Ολοκληρώθηκε η επίσκεψη της αποστολής του ΔΝΤ στη Σόφια, το οποίο σύστησε στην κυβέρνηση καλύτερη εποπτεία των τραπεζών στη Βουλγαρία.
Όπως επισημαίνει το πρακτορείο ειδήσεων της Σόφιας Novinite, η «κατάρρευση» της Corporate Commercial Bank (KTB) και η επιδείνωση της δημοσιονομικής ισορροπίας δοκίμασε τη μακροοικονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα της χώρας.
Η δήλωση υπογραμμίζει ότι, παρά τις δύσκολες συνθήκες, μέτρια ανάπτυξη επιτεύχθηκε το 2014, η οποία αναμένεται να συνεχιστεί και το 2015. Ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης το 2015 αναμένεται να είναι γύρω στο 1,25%, και θα υποστηρίζεται από την ιδιωτική κατανάλωση και τη συνεχή απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο αποπληθωρισμός αναμένεται να μειωθεί σταδιακά και η ανεργία είναι να μειωθεί περαιτέρω το 2015. Το ΔΝΤ σημειώνει ότι, οι κίνδυνοι για τις προοπτικές έχουν αυξηθεί τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, επισημαίνοντας τα υψηλά εταιρικά χρέη, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, οι εξελίξεις στην Ελλάδα και η κρίση στην Ουκρανία.
Η δήλωση επαινεί την ισχυρή ρευστότητα του συστήματος που επέδειξε πριν από την κατάρρευση της KTB και τα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας που εισήγαγε η Εθνική Τράπεζα της Βουλγαρίας (BNB) και η κυβέρνηση.
Όπως τονίζεται, τα μέτρα ηρέμησαν τους καταθέτες και εμπόδισαν δευτερογενείς επιδράσεις σε ολόκληρο το σύστημα, ενώ επιτράπηκε η εισφορά κρατικών πόρων στο ταμείο ασφάλισης των καταθέσεων για την πληρωμή των εγγυημένων καταθέσεων.
Ωστόσο, το ΔΝΤ ζητά αποφασιστικές ενέργειες για την αντιμετώπιση των αδυναμιών που αποκαλύφθηκαν με την κατάρρευση της KTB. Σε αυτές περιλαμβάνεται -μεταξύ άλλων- η ενίσχυση της εμπιστοσύνης στην εποπτεία, η εξασφάλιση επαρκούς οικονομικού «πλέγματος» ασφάλειας και η αξιολόγηση των τραπεζών.
Όσον αφορά το δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο διπλασιάστηκε σε 3,7% του ΑΕΠ το 2014, το ΔΝΤ αναγνωρίζει φετινό στόχο του 3% ως εφικτό, αλλά σημειώνει ότι η επίτευξή του θα εξαρτηθεί από τη συγκράτηση των δαπανών.
Το ΔΝΤ απευθύνει έκκληση για συγκεκριμένα σχέδια για την αντιμετώπιση των μεσοπρόθεσμων δημοσιονομικών κινδύνων, όπως ο σχεδιασμός και η βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του συστήματος υγείας και την παρακολούθηση των δημοσιονομικών κινδύνων.