Είναι 23 ετών. Δεν σπουδάζει. Ούτε εργάζεται. Θα μπορούσε να λέγεται Γιώργος ή Μαρία ή Jean ή John ή Mary. Είναι ένας από τους εκατομμύρια νέους -ηλικίας 18 έως 24 ετών- στην Ευρώπη τους οποίους η οικονομική κρίση «πέταξε» εκτός αγοράς εργασίας, αλλά και τους στέρησε τη δυνατότητα να συνεχίσει περαιτέρω τις σπουδές του.
Σύμφωνα με υπολογισμούς του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (cedefop) με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ένας στους έξι Ευρωπαίους της συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας ή το 16,5% του ευρωπαϊκού νεανικού πληθυσμού, βρισκόταν ακριβώς σε αυτή την κατάσταση το 2010 και «τα δεδομένα για το 2011, αν και δεν είναι ακόμη διαθέσιμα, είναι πιθανόν να δείξουν περαιτέρω επιδείνωση».
Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι 2008 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 13,9%. Στην Ελλάδα η τιμή του NEET ξεπερνά το 20% (έναντι περίπου 16% το 2008), με τη χώρα μας να κατατάσσεται έκτη στη σχετική «μαύρη» λίστα, παρουσιάζοντας ωστόσο καλύτερες επιδόσεις από την πρώτη πεντάδα, που απαρτίζουν κατά σειρά οι: Βουλγαρία, Ιταλία, Ιρλανδία, Λετονία και Ισπανία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του δείκτη ΝΕΕΤ, αποκαλύπτεται ότι, αν και υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις μεταξύ των διάφορων χωρών, η νεανική ανεργία δεν αφορά μόνο τους συγκριτικά πιο αδύναμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά σχεδόν το σύνολο των κρατών-μελών.
Οι χώρες που δείχνουν να «περιφρουρούν» αποτελεσματικότερα το μέλλον του νεανικού πληθυσμού τους είναι οι Γερμανία, Αυστρία και Σουηδία, όπου ο δείκτης NEET παρέμεινε σχετικά σταθερός, με απειροελάχιστες διακυμάνσεις (μικρότερες του 0,2%).
