Η προσπάθεια των τραπεζών και των ασφαλιστικών εταιριών να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων κατά 50%, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων τους με την ελληνική Κυβέρνηση, συνδέεται με τον χαρακτήρα προτύπου που θα έχει η συμφωνία τους για άλλες αναδιαρθρώσεις στην Ευρωζώνη, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «Financial Times».
«Δεν πρόκειται για την Ελλάδα. Δεν πρόκειται για τα χρήματα. Οι περισσότερες τράπεζες έχουν καταγράψει τις ζημιές από τα ελληνικά ομόλογα. Πρόκειται για το προηγούμενο που θα υπάρξει για την υπόλοιπη Ευρώπη και το πώς θα καθορισθούν οι κανόνες για το μέλλον», δήλωσε στην εφημερίδα ένα από πρόσωπα που μετέχουν στις διαπραγματεύσεις.
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι δύο προτάσεις έχουν γίνει έως τώρα για το πώς θα προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της επιτροπής που έχει ορισθεί από το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF) – που εκπροσωπεί τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρίες σε όλο τον κόσμο – και της ελληνικής κυβέρνησης.
Η μία πρόταση είναι του IIF που προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τις ζημιές για τους ομολογιούχους και καταλήγει σε μία ζημιά σε όρους καθαρής παρούσας αξίας 51% ή 52%, μέσω της αύξησης του επιτοκίου των νέων ομολόγων και του προεξοφλητικού επιτοκίου. Επιπλέον, το IIF επιμένει ότι όλα τα νέα ομόλογα που θα πάρουν οι επενδυτές σε ανταλλαγή των υφιστάμενων τίτλων τους θα εκδοθούν σύμφωνα με τη βρετανική νομοθεσία – μία τακτική που αποβλέπει να κάνει πιο δύσκολες οποιεσδήποτε μελλοντικές αναδιαρθρώσεις του ελληνικού χρέους.
Η ελληνική πρόταση οδηγεί σε μεγαλύτερη ζημιά σε όρους καθαρής παρούσας αξίας, όπως υποστηρίζουν οι ομολογιούχοι. Ένας από αυτούς την υπολογίζει από 68% έως 74%. Σε μία προσπάθεια να δώσει κίνητρα σε επενδυτές που έχουν ομόλογα με σύντομη λήξη – οι οποίοι διαφορετικά μπορεί να έμπαιναν στον πειρασμό να τα διατηρήσουν έως τη λήξη τους και να εισπράξουν το 100% της αξίας τους – η Ελλάδα πρότεινε να τους δώσει περισσότερα μετρητά λιγότερα νέα ομόλογα σε σχέση με τους άλλους επενδυτές.
