Σχέδιο για την «εκ θεμελίων ενίσχυση» της ευρωζώνης, που θα μπορούσε να οδηγήσει στην αναθεώρηση των Συνθηκών μελετούν οι 4 επικεφαλής : ο Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ, ο Ντόναλντ Τουσκ του Συμβουλίου, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ του Eurogroup.

Την πληροφορία δίνει στην πρωϊνή ηλεκτρονική της έκδοση η «Le Monde», υποστηρίζοντας ότι μπόρεσε να αποκτήσει το σχετικό κείμενο το οποίοι «οι τέσσερις» προτίθενται να παρουσιάσουν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 25ης και 26ης Ιουνίου.

Σημειώνεται ότι το σημερινό κείμενο δεν είναι το τελικό και ότι στο ενδιάμεσο, είναι πιθανόν να γίνουν αλλαγές.

Με το «γράμμα των 4 προέδρων» γίνεται καταρχάς η διαπίστωση ότι «η οικονομική και νομισματική ένωση ( ΟΝΕ) είναι σαν μια πριν από χρόνια μισοτελειωμένη οικοδομή. Με τον ερχομό της καταιγίδας χρειάσθηκε επειγόντως να ενισχυθούν οι τοίχοι και η σκεπή της. Σήμερα είναι καιρός να ενισχυθούν και τα θεμέλιά της».

Με βάση τη διαπίστωση αυτή οι 4, προτείνουν μια προσέγγιση αλλαγών σε δύο στάδια :

– Για την ερχόμενη διετία, ήτοι από την 1η Ιουλίου του 2015 έως την 30η Ιουνίου του 2017, να γίνει η όσο το δυνατόν καλύτερη χρήση της υφιστάμενης ευρωπαϊκής νομοθεσίας, με συντονισμό των οικονομικών πολιτικών και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην ευρωζώνη.

– Από την 1η Ιουλίου του 2017 έως τις 30 Ιουνίου του 2019, η ευρωζώνη θα πρέπει να προχωρήσει σε βάθος την ολοκλήρωσή της με αλλαγή των Συνθηκών εφ’ όσον κριθεί αναγκαίο».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που μεταφέρει η «Le Monde», στο «σχέδιο των τεσσάρων» προτείνονται περαιτέρω δεσμεύσεις γύρω από τα κριτήρια Μάαστριχτ πριν από την ένταξη μιας χώρας στην ευρωζώνη. Επίσης, ως «σταθεροποιητικά στοιχεία» που θα μπορούσαν να μοιάσουν με έναν εμβρυακό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, προτείνουν ένα ασφαλιστικό σύστημα για τις αποζημιώσεις ανεργίας στις χώρες της ευρωζώνης. Συγχρόνως παρατίθενται ιδέες για τη διευκόλυνση της διασυνοριακής εργασίας, την καλύτερη αναγνώριση των διπλωμάτων, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και για την ευκολότερη πρόσβαση στις δημόσιες θέσεις, υπαλλήλων με εθνικότητα από άλλες χώρες της ευρωζώνης.

Προτείνεται επίσης η θητεία του προέδρου της ευρωζώνης να επιμηκυνθεί για όλη τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής περιόδου και όχι κατά το ήμισυ (δυόμισι χρόνια) που ισχύει σήμερα.

« Πρόκειται για ιδέες που δεν είναι ούτε καινούργιες ούτε επαναστατικές» σχολιάζει η εφημερίδα και αναφέρεται σε σχετική πρόταση του Χέρμαν βαν Ρομπέι προκατόχου του Ντόναλντ Τουσκ, η ακόμη σε πρόταση του Βερολίνου το 2012 γύρω από την ανταγωνιστικότητα των χωρών μελών, που απορρίφθηκε από τους εταίρους.

Το ερώτημα επομένως είναι εάν η τωρινή πρόταση των τεσσάρων προέδρων, έχει κάποια δυνατότητα να γίνει αποδεκτή στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου.

Η εφημερίδα εκτιμά ότι «δεν είναι και τόσο σίγουρο, διότι η θέληση για περαιτέρω ολοκλήρωση δεν είναι καθόλου εμφανής», υποστηρίζει το δημοσίευμα και αναφέρεται στις παραχωρήσεις των χωρών κατά τη διάρκεια της πενταετούς οικονομικής κρίσης : «Μετά από πέντε χρόνια κρίσης, οι χώρες παραχώρησαν στις Βρυξέλλες όλο και περισσότερο τη δημοσιονομική τους κυριαρχία, αποδέχθηκαν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και την Τραπεζική Ενωση, που είναι ένας κεντρικός οργανισμός εποπτείας με τη δυνατότητα εκκαθάρισης μιας τράπεζας που είναι σε κίνδυνο».

Σύμφωνα πάντα με την Le Monde, ένα δημοψήφισμα στην Ευρώπη για αλλαγή των Συνθηκών « κινδυνεύει να στεφθεί με αποτυχία, με δεδομένη την αύξηση του ευρωσκεπτικισμού».

Το σίγουρο για την ώρα είναι, ότι οι συζητήσεις θα εντατικοποιηθούν κατά τους επόμενους μήνες και πολλά θα εξαρτηθούν επίσης, από τον τρόπο με τον οποίο θα καταφέρουν οι Ευρωπαίοι να επιλύσουν και την ελληνική κρίση, καταλήγει το δημοσίευμα.