τη μαμά, που μας μεγάλωσες και μας έκανες ταπεινούς ανθρώπους. Θα είσαι δίπλα μου και μέσα μου για πάντα. Στέρεψαν τα δάκρυά μου, μπαμπά μου».
