Η Άνγκελα Μέρκελ τα πήρε σχεδόν όλα και έφυγε, σφραγίζοντας την έναρξη μιας απόλυτης γερμανικής κυριαρχίας στην ευρωζώνη. Κάνοντας ορισμένες ανώδυνες παραχωρήσεις, η καγκελάριος πέρασε τις βασικές θέσεις της, θέτοντας την Ευρώπη των 17 σε μία τροχιά σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, αφήνοντας στους άλλους εταίρους την ψευδαίσθηση ότι είναι ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση των επιθέσεων των αγορών.

Όπως σημειώνει σήμερα η «Ελευθεροτυπία», είναι ενδεικτικό ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στη δημιουργία ανάπτυξης στα συμπεράσματα των ευρωπαίων ηγετών που εκδόθηκες μετά τη συμφωνία που επετεύχθη, η οποία προσβλέπει σε μία ενισχυμένη αρχιτεκτονική για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

Οι αποφάσεις των ηγετών προβλέπουν δράσεις κομμένες και ραμμένες στα γερμανικά μέτρα μόνο σε δύο κατευθύνσεις:
– Ένα νέο δημοσιονομικό συμβόλαιο και ενισχυμένο συντονισμό σε θέματα οικονομικής πολιτικής.

– Ενίσχυση των διαθέσιμων εργαλείων σταθερότητας ώστε να αντιμετωπιστούν οι βραχυπρόθεσμες προκλήσεις.
Επίσης στο κείμενο δεν υπάρχει λέξη για μία προοπτική έκδοσης ευρωομολόγου έστω «σε βάθος χρόνου», μέτρο που πρότειναν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και το απέρριψε αμέσως η Α.Μέρκελ.

Η καγκελάριος, με τη στήριξη του Νικολά Σαρκοζί, ζητούσε ευρεία αναθεώρηση της Συνθήκης σε επίπεδο 17 – και τόσο το καλύτερο αν επεκτεινόταν και στους 27. Αντίθετα, οι Ρομπάι- Μπαρόζο έκλιναν προς μία αναθεώρηση σε επίπεδο 27, ώστε να μην δημιουργηθεί μια Ε.Ε. δύο ταχυτήτων.