Το θέμα της συμμετοχής φαίνεται πως είναι πλέον το κρίσιμο ζήτημα στη διαδικασία του κουρέματος του χρέους και στην πορεία των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους ιδιώτες κατόχους των ομολόγων της.

Το γεγονός πως οι συζητήσεις θα συνεχιστούν και σήμερα το μεσημέρι, μεταξύ των κυρίων Παπαδήμου, Βενιζέλου και Νταλάρα, δείχνει πως υπάρχουν ακόμη εκκρεμή θέματα, αλλά και πως η ελληνική πλευρά επείγεται να πάει με τη συμφωνία κλεισμένη – ή έστω ένα βασικό πλαίσιο – στο Eurogroup της Δευτέρας.

Ποια είναι τα δεδομένα αυτή τη στιγμή;

Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, το θέμα του επιτοκίου φαίνεται πως έχει κλείσει, όπως μετέδωσε πρώτο το 24h.gr την Τετάρτη. Αυτό φαίνεται πως διαμορφώνεται μεσοσταθμικά στο 4,25%. Αυτό σημαίνει ότι θα εκκινεί από το 3% για τα πιο βραχυπρόθεσμα ομόλογα και θα κλιμακώνεται αυξητικά μέχρι και περίπου το 4,75%.

Το ύψος του κουρέματος ονομαστικά βρίσκεται στο 50%. Αν υπολογιστεί και ο πληθωρισμός, τότε οι ιδιώτες θα πληρωθούν με 32 σεντς ανά ευρώ, ίσως και λίγο περισσότερο.

Στη διαδικασία θα υπαχθούν όλα τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και όχι μόνο όσα λήγουν μέχρι το τέλος του 2020.

Μεγάλο ζητούμενο παραμένει το θέμα των εγγυήσεων, που θα ζητήσουν όσοι συμμετάσχουν. Πόσοι, όμως, θα είναι αυτοί; Πού θα φτάσει το ποσοστό συμμετοχής;

Το ποσοστό κοντά στο 75%, που εκτιμάται από την ελληνική πλευρά πως κυμαίνεται αυτή τη στιγμή η συμμετοχή, δεν αρκεί για να φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα η όλη διαδικασία. Η ελληνική πλευρά απειλεί, δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, με τη ρήτρα συλλογικής δράσης. Αρκεί, όμως, αυτό;

Όχι. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός του βαθμού αντιπροσωπευτικότητας του IIF. Εκτιμάται πως ο κύριος Νταλάρα εκπροσωπεί κατόχους ομολόγων, που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ελληνικούς τίτλους 155 δισ. ευρώ.

Συνεπώς, σύμφωνα με την JP Morgan, ουδείς γνωρίζει ποιοι κατέχουν χρεόγραφα, που ανέρχονται στα 50 δισεκατομμύρια ευρώ ! Το «Ναι», όμως, των συγκεκριμένων ομολογιούχων σε μια εθελοντικού χαρακτήρα διαδικασία είναι απολύτως απαραίτητο για να πετύχει το κούρεμα.

Άλλωστε, ήδη πολλοί fund managers έχουν κάνει γνωστή τη θέση τους εναντίον της όποιας συμφωνίας εμπλέκει τον ιδιωτικό τομέα. Και, πρόκειται για κατόχους ελληνικών ομολόγων, που δε συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις.

Μάλιστα, δεν είναι μόνοι τους. Σύμφωνα με τους Financial Times, έχουν τη στήριξη από ασφαλιστικές εταιρίες, αμοιβαία κεφάλαια και συνταξιοδοτικά ταμεία, που επίσης έχουν συμφέρον να μη συμφωνήσουν με τους όρους, που συζητούν το IIF και η ελληνική κυβέρνηση.