H Ελλάδα δε θα εντασσόταν στο δεύτερο στάδιο του υπό σύσταση μόνιμου μηχανισμού στήριξης του ευρώ, καθώς δεν έχει κηρύξει πτώχευση, εκτιμά ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ταυτόχρονα, ασκεί κριτική στη στάση ορισμένων τραπεζών στην κρίση του ευρώ και στον επιμερισμό του κόστους μελλοντικής πτώχευσης χώρας.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Βild» o κ. Σόιμπλε καλεί το χρηματοπιστωτικό τομέα να κατανοήσει «ότι δεν θα πληρώνει συνεχώς μόνον ο φορολογούμενος τη νύφη. Όποιος επιτρέπει κάτι τέτοιο, καταστρέφει τη δημοκρατία. Τώρα έχει αποφασιστεί πρακτικά ο Μηχανισμός διάσωσης και ο καθένας γνωρίζει πού βρίσκεται».
Στην ερώτηση για την περίπτωση της Ελλάδας και τα δύο στάδια που προβλέπει ο υπό σύσταση μηχανισμός για τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο κόστος πτώχευσης από το 2013, ο κ. Σόιμπλε σημειώνει ότι «η συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών θα είναι επιβεβλημένη μόνον όταν η εν λόγω χώρα θα κηρύξει πτώχευση. Αυτό δεν συνέβη με την Ελλάδα – δεν θα ήταν περίπτωση για τα δύο στάδια του μηχανισμού».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο κ.Σόιμπλε σημειώνει ότι η Ελλάδα και η Ιρλανδία δεν παίρνουν «δωρεάν» τη βοήθεια, αλλά «θα πρέπει να καταβάλουν πολύ μεγάλες προσπάθειες». Αυτό, όπως εκτιμά, θα οδηγήσει όλες τις χώρες της Ευρωζώνης σε γραμμή σταθερότητας.
Ο κ. Σόιμπλε θεωρεί ότι «οι χρηματαγορές δοκιμάζουν, εάν θα διατηρηθεί η συνοχή του σχήματος της ευρωζώνης, εάν λειτουργεί έχοντας το ευρώ ως κοινό νόμισμα».
Αντικρούει δε τις σκέψεις για διαίρεση της Ευρωζώνης στις «σταθερές» και «προς σταθεροποίηση» χώρες, με το επιχείρημα ότι «αυτό θα κόστιζε απίστευτα ακριβότερα, απ’ ό,τι κάνουμε τώρα για το ευρώ. Θα υπέφερε η οικονομία με απρόβλεπτες συνέπειες, θέτοντας σε κίνδυνο πολλές θέσεις εργασίας. Αλλά και οι τράπεζες θα βρίσκονταν ενώπιον τεράστιων προβλημάτων», τονίζει ο κ. Σόιμπλε.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών αντικρούει τη σφοδρή κριτική που ασκείται από άλλες χώρες στη στάση της Γερμανίας. Θεωρεί αστήρικτη την κριτική και προσθέτει ότι «όταν οι χώρες έχουν προβλήματα, κάποιοι αναζητούν τους υπαίτιους εκτός των συνόρων της χώρας».
Ταυτόχρονα, σημειώνει, «πρέπει να πάρουμε σοβαρά υπόψη τον κίνδυνο δημιουργίας ενός αντι-ευρώ κόμματος» και να δοθεί μάχη διαφώτισης των πολιτών για το ευρώ, ότι «τους προφύλαξε πολύ καλύτερα από τις αναταράξεις της παγκοσμιοποίησης από ό,τι θα έκανε ένα εθνικό γερμανικό νόμισμα».