Ορισμένοι από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος έχουν δακτυλίους που περιστρέφονται γύρω τους. Στην ουσία τέσσερις πλανήτες ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας, αν και ο Κρόνος τραβάει τη μεγαλύτερη προσοχή επειδή έχει τους περισσότερους δακτυλίους. Πώς δημιουργήθηκαν, λοιπόν, αυτοί οι δακτύλιοι και γιατί δεν έχουν όλοι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος;
Πώς δημιουργήθηκαν οι δακτύλιοι στους πλανήτες
Στο μακρινό παρελθόν, όπως εξηγεί το Universe Today, συνέβη ένα «γαλαξιακό τροχαίο» που δημιούργησε αυτούς τους δακτυλίους. Κάποιος αστεροειδής μπορεί να είχε χτυπήσει κάποιο άλλο ουράνιο σώμα. Τα θραύσματα δεν ενώθηκαν, αλλά διασκορπίστηκαν και κλειδώθηκαν στην τροχιά ενός πλανήτη. Ή, όπως αναφέρει το grunge.com, η βαρύτητα ενός πλανήτη ήταν τέτοια που κατάφερε να τινάξει κάποιον διερχόμενο αστεροειδή.
Ένα πράγμα που πρέπει να σημειωθεί, σύμφωνα με το grunge.com, είναι το ότι είναι 100% πιθανό ένας αστεροειδής να «συγκρουστεί» με έναν πλανήτη όπως ο Δίας, παρόλο που ο Δίας είναι κατασκευασμένος από αέριο. Αυτό συνέβη μόλις στις 13 Σεπτεμβρίου του 2021, όταν ένας ερασιτέχνης αστρονόμος στη Βραζιλία κατέγραψε το περιστατικό.
Πόσοι δακτύλιοι «αγκαλιάζουν» τους πλανήτες
Επίσης, δεν είναι θέσφατο ότι οι πλανήτες που έχουν γύρω τους κάποιον δακτύλιο, έχουν μόνο ένα. Για παράδειγμα, ο Ποσειδώνας έχει πέντε πλήρεις δακτυλίους και τέσσερα ημι-δαχτυλίδια «τόξα», όπως εξηγεί η NASA. Γνωρίζουμε ακόμη και πόσο φαρδιά είναι μερικά από αυτά και πόσο μακριά από τον πλανήτη. Ο δακτύλιος Leverrier, για παράδειγμα, έχει πλάτος 15 χιλιομέτρων και απόσταση περίπου 53.200 χιλιόμετρα από το κέντρο του Ποσειδώνα, σύμφωνα με το grunge.com. Όσον αφορά τα υλικά, οι δακτύλιοι αποτελούνται από δισεκατομμύρια κομμάτια βράχου και πάγου, που κυμαίνονται από το μέγεθος ενός σπιτιού μέχρι μικροσκοπικά κομματάκια, όπως εξηγεί το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Boulder.
Ωστόσο, οι πλανητικοί δακτύλιοι δεν θα διαρκέσουν για πάντα. Ο Κρόνος, για παράδειγμα, χάνει λίγο- λίγο τους δακτυλίους του. Η βαρύτητα καταρρίπτει τον βράχο και τον πάγο τους με ρυθμό μιας «ολυμπιακού μεγέθους πισίνα κάθε μισή ώρα», σημειώνει το CNN. Μέσα σε 100 εκατομμύρια χρόνια, λοιπόν, σύμφωνα με το grunge.com, αυτοί οι δακτύλιοι αναμένεται ότι θα εξαφανιστούν.
