Μεγάλες ανατροπές στα εργασιακά επιφέρει το πακέτο μέτρων που συμφωνήθηκε για τη νέα δανειακή σύμβαση πλήττοντας όλους του μισθωτούς, οι οποίοι παράλληλα χάνουν τη δυνατότητα υπεράσπισης των κεκτημένων τους μέσω της διαιτησίας.
Ο νέος νόμος αναμένεται να προσβληθεί από εκατοντάδες και ενδεχομένως από χιλιάδες θιγομένους στο Συμβούλιο της Επικρατείας, καθώς για την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων γνωμοδότησε ήδη και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής.
Οι κυριότερες ρυθμίσεις του νέου μνημονίου για τα εργασιακά είναι οι εξής:
Ο κατώτατος μισθός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) μειώνεται κατά 22% σε σχέση με το επίπεδο που ίσχυε την 1η Ιανουαρίου 2012, ενώ μείωση για τους νέους κάτω των 25 ετών θα είναι 32%.
Παράλληλα, οι αυξήσεις μισθών παγώνουν για όσο διάστημα διαρκεί το πρόγραμμα, δηλαδή μέχρι το 2015, ενώ και οι ωριμάνσεις παγώνουν μέχρι να πέσει η ανεργία κάτω από 10%.
Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις όσες συλλογικές συμβάσεις έχουν κλείσει πάνω από 24 μήνες, λήγουν το αργότερο μέσα σε έναν χρόνο, η διάρκεια της μετενέργειας μειώνεται από τους έξι στους τρεις μήνες, ενώ η μέγιστη διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων θα είναι πλέον τα τρία έτη.
Μετά τη λήξη της μετενέργειας οι εργαζόμενοι θα παίρνουν τον βασικό μισθό και τα εξής επιδόματα: αρχαιότητας σε υπηρεσία, τέκνου, εκπαίδευσης και επικινδυνότητας. Αυτό θα συνεχίσει να ισχύει μέχρι να αντικατασταθεί από όρους που καθορίζονται σε μια νέα συλλογική συμφωνία ή σε νέα ατομική σύμβαση.
Πολύ σημαντική αλλαγή στο εργασιακό καθεστώς είναι ότι η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία καταργείται και θα απαιτείται να συναινέσουν εργοδότες και συνδικάτα, ενώ η προσφυγή θα γίνεται μόνο για τους βασικούς μισθούς.
Για τις αλλαγές στην διαιτησία η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής θεωρεί πως είναι αντισυνταγματική καθώς στον βαθμό που η διαιτησία είναι πλέον προαιρετική, δηλαδή η προσφυγή θα γίνεται μόνο με συμφωνία όλων των ενδιαφερομένων μερών, παραβιάζεται το άρθρο 22 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο σε περίπτωση αποτυχίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η ρύθμιση των όρων εργασίας γίνεται με κανόνες που θέτει η διαιτησία.
Πλήγμα δέχονται και οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ οι συμβάσεις των οποίων μετατρέπονται σε αορίστου χρόνοι από ορισμένου χρόνου και πλέον η απόλυσή τους μπορεί να γίνεται χωρίς την επίκληση του σπουδαίου λόγου ή της δικαιολογημένης αιτίας. Πλέον το μόνο όριο που παραμένει για να προστατεύει τους εργαζομένους αυτόυς από την απόλυση θα είναι η αρχή της καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος.