Δεν είναι μειωτικό για τον κ. Βενιζέλο να πάει στο γραφείο του κ. Σαμαρά και όχι το αντίθετο. Στην πολιτειακή μας ιεραρχία ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι τέταρτος στη σειρά, ενώ ο υπουργός Οικονομικών πέμπτος. Αυτά για όσους είπαν ότι ο κ. Βενιζέλος «έσκυψε» το κεφάλι.
Βέβαια το «ζουμί» της σύσκεψης, εκτός από τα γνωστά ήδη στον κ. Σαμαρά αναφορικά με το τι λένε σήμερα τα στελέχη της τρόικας, ή κατά πόσον κινδυνεύει να τορπιλιστεί η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης της 21ης Ιουλίου λόγω της αντίδρασης των Φιλανδών, είναι οι εξελίξεις στο θέμα των εκλογών και το ενδεχόμενο συμμαχίας μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Βενιζέλος επιθυμεί πολύ περισσότερο από ότι ο κ. Παπανδρέου και το περιβάλλον του μια μετεκλογική (ή ακόμα και προεκλογική) συμμαχία με την ΝΔ γιατί προσβλέπει στο «λίφτινγκ» του πολιτικού του προφίλ μια και πιστεύει ότι έχει ακόμα τις περισσότερες πιθανότητες να διαδεχτεί τον σημερινό πρωθυπουργό ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές.
Τον βολεύει επίσης και η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, που ζητά επίμονα τελευταία και ο κ. Σαμαράς, γιατί μόνο έτσι θα περιορίσει τις προσωπικές του απώλειες στην πολιτική σκακιέρα.
Από την άλλη μεριά ο κ. Σαμαράς, γνώστης της θεωρίας των παιγνίων, κοιτά με ποιο τρόπο θα συμβάλει στην αύξηση της έντασης στις σχέσεις μεταξύ των δύο κύριων πρωταγωνιστών στο ΠΑΣΟΚ για την αρχηγία.
Βολιδοσκοπεί και χτίζει για την επόμενη ημέρα γιατί γνωρίζει ότι ούτε η οικονομική πολιτική, ακόμα και με τις μεγάλες τομές που προδιαγράφει το Ζάππειο 2, αλλά ούτε και η κοινωνική αντοχή, είναι με το μέρος του.
Ο ορίζοντας για όλους τους πολιτικούς στη χώρα μας είναι πολύ μικρός και στρωμένος με αγκάθια.
Το γνωρίζουν καλά και γι’ αυτό διαβουλεύονται…
