Ζούσαν για εκατομμύρια χρόνια υπό τη σκιά των δεινοσαύρων, που εμπόδιζαν την ανάπτυξη και εξέλιξή τους. Όταν όμως τα γιγαντιαία ερπετά εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, τα θηλαστικά «πήραν το αίμα τους πίσω».
Για πρώτη φορά, αμερικανοί επιστήμονες απέδειξαν με μαθηματικές και στατιστικές μεθόδους το μέχρι σήμερα θεωρητικό «σενάριο» για την εξελικτική προϊστορία των προγόνων των σημερινών ζώων και του ανθρώπου.
Σύμφωνα με αυτό, τα θηλαστικά άρχισαν να εξελίσσονται όταν πια είχαν εξαφανιστεί οι δεινόσαυροι, που τους άρπαζαν την τροφή.
Η μελέτη υπό την Φελίσα Σμιθ του τμήματος βιολογίας του πανεπιστημίου του Ν.Μεξικό στις ΗΠΑ και της καθηγήτριας Τζέσικα Θίοντορ του τμήματος βιολογικών επιστημών του πανεπιστημίου του Κάλγκαρι στον Καναδά, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science».
Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, την εποχή των δεινοσαύρων τα θηλαστικά ζύγιζαν μόλις από 10 έως 100 γραμμάρια, το μέγεθός τους δηλαδή δεν ξεπερνούσε ένα σκύλο ράτσας «μπιγκλ», με εκτιμώμενο μέγιστο βάρος από ένα έως δέκα κιλά.
Όμως 25 εκατ. χρόνια μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, τα θηλαστικά βρήκαν άφθονη τροφή και έγιναν χίλιες φορές μεγαλύτερα.
