Η διάσπαση του ευρώ είναι ένα σημαντικό ενδεχόμενο «το οποίο δεν μπορεί πια να αποκλειστεί» σύμφωνα με τη Nomura. Σε έκθεσή του ο οίκος αναλύει τρία σενάρια για τη διάσπαση της Ευρωζώνης. Αν οι ηγέτες δεν καταφέρουν να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους τότε οι αγορές ομολόγων θα διατηρήσουν τα υψηλά επιτόκια. Και η αύξηση του κόστους δανεισμού διακινδυνεύει την επιβίωση του κοινού νομίσματος, σύμφωνα με τον οίκο.

Τα τρία σενάρια που περιγράφει η Nomura είναι τα εξής:

1. Το πρώτο πιθανό σενάριο αφορά σε μια περιορισμένη διάσπαση της Ευρωζώνης, με την έξοδο κάποιων μικρών χωρών από το ευρώ. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στην περίπτωση πολιτικών δυσκολιών στην Ελλάδα ή την Πορτογαλία, που θα οδηγήσουν στην κατάρρευση των προγραμμάτων διάσωσης.

Όπως επισημαίνει, ωστόσο, ο οίκος το κόστος που θα έχει μία έξοδος από το ευρώ, είναι τέτοιο που η έξοδος θα γίνει αναγκαστικά και όχι με τη θέληση της ίδιας της χώρας.

2. Το δεύτερο σενάριο, που επίσης έχει πιθανότητες να συμβεί, είναι μια εξέλιξη τύπου big bang, που μπορεί να προκύψει, σύμφωνα με τη Nomura, από τη χρεοκοπία μιας μεγάλης χώρας του ευρώ, όπως είναι η Ιταλία. Σε ένα τέτοιο σενάριο, η μεγάλη πλειοψηφία των ευρωπαϊκών τραπεζών θα καταστεί αφερέγγυα και η ΕΚΤ δεν θα μπορεί πια να τις χρηματοδοτήσει. Επομένως, το σενάριο καταλήγει στην πλήρη κατάρρευση της Ευρωζώνης.

Οι αγορές, πάντως, φαίνεται να δίνουν σοβαρές πιθανότητες στο ενδεχόμενο μιας ιταλικής χρεοκοπίας. Τα ιταλικά CDS δείχνουν ότι οι πιθανότητες χρεοκοπίας της χώρας αγγίζουν το 30%-40% σε ορίζοντα 5ετίας.

3. Το τελευταίο σενάριο το οποίο δεν θεωρείται πιθανό όμως, είναι μια σταδιακή διάσπαση της Ευρωζώνης σε πρότυπα «ξεφλουδίσματος κρεμμυδιού» (σε βάθος χρόνου, η μία μετά την άλλη οι αδύναμες χώρες θα αποχωρούν από το ευρώ, έως ότου στη νομισματική ένωση απομείνουν μόνο οι χώρες του πυρήνα). Πάντως, το σενάριο αυτό είναι απίθανο, σύμφωνα με τη Nomura, για πρακτικούς λόγους. Η διαδικασία της σταδιακής και σχετικά τακτικής εξόδου των χωρών θα λάβει τέλος, μόλις αυτή φτάσει σε μια από τις μεγάλες οικονομίες, όπως είναι η Ιταλία ή η Ισπανία.

Πρακτικά, το ευρώ δεν μπορεί να επιβιώσει από τη χρεοκοπία και την έξοδο μιας χώρας, όπως η Ιταλία, τονίζει ο οίκος. Και αυτό γιατί η Ιταλία αποτελεί, εκτός από ένα εκ των ιδρυτικών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και αναπόσπαστο μέρος του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η έξοδος της χώρας από το ευρώ θα προκαλέσει ζημιές για τις γαλλικές τράπεζες, ίσες με το 20% του γαλλικού ΑΕΠ. Έτσι, ενώ μια χρεοκοπία/έξοδος της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας θεωρείται διαχειρίσιμη για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, μια ιταλική χρεοκοπία δεν είναι.