Ρώσοι επιστήμονες από τα κρατικά πανεπιστήμια της Αγίας Πετρούπολης και του Νοβοσιμπίρσκ, από το Ινστιτούτο κυτολογίας και γενετικής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και το Οικολογικό Κέντρο της Σιβηρίας, μετά από έρευνες που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν ότι στους γαμέτες (τα εξειδικευμένα αναπαραγωγικά κύτταρα) των ωδικών πτηνών υπάρχει ένα πρόσθετο χρωμόσωμα, χάρη στο οποίο τα εν λόγω πτηνά κατάφεραν να εξαπλωθούν σε διάφορα σημεία του πλανήτη.

Οι επιστήμονες ερεύνησαν το DNA των γαμετών σε 16 είδη ωδικών πτηνών που ανήκουν σε εννέα διαφορετικές οικογένειες της υποκατηγορίας των Σπουργιτιών Πασσερίδων, μεταξύ των οποίων το χελιδόνι, ο πύρρουλας, η γαλαζοπαπαδίτσα. Επίσης ερευνήθηκαν οκτώ είδη πτηνών άλλων κατηγοριών μεταξύ των οποίων, χήνες, κότες, πάπιες, παπαγάλοι και γεράκια. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα αρχαιότερα ειδή πτηνών που υπάρχουν στον πλανήτη περισσότερο από 35 εκατομμύρια χρόνια έχουν τον ίδιο αριθμό χρωμοσωμάτων στα σωματικά κύτταρα και τους γαμέτες. Τα ωδικά πτηνά εμφανίσθηκαν στην Γη αργότερα και στα είδη των πτηνών αυτών που μελετήθηκαν βρέθηκε ότι έχουν στους γαμέτες ένα χρωμόσωμα περισσότερο, από τα άλλα είδη.

Όπως επισημαίνουν στον πανεπιστήμιο του Νοβοσιμπίρσκ, για πρώτη φορά το επιπλέον αυτό χρωμόσωμα έγινε δυνατόν να εντοπισθεί στα ζεμπράκια (Zebra finch) που είναι μικρόσωμα πουλιά από την Αυστραλία το 1998 αλλά τότε θεώρησαν ότι αυτό συνιστά δική τους ιδιομορφία. Το 2014 βρήκαν ένα επιπλέον χρωμόσωμα σε ένα ιαπωνικό ζεμπράκι , γεγονός που προβλημάτισε σοβαρά τους επιστήμονες οι οποίοι άρχισαν να ασχολούνται με το ζήτημα.

Οι Ρώσοι ερευνητές πιστεύουν ότι το πρόσθετο χρωμόσωμα στους γαμέτες των ωδικών πτηνών εμφανίσθηκε πριν από περίπου 30-35 εκατομμύρια χρόνια. Σε κάθε είδος η εξέλιξη του χρωμοσώματος αυτού ήταν διαφορετική. Ενδεχομένως υποστηρίζουν οι Ρώσοι ερευνητές, αυτή η γενετική ιδιαιτερότητα, ήταν αυτή που έδωσε την δυνατότητα στα ωδικά πτηνά να εξαπλωθούν ευρέως στον πλανήτη. Παρόλα αυτά οι επιστήμονες δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος που διαδραματίζει το πρόσθετο χρωμόσωμα.

Οι ερευνητές ωστόσο τώρα θέλουν να εξηγήσουν πως το πρόσθετο χρωμόσωμα στους γαμέτες λειτουργεί εντός του ωαρίου και σε ποια χρονική στιγμή εξαφανίζεται από τα σωματικά κύτταρα.