SOS εκπέμπει το περιβάλλον με την Αρκτική εδώ και χρόνια να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα μιας και το φαινόμενο του θερμοκηπίου – και όχι μόνο – επηρεάζει πάρα πολύ το λιώσιμο των πάγων. Στα τέλη του περασμένου Ιουλίου, το 40% του στρώματος πάγου Milne του Καναδά ηλικίας 4.000 ετών, που βρίσκεται στην αρκτική περιοχή της χώρας, κατέρρευσε στον ωκεανό.
Σύμφωνα με τον Guardian, ήταν το τελευταίο πλήρως ανέπαφο στρώμα πάγου. Στην άλλη πλευρά του νησιού, τα καλύμματα πάγου του St Patrick’s Bay εξαφανίστηκαν εντελώς.
Δύο εβδομάδες αργότερα οι επιστήμονες χτύπησαν εκ νέου καμπανάκι λέγοντας ότι το τεράστιο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας λιώνει «χωρίς επιστροφή». Σύμφωνα με το δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας, η ετήσια χιονόπτωση δεν είναι αρκετή για να αναπληρώσει την απώλεια χιονιού και πάγου κατά τη θερινή τήξη των 234 παγετώνων της περιοχής. Μάλιστα, νέα έρευνα έδειξε ότι η Γροιλανδία έχασε 585 δισ. τόνους πάγου το 2019.
Η Αρκτική καταρρέει και συμβαίνει γρηγορότερα από ό, τι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί πριν από μερικές δεκαετίες. Σήμερα, η Βόρειος Σιβηρία και η καναδική Αρκτική θερμαίνονται 3 φορές γρηγορότερα από τον υπόλοιπο κόσμο.
Τα νούμερα είναι ανησυχητικά τα τελευταία χρόνια. Μόνο κατά την τελευταία δεκαετία, οι θερμοκρασίες της Αρκτικής έχουν αυξηθεί σχεδόν κατά 1 βαθμό Κελσίου. Εάν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχίσουν την ίδια πορεία τους, τότε ο βορράς θα έχει θερμανθεί κατά 4 βαθμούς Κελσίου μέχρι τα μέσα του αιώνα μας.
Σύμφωνα με νέα μελέτη για την κλιματική αλλαγή, ο θαλάσσιος πάγος που επιπλέει στην επιφάνεια του Αρκτικού Ωκεανού θα μπορούσε να εξαφανιστεί εντελώς έως το 2035. Μέχρι πρόσφατα, οι επιστήμονες δεν πίστευαν ότι θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο πριν το 2050.
Ωστόσο, τον περασμένο καλοκαίρι, η επιφάνεια του πάγου στις θάλασσες της Αρκτικής συρρικνώθηκε στη δεύτερη μικρότερη έκταση από τότε που ξεκίνησε η δορυφορική παρατήρηση το 1979.
«Τα τελευταία μοντέλα δείχνουν ότι όποιο σενάριο εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου εφαρμόσουμε, θα χάσουμε το κάλυμμα πάγου πριν από τα μέσα του αιώνα», εξηγεί η Julienne Stroeve, ανώτατη ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου των ΗΠΑ (NSDIC), σε συνέντευξη στην εφημερίδα Guardian.
«Ακόμα κι αν η θερμοκρασία αυξηθεί λιγότερο από 2 βαθμούς Κελσίου, θα είναι αρκετό για να χάσουμε τον καλοκαιρινό θαλάσσιο πάγο σε μερικά χρόνια».
Στα φυλάκια της καναδικής Αρκτικής, το μόνιμα παγωμένο υπέδαφος ξεπαγώνει 70 χρόνια νωρίτερα από τις προβλέψεις. Δρόμοι καταρρέουν και σπίτια βυθίζονται. Στη Σιβηρία τον περασμένο Ιούνιο, η πόλη Βέρχογιανσκ κατέγραψε 38 βαθμούς Κελσίου.
Η αυξανόμενη θερμοκρασία οδηγεί σε μεγάλες πυρκαγιές, που είναι πλέον συχνές σε θερμότερα και ξηρότερα μέρη της Αρκτικής. Τα πρόσφατα καλοκαίρια, οι πυρκαγιές πέρασαν από την τούνδρα της Σουηδίας, της Αλάσκας και της Ρωσίας, καταστρέφοντας τη φυσική βλάστηση. Αυτό έχει επιπτώσεις στα εκατομμύρια των ταράνδων που τρέφονται με βρύα, λειχήνες και χορτάρια.
Μεταξύ 2013 και 2014, περίπου 61.000 ζώα πέθαναν στη χερσόνησο Yamal της Ρωσίας από υποσιτισμό κατά τη διάρκεια ενός βροχερού χειμώνα. Συνολικά, ο παγκόσμιος πληθυσμός ταράνδων έχει μειωθεί κατά 56% τα τελευταία 20 χρόνια.
Τέτοιες απώλειες έχουν αποδειχτεί καταστροφικές για τους αυτόχθονες πληθυσμούς των οποίων η διαβίωση εξαρτάται από την κατάσταση των ταράνδων. Στην Ευρώπη και τη Ρωσία, η φυλή των Σάμι ζει εκτρέφοντας ταράνδους σε όλη την τούνδρα. Οι ζεστοί χειμώνες ανάγκασαν πολλά μέλη της φυλής να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο βγάζουν τα προς το ζην.
Η Αρκτική του παρελθόντος έχει ήδη εξαφανιστεί. Ωστόσο, πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι υπάρχει ακόμη χρόνος να δράσουμε, να διατηρήσουμε αυτό που έχουμε, εάν ο κόσμος μπορέσει να συνεργαστεί για να αποτρέψει περαιτέρω ζημιές και να διατηρήσει ό, τι απομένει από αυτό το μοναδικό και εύθραυστο οικοσύστημα.
