Νέο εργασιακό τοπίο με μισθούς τριών ταχυτήτων, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, διαμορφώνει το (αναθεωρημένο) μνημόνιο.

Στον ιδιωτικό τομέα η κυβέρνηση θα φέρει ρύθμιση, με την οποία θα υπερισχύουν των κλαδικών οι συμβάσεις εργασίας που θα συνάπτονται ξεχωριστά για κάθε επιχείρηση (επιχειρησιακές συμβάσεις), με στόχο να διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας.

Για το λόγο αυτόν, σύμφωνα με την κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, θα θεσπιστεί η διαδικασία προσφυγής μιας επιχείρησης που επικαλείται προβλήματα σε μια διαδικασία αναδιάρθρωσης. Στο πλαίσιο αυτό:

– Θα δίνεται η δυνατότητα σύναψης επιχειρησιακής σύμβασης, με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων, η οποία θα μπορεί να ρυθμίζει όλα τα εργασιακά ζητήματα (αμοιβές, ωράρια κ.λπ.).

– Η επιχειρησιακή σύμβαση θα είναι ισχυρότερη από την κλαδική. Εάν π.χ. συμφωνηθούν σε επίπεδο επιχείρησης χαμηλότερες αμοιβές από εκείνες που προβλέπει η σύμβαση της ομοσπονδίας, θα είναι νόμιμες οι χαμηλότερες. Ομοίως, θα μπορούν να συμφωνηθούν π.χ. λιγότερες ημέρες εργασίας, εκ περιτροπής εργασία κ.λπ.

– Θα ενθαρρύνεται από τις ρυθμίσεις η διασφάλιση των θέσεων εργασίας μέσα από το επιχειρησιακό σχέδιο (οι εργαζόμενοι να δέχονται μείωση αμοιβών μόνο εάν διατηρούνται οι θέσεις εργασίας).

– Οι παραβιάσεις της επιχειρησιακής σύμβασης θα είναι παράνομες.

– Θα υποβάλλεται επιχειρησιακό σχέδιο για το ξεπέρασμα της κρίσης και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η επιχείρηση.

– Η διάρκεια της υπαγωγής στο σχέδιο θα είναι διετής σε πρώτη φάση, με δυνατότητα παράτασης. Σε αυτή την περίπτωση, σε μεγάλες επιχειρήσεις το σωματείο θα έχει δικαίωμα ενημέρωσης για τις επενδύσεις και τη γενικότερη οικονομική πορεία της επιχείρησης.

Μεγάλες επιχειρήσεις

Αυτά θα ισχύσουν κυρίως για τις μεγάλου μεγέθους -με βάση τα ελληνικά δεδομένα- επιχειρήσεις (άνω των 50 ατόμων). Για τις μικρές επιχειρήσεις, δεν θα απαιτείται επιχειρησιακό πλάνο. Απλώς και στις δυο περιπτώσεις θα ισχύει στην πράξη το δόγμα «μικρότεροι μισθοί για διατήρηση της απασχόλησης».

Η εργοδοσία θα μπορεί να καλέσει το οικείο σωματείο σε διαπραγμάτευση για μείωση μισθών και η εργατική πλευρά θα μπορεί είτε να αποδεχτεί την πρόταση με κάποιες αντιπαροχές, όπως πάγωμα απολύσεων ή συνδυασμό των αποτελεσμάτων με κίνητρα απόδοσης (μπόνους επίτευξης των στόχων), είτε να αρνηθεί τη διαπραγμάτευση για μείωση αποδοχών ή αύξηση των ωρών εργασίας χωρίς πρόσθετη αμοιβή ή και τα δυο μαζί, με το δέλεαρ της διατήρησης των θέσεων εργασίας.

Εάν το σωματείο δεν δεχθεί την επιχειρησιακή σύμβαση, ο εργοδότης έχει στη διάθεσή του άλλα μέσα, όπως η διαθεσιμότητα του προσωπικού (3 μήνες το έτος εκτός εργασίας, με τον μισό μισθό για όλους τους υπαλλήλους), την εκ περιτροπής εργασία (υποχρεωτικά ρεπό με μείωση αποδοχών), τις απολύσεις (6 άτομα το μήνα για επιχειρήσεις από 20 έως 150 άτομα και 5% το μήνα για μεγαλύτερες επιχειρήσεις) κ.ά. Στις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν θα υποχρεούνται -με πρόσχημα το μέγεθός τους- να υποβάλλουν επιχειρηματικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, οι απολύσεις είναι ελεύθερες, χωρίς κανέναν περιορισμό ανά μήνα (αφορά όσες απασχολούν κάτω των 20 ατόμων).