Επιβεβαιώνει τη σημερινή κρίσιμη συνάντηση των πιστωτών της Ελλάδας στην Φρανκφούρτη ο σύμβουλος επικοινωνίας του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου Φρανκ Βογκλ.

Όπως δηλώνει στο 24h.gr, «Ο Διευθύνων Σύμβουλος, κ. Τσαρλς Νταλλάρα, βρίσκεται στη Φρανκφούρτη για να συναντηθεί με εκπροσώπους χρηματοοικονομικών ομιλών, που κατέχουν ένα μεγάλο ποσοστό των ελληνικών ομολόγων και να εξετάσει μαζί τους τις ενέργειες, που πρέπει να ληφθούν για την ολοκλήρωση των ρυθμίσεων σε εθελοντική βάση, ώστε να παρασχεθεί ουσιαστική βοήθεια προς την Ελλάδα».

Ο Διευθύνων Σύμβουλος του IIF, προερχόμενος από το Τόκιο, έκανε χθες στάση στην Αθήνα, προκειμένου να ενημερώσει τους κ.κ. Παπαδήμο και Βενιζέλο για τις απόψεις των 450 χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που εκπροσωπεί ο Οργανισμός. Σκοπός του ήταν να λάβει κάποιες πρόσθετες δεσμεύσεις, τις οποίες θα μπορούσε να παρουσιάσει ως υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς και ως πρόσθετο κίνητρο για την αύξηση της συμμετοχής των διεθνών τραπεζών και των ασφαλιστικών εταιρειών στο PSI+.

Ο κ. Νταλλάρα ζήτησε τα νέα ομόλογα, που θα εκδοθούν, να έχουν υψηλοτέρα επιτόκια από τα αρχικώς συμπεφωνημένα και να συνοδεύονται με ρήτρα ΑΕΠ, ήτοι με πρόσθετες αποπληρωμές, στην περίπτωση που η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ένα συγκεκριμένο ρυθμό. Ακόμη, ζήτησε τα νέα ομόλογα να εμπεριέχουν ρήτρα συλλογικής δράσης (Collective Action Clause -CAC), ήτοι μια αγγλοσαξονικής έμπνευσης δέσμευση, σύμφωνα με την οποία οι κάτοχοι των νέων ελληνικών ομολόγων θα γνωρίζουν εξαρχής, ότι σε περίπτωση αδυναμίας εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους θα μπορούν να αποφασίσουν κατά πλειοψηφία το ύψος του κουρέματος, τη διάρκεια αποπληρωμής του χρέους και το ύψος του επιτοκίου.

Ωστόσο, ο Αμερικανός δικηγόρος θα προσέλθει στην σημερινή κρίσιμη συνάντηση των τραπεζιτών στη Φρανκφούρτη με άδεια χέρια, καθώς η ελληνική πλευρά, τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και ο υπουργός οικονομικών, του ξεκαθάρισαν πως δεν μπορούν να κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω από την αρχική συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου. Η κυβέρνηση παραμένει προσκολλημένη στην αρχική συμφωνία, χωρίς ωστόσο να αποκλείει τη χορήγηση μετρητών ως αντάλλαγμα και στις ελληνικές τράπεζες, ή την ενεργοποίηση μιας μορφής ρητρών συλλογικής δράσης για τους μεμονωμένους ομολογιούχους, που δύσκολα μπορούν να συμπράξουν και να ενταχθούν στις περιπλοκές αυτές διαδικασίες.