Τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Είναι γνωστό τοις πάσι, εδώ και καιρό, ότι -παρά τα πακέτα διάσωσης και την πολιτική αυστηρότατης λιτότητας την τελευταία τριετία -, η εξίσωση παραμένει άλυτη.
Το πρόβλημα χρηματοδότησης της Ελλάδας επιβεβαιώθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο από τον εκπρόσωπο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;
Γιατί, ακόμα και σήμερα, στην Ελλάδα του 2013, τα βαρίδια του κράτους εξακολουθούν όχι απλά να μη βοηθούν την κατάσταση, αλλά να την επιδεινώνουν κιόλας.
Πώς, για παράδειγμα, να μην υπάρχει χρηματοδοτικό κενό, όταν δεν εισπράττουμε από τις αποκρατικοποιήσεις;
Όταν το ΤΑΙΠΕΔ δεν κάνει τη δουλειά, που πρέπει;
Όταν, στην ουσία, το πολυδιαφημισμένο Ταμείο μεταθέτει διαρκώς για τις επόμενες χρονιές τους στόχους των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις. Για ποιο λόγο;
Γιατί, αντί να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως προβλεπόταν στη σύστασή του, έχει αποκτήσει όλες τις… ασθένειες και τις δυσλειτουργίες του κρατικού μηχανισμού.
Αντίθετα, εκεί όπου μια αγορά λειτουργεί με πρωταγωνιστές τους ιδιώτες, τότε τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Δείτε, για παράδειγμα, τον τουρισμό:
Τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου (από το Σύνδεσμο Τουριστικών Επιχειρήσεων) δείχνουν κατακόρυφη αύξηση των αφίξεων στα ελληνικά αεροδρόμια :
– 68,2% στη Μύκονο,
– 42% στην Καλαμάτα,
– 27,5% στη Σαντορίνη,
– 22,6% στην Κεφαλονιά
και συνολικά, σε όλη την Ελλάδα, έφτασαν 4,5 εκατομμύρια τουρίστες, αυξημένοι κατά 10% σε σχέση με το πρώτο μισό του 2012. Εξέλιξη, που μπορεί να μη σώζει όλη την παρτίδα για την ελληνική οικονομία, βάζει, όμως, το δικό της λιθαράκι στην όποια προσπάθεια εξόδου από την κρίση.
Πώς προέκυψε αυτό;
Διότι, πολύ απλά, οι Έλληνες επιχειρηματίες του κλάδου προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα, έδειξαν πολύ μεγαλύτερη ευελιξία, έριξαν τις τιμές τους διαμορφώνοντας πολύ ανταγωνιστικά πακέτα, βελτίωσαν την ποσότητα και την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών ακόμα και στο All Inclusive, άνοιξαν την πόρτα σε αγορές με επισκέπτες, που διαθέτουν πολύ μεγάλα πορτοφόλια, παρέχοντας premium προϊόντα.
Θα πείτε, ο ιδιωτικός τομέας είναι πανάκεια; Τα έχει πάντοτε όλα καλώς καμωμένα;
Όχι.
Και εκεί γίνονται λάθη και εκεί υπάρχουν παραδείγματα προς αποφυγήν.
Με μια διαφορά, όμως.
Όταν ο ιδιώτης φτάνει στο χείλος του γκρεμού, σοβαρεύεται και προσαρμόζεται άμεσα στις καταστάσεις και σε αυτό, που πρέπει να κάνει, για να επιβιώσει.
Και, στο τέλος της ημέρας, στις περισσότερες των περιπτώσεων, βγαίνει κερδισμένος.
Ό,τι, δηλαδή, δεν κάνει το κράτος -ή, καλύτερα, ο κρατικός μηχανισμός- στην Ελλάδα, ακόμα και όταν λειτουργεί σε συνθήκες πτώχευσης.
Πηγή: news.gr