Απλώνει το δίχτυ η εφορία για να «πιάσει» και τις πιστωτικές κάρτες που παρέχουν οι εταιρείες στα στελέχη τους. Η… «προσωρινή» ηγεσία του υπουργείου οικονομικών, με εγκύκλιο προς τις εφορίες, ξεκαθαρίζει ότι οι προσωπικές δαπάνες που χρεώνονται ως εταιρικές στις πιστωτικές κάρτες θα θεωρούνται ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες που θα φορολογείται με βάση τη φορολογική κλίμακα.
Η εντολή αυτή από το υπουργείο είναι σαφής: Οι πιστωτικές κάρτες πρέπει να χρησιμοποιούνται για την κάλυψη δαπανών για την υπηρεσία που τους έχει ανατεθεί. Η δαπάνη αυτή θεωρείται εταιρική και δεν αποτελεί τεκμήριο εισοδήματος .
Όπως όμως προσδιορίζεται στην εγκύκλιο ,προσωπικές και οικογενειακές δαπάνες, που χρεώνονται στις κάρτες, αποτελούν πρόσθετη παροχή, η οποία προσαυξάνει το εισόδημά τους από μισθούς. Συνεπώς θεωρείται εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και φορολογείται με βάση την κλίμακα.
Στα εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες περιλαμβάνονται έξι παροχές: δωροεπιταγές, διατακτικές (πλην τροφής και μέχρι 6 ευρώ ανά διατακτική), ενοίκιο πραγματικό ή τεκμαρτό, αμοιβή οικιακού προσωπικού, επιδόματα θέσης και ευθύνης, καθώς και ποσοστό της Εργοστασιακής Τιμολογιακής Αξίας του έτους πρώτης κυκλοφορίας αυτοκινήτων.
Η εγκύκλιος βασίζεται στις αποφάσεις του Αρείου Πάγου 209-211/1980 βάσει των οποίων κάθε παροχή που καταβάλλεται τακτικά στο μισθωτό, ως αντιπαροχή για την εργασία που παρέχει, αποτελεί μισθό. Εξαιρείται δε η περίπτωση κατά την οποία η παροχή αποβλέπει αποκλειστικά στην κάλυψη δαπανών ή αποκατάσταση ζημιών του μισθωτού κατά την εκτέλεση της εργασίας του, οι οποίες βαρύνουν τον εργοδότη και ως εκ τούτου δεν είναι αντάλλαγμα από την εργασία που παρέχει ο μισθωτός.
