Τα εργασιακά, δηλαδή η περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων αποτελούν τον τελευταίο μεγάλο κάβο που καλείται να περάσει αλώβητη η ελληνική αντιπροσωπεία στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα στο Παρίσι.
Αναφορικά με τις απολύσεις στο Δημόσιο, δεν έχουν πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων νέες αιτιάσεις πέραν της δέσμευσης της χώρας για 6.500 απολύσεις μέχρι το τέλος του 2014, την πορεία της οποίας παρακολουθούν. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και στον ιδιωτικό τομέα, για τον οποίο επικαλούμενη την αύξηση της ανταγωνιστικότητας η τρόικα ζητά την άμεση απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων διά νόμου.
Οι δανειστές προβάλλουν το επιχείρημα ότι μέσα από την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και τη συμπίεση των μισθών που θα επέλθει ένεκα μεγάλης προσφοράς εργασίας, θα ανοίξει ο δρόμος για σταδιακή αποκλιμάκωση της ανεργίας.
Κάτι τέτοιο ωστόσο αποτελεί ένα εφιαλτικό σενάριο για την ελληνική κυβέρνηση, την ώρα που η πρόσφατη πρόβλεψη του ΟΟΣΑ κάνει λόγο για σταθερή ανεργία πάνω από το 27% και μέχρι το τέλος του 2015. Το πολιτικό κόστος μίας τέτοιας απόφασης θα είναι τεράστιο, ενώ τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας επιχειρούν να μεταδώσουν το κλίμα που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, ώστε να πείσουν πως ένα τέτοιο μέτρο θα είναι καταστροφικό.
Αξιοσημείωτη ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας των διαπραγματεύσεων η επιμονή της τρόικας για μεταβολές των συνδικαλιστικών ελευθεριών (συνδικαλιστικές άδειες, τρόπος λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις και χρηματοδότηση των συνδικάτων και lock out).
Από την πλευρά της η ελληνική κυβέρνηση και τα στελέχη του υπουργείου Εργασίας που μετέχουν στις διαπραγματεύσεις δεσμεύθηκαν για διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους μετά την ολοκλήρωση σχετικής μελέτης ανάλογων μεταρρυθμίσεων σε άλλες χώρες της ΕΕ. Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι για το συγκεκριμένο θέμα έχει θέσει βέτο το ΠΑΣΟΚ.
