«Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που να μην έχει να σου πει μία ιστορία για τη δυστυχία και την ανέχεια που καλείται να αντιμετωπίσει εξαιτίας της οικονομικής κρίσης τα τελευταία δύο χρόνια» σχολιάζεται σε άρθρο του Bloomberg, της Megan Green, στο οποίο γίνεται εκτενής και περιγραφική αναφορά στην καθημερινά βαθύτερη ύφεση και τις συνέπειες αυτής στη ζωή των Ελλήνων πολιτών και εργαζομένων.
«Παρά την οικονομική ανέχεια και τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, τόσο ο ίδιος ο λαός, όσο και η πολιτική ηγεσία του τόπου αρνείται έστω να κοιτάξει προς την πλευρά της εναλλακτικής λύσης, που δεν είναι άλλη από την πτώχευση και την έξοδο από την Ευρωζώνη» σχολιάζει η αρθρογράφος, υπογραμμίζοντας ότι «νέοι με μεταπτυχιακά και πολλά προσόντα καταλήγουν να δουλεύουν σε τηλεφωνικά κέντρα και καφετέριες, την ώρα που οι συντάξεις και οι κόποι μίας ζωής των ηλικιωμένων εξανεμίζονται με μία υπουργική απόφαση».
«Η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν μία κίνηση παραδοχής της αποτυχίας του πολιτικού συστήματος της Ελλάδας, αλλά σε αντίθεση με τις παγιωμένες απόψεις που ακούγονται στη χώρα, δε θα οδηγήσει στην καταστροφή της.
Αντίθετα, είναι η μοναδική ρεαλιστική λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στη χώρα, σε συνδυασμό με τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που προωθούνται από την κυβέρνηση, ώστε να επανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία της» προσθέτει η Megan Green.
«Η Ελλάδα καλείται να πάρει μία καίρια απόφαση για το πως θα αντιμετωπίσει την ύφεση και θα μπορέσει να ξαναγίνει ανταγωνιστική.
Μπορεί να συνεχίσει το μονοπάτι της ατέρμονης λιτότητας, η οποία σύμφωνα με πολλούς οικονομολόγους θα έχει αμφισβητούμενα αποτελέσματα, αλλά σίγουρα θα οδηγήσει τη χώρα σε μία δεκαετία βαθιάς ύφεσης, ακόμα μεγαλύτερης από την ήδη υπάρχουσα, ώστε να ανακτήσει ίσως τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της σε σχέση με τους εταίρους της» σχολιάζει σε… γκρίζο φόντο η αρθρογράφος του Bloomberg, η οποία επιπλέον προσθέτει ότι «λόγω της δεκαετούς βαθιάς ύφεσης θα υπάρξουν κοινωνικές αναταραχές και πολιτικές ανακατατάξεις που δεν αποκλείεται να οδηγήσουν σε στρατιωτικό πραξικόπημα και πολύχρονες πολιτικές αποσταθεροποιήσεις».
«Από την άλλη, υπάρχει το ενδεχόμενο αποκήρυξης του χρέους από την ελληνική κυβέρνηση και εν συνεχεία η έξοδός της από τη ζώνη του ευρώ.
Η Ελλάδα θα μπορεί να υποτιμήσει τη νέα δραχμή και σε συνδυασμό με τις διαρθρωτικές αλλαγές που γίνονται και οι οποίες θα πρέπει να συνεχιστούν, θα μπορεί να εκτοξεύσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας σχεδόν αυτόματα» επισημαίνει η αρθρογράφος, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «μία έξοδος από το ευρώ φυσικά δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Θα συνιστούσε άτακτη χρεοκοπία, κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού τομέα και θα είχε πολλές ακόμα συνέπειες. Η μόνη διαφορά όμως είναι ότι όλα αυτά τα ενδεχόμενα δε μπορούν να αποκλειστούν από κανέναν οικονομολόγο, όσο η Ελλάδα ακολουθεί τη συνταγή της λιτότητας».
