Για τέσσερις «αδύνατες» λύσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η ζώνη του ευρώ, ανταποκρινόμενη στην οικονομική πραγματικότητα, κάνει λόγο η βρετανική Independent. Οι λύσεις αυτές είναι οι παρακάτω:
1) Διάσπαση της ευρωζώνης
Η πρώτη περίπτωση βλέπει τη διάσπαση της ευρωζώνης, εφόσον τα κράτη μέλη δεν συμφωνήσουν μεταξύ τους για σαφείς κανόνες του παιχνιδιού. Αυτό θα οδηγούσε είτε τη Γερμανία να αποχωρήσει γιατί δεν θα είναι διατεθειμένη να προσφέρει επ’ αόριστον λευκές επιταγές για τα περιφερειακά κράτη – μέλη, είτε η Ελλάδα θα δηλώσει απροθυμία να ανεχτεί τις περαιτέρω απαιτήσεις για λιτότητα. «Αυτό θα ήταν καταστροφή για την Ευρωπαϊκή Ένωση». Η κατάρρευση του ευρώ θα προκαλούσε «πολιτικό εξτρεμισμό» και «οικονομική αναρχία». Η επιλογή αυτή είναι αδύνατη, εκτιμά η εφημερίδα.
2) Μονομερής αθέτηση πληρωμών
Το σενάριο αυτό προβλέπει μία μονομερή αθέτηση πληρωμών, χωρίς καμία μέριμνα για τους πιστωτές. Αυτό το σενάριο φαντάζει απίθανο για το εγγύς μέλλον.
«Σε περίπτωση μονομερούς χρεοκοπίας, θα έχουν αποτύχει να δημιουργήσουν ισορροπία συμφερόντων μεταξύ του πιστωτή και των εθνών οφειλετών. Η παράλειψη αυτή, με τη σειρά του, θα αποκαλύψει διαχωριστικές γραμμές στην καρδιά του ευρωπαϊκού σχεδίου, αφήνοντας το μέλλον του ευρώ απίστευτα αβέβαιο. Ο κίνδυνος της εξάπλωσης θα απειλούσε να φέρει το ενιαίο νόμισμα σε ένα δυσάρεστο τέλος».
3) Συνεχίζουμε εν μέσω της σύγχυσης
Η τρίτη επιλογή είναι να συνεχίσουμε, ως έχει, μέσω της σύγχυσης ελπίζοντας ότι τελικά οι αγορές θα συγχωρήσουν τα περιφερειακά μέλη και θα τα δανείσουν με ευνοϊκότερους όρους. «Είναι δύσκολο να δει κανείς πώς αυτό πρόκειται να συμβεί. Οι περισσότερες χώρες έχουν παραδοθεί σε μια κατάσταση συνεχούς λιτότητας και οι περισσότερες έχουν αποδυναμώσει τις οικονομίες τους, με τα επιτόκια τους να έχουν αυξηθεί. Η αγορά δεν έχει καμία διάθεση να τις συγχωρήσει», αναφέρει η βρετανική εφημερίδα.
4) Χορογραφική αναδιάρθρωση
Το τέταρτο σενάριο είναι μία χορογραφική αναδιάρθρωση η οποία θα ισχύει στη βάση ότι η κρίση είναι υπαιτιότητα των πιστωτών που χορήγησαν δάνεια με χαμηλά επιτόκια, αλλά και υπαιτιότητα των οφειλετών, οι οποίοι δανείστηκαν πάρα πολύ και επένδυσαν σε ακίνητα φούσκες.
«Αυτή η χορογραφία της αναδιάρθρωσης θα μπορούσε να περιγραφεί ως ρύθμιση του “επιμερισμού των βαρών”, ώστε να εξασφαλιστεί ότι όλοι καταβάλλουν μέρος του λογαριασμού, αλλά κανείς δεν θα τα πληρώσει όλα». Η Independent θεωρεί ότι αυτό είναι και το πιο ρεαλιστικό σενάριο για το μέλλον της ευρωζώνης.
