Είναι καλό ή όχι το σχέδιο για την Ελλάδα; Ηταν η πρώτη απόφαση που έπεισε τις αγορές γιατί ήταν καλά μελετημένη νομικά, χρηματοδοτικά και χρηματοοικονομικά. Τα spreads των ελληνικών ομολόγων έπεσαν θεαματικά, τα premiums στα CDS (που μετρούν την πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας) επίσης. Επιπλέον οι τιμές των ελληνικών μετοχών και ειδικά των τραπεζών πέταξαν στα ύψη, ανακτώντας μέρος της χαμένης αξίας τους.
Το πρόγραμμα είναι εμπροσθοβαρές, κάτι που σημαίνει ότι η χώρα δεν θα χρειαστεί να πληρώσει τις λήξεις ομολόγων που λήγουν τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2014 και μέχρι το 2020. Η επιλογή αυτή έγινε για να επιστρέψει η χώρα στις αγορές το συντομότερο δυνατό.
Όμως, σύμφωνα με την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», για να πετύχει το πρόγραμμα και η χώρα να επιστρέψει στις αγορές πρέπει:
α) Να υλοποιηθεί το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων (τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν άμεσα για τη μείωση του χρέους).
β) Το κράτος να εισπράττει τουλάχιστον όσα ξοδεύει, έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν νέα ελλείμματα, που προστίθενται και αυξάνουν το χρέος. Ως προς τον δεύτερο στόχο τα πράγματα θα παραμείνουν σφικτά.
Το φορολογικό βάρος θα παραμείνει στους ενεργούς πολίτες της χώρας, οι οποίοι πρέπει από τον Σεπτέμβριο να ξαναβάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν τους φόρους, που επιβλήθηκαν το καλοκαίρι.
Στους ενεργούς πολίτες εντάσσονται και οι μελλοντικοί συνταξιούχοι, οι οποίοι αναμένεται να θυσιάσουν μέρος των συντάξεων στη διάσωση του κράτους, δεδομένου ότι και τα ασφαλιστικά ταμεία θα συμμετάσχουν στο κομμάτι της ανταλλαγής των ομολόγων.
Ως προς την επίτευξη του στόχου των αποκρατικοποιήσεων η κατάσταση αναμένεται να γίνει καλύτερη. Η προοπτική λύσης θα οδηγήσει σε ανάκτηση μέρος της αξίας των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων. Ετσι, τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία αναμένεται να πουληθούν σε καλύτερες τιμές απ’ αυτές που θα ξεπουλιούνταν πριν από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Οι επιχειρηματίες αισθάνονται ικανοποιημένοι και ταυτόχρονα σκεπτικοί για την υλοποίηση. Απομακρύνεται ο κίνδυνος χρεοκοπίας, άρα και αρκετά από τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν στις συναλλαγές τους με τη διεθνή και εγχώρια τραπεζική και επιχειρηματική κοινότητα.