Αναλαμβάνουν ζώα «που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη», κατά κύριο λόγο ζώα που στην Ελλάδα δεν θα είχαν πολλές ελπίδες είτε να βρούνε ένα σπίτι είτε να φιλοξενηθούν εύκολα για μεγάλο διάστημα από μια δομή. Ζώα που είτε «πετάχτηκαν» στο δρόμο όταν κούρασαν τους ανθρώπους είτε χτυπήθηκαν και αφέθηκαν στην τύχη τους από ασυνείδητους.

«Θα βρούμε ένα ζωάκι που θα φτάσει στα χέρια μας μετά από δύσκολες διαδικασίες όπως ένα τροχαίο, αλλά και ένα ζώο παράλυτο, ένα ζώο πολύ γέρικο, που δεν μπορεί να επιβιώσει στο δρόμο, κάποια κουτάβια, πολλές φορές δε κουτάβια που θα βρούμε πολλά μαζί, πεταμένα» εξήγησε, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ- ΜΠΕ, “Πρακτορείο 104,9 FM”, η πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου «Αδεσποτούλια» Ξάνθης, Άννα-Μαρία Ζαφειριάδου, ενώ περιγράφει την καινοτόμο εθελοντική προσπάθεια αγάπης των μελών του σωματείου τη πόλης της Θράκης και το πώς αυτά τα ζώα βρίσκουν σπίτια σε όλη την Ευρώπη, σπίτια όπου τα περιμένουν με μια ανοιχτή αγκαλιά.

«Συνήθως οι ξένοι όταν έρχονται στην Ελλάδα κλαίνε, γιατί αντικρίζουν μια εικόνα που δεν την έχουν ξαναδεί, όπως εμείς θα βλέπαμε παιδάκια χτυπημένα ή νηστικά στο δρόμο» εξηγεί με περιγραφικότητα η κα Ζαφειριάδου και τονίζει πως η διάθεση, και σε πολλές περιπτώσεις μεταφορά συνοδεία Ελλήνων εθελοντών ζώων, από την Ελλάδα των ταλαιπωρημένων ζωντανών στα τους νέα σπίτια στην ΕΕ έχει αποκτήσει δυναμική αξιοπρόσεκτη. «Δεν είμαστε οι μόνοι που το κάνουμε στην Ελλάδα, είναι όμως κάτι που έχουμε αποφασίσει και το κάνουμε με πολλή αγάπη και μετά από έξι χρόνια δουλειάς και προσπάθειας έχει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα» τόνισε η κα Ζαφειριάδου, ενώ εξήγησε πως η ιδέα ξεκίνησε όταν υπήρξε αριθμός ζώων που είχαν ανάγκη να φιλοξενηθούν κάπου και δημιουργήθηκε ένας χώρος.

«Ένα καταφύγιο χρειάστηκε στην Ξάνθη», χώρος που φιλοξενεί σε μια δεδομένη στιγμή περίπου 130 αδέσποτα ζώα. «Είναι ζώα που είχαν κάποια στιγμή ανάγκη ζωής ή θανάτου και δεν είχαν πού να πάνε, γιατί δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι και υποδομές στην Ελλάδα» τόνισε η κα Ζαφειριάδου, ενώ περιέγραψε τη διαδικασία μέχρι να βρεθεί, αξιολογηθεί και επιλεγεί ένα σπίτι στην Ευρώπη, σπιτικό όπου περιμένουν να φροντίσουν το, πρώην πλέον, αδέσποτο ζωντανό οι εθελοντές νέοι ιδιοκτήτες.

Αναζήτηση των σπιτιών σε όλη την Ευρώπη

«Έχουμε από ένα δικό μας φιλοζωικό σωματείο στην Ολλανδία και στη Γερμανία, είναι σωματεία που ιδρύθηκαν από φίλους που είχαν έρθει και είδαν τη δουλειά μας» εξηγεί η κα Ζαφειριάδου, που περιγράφει πως η εικόνα των αδέσποτων είναι σε γενικές γραμμές άγνωστη στην Κεντρική και Βόρεια κατά βάση Ευρώπη.

«Στην Ολλανδία, στην Αγγλία ή στη Γερμανία δεν υπάρχει κανένα αδέσποτο, με αποτέλεσμα να θέλουν πολύ να βοηθήσουν και έτσι δημιουργήθηκαν οι συγκεκριμένες φιλοζωικές στο εξωτερικό και προσπαθούν να βρουν σπίτια σε σκυλιά από την Ελλάδα» σημείωσε η πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου «Αδεσποτούλια».

«Τα αποκαλούν “Γκρίκις”, θεωρούνται καλά σκυλιά, είναι και μόδα καθώς τους αρέσει να λένε ότι είναι αδέσποτο και το πήραν» τονίζει η κα Ζαφειριάδου, ενώ περιγράφει και μια περίπτωση χαρακτηριστική. “Θα σας πω για ένα σκυλί που πήραν στην Ολλανδία με ένα μάτι και άρρωστο, το παρέλαβαν και έκαναν ακόμη και παρουσίαση στο σχολείο!” εξιστορεί και τονίζει πως οι ενδιαφερόμενοι δεν διαλέγουν ράτσα και τα περισσότερα που ταξιδεύουν στα νέα τους σπίτια στην ΕΕ είναι ημίαιμα.

Επί της διαδικασίας η κα Ζαφειριάδου εξήγησε πως όταν βρεθεί ένα ενδιαφερόμενο σπίτι, βγαίνουν διαβατήρια και δρομολογείται η μεταφορά ανάλογα με την περίπτωση καθώς «είτε έρχονται οι “γονείς” να τα πάρουν, είτε τα συνοδεύουμε εμείς».

«Στον κάθε ενδιαφερόμενο δίνεται ένα ερωτηματολόγιο, για να κριθεί αν είναι κατάλληλος. Μετά πηγαίνει κάποιος στο σπίτι. Βλέπει ότι πράγματι είναι κατάλληλο και όταν μας δίνουν την έγκριση, σημαίνει ότι το ζώο έχει βρει σπίτι» αναφέρει η πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου «Αδεσποτούλια» Ξάνθης, που δεν παραλείπει να τονίσει πως και «στο εξωτερικό βέβαια δεν είναι όλοι άγγελοι» και να σημειώσει πως υπάρχουν «περιπτώσεις που παίρνουμε ζώα πίσω». Σε χώρες όπως η Αγγλία και η Γερμανία, οι ενδιαφερόμενοι αναλαμβάνουν τη διαδικασία, πληρώνοντας ένα ποσό 230-300 ευρώ με το οποίο καλύπτεται το εισιτήριο του σκύλου, το διαβατήριο και το τσιπάκι.

Η προσπάθεια πάντως των εθελοντών της Ξάνθης έχει συμβεί στο παρελθόν να δεχτεί βολές: «η βοήθεια που παίρνουμε από τους ξένους βάλλεται. Υπάρχει ομάδα που θεωρεί ότι τα ζώα πηγαίνουν για πειράματα ή για να γίνουν… σαλάμια και ότι οι φιλοζωικές στην Ελλάδα πλουτίζουν από αυτό. Κάτι που δεν ισχύει, τα ζώα που πηγαίνουν για πειράματα άλλωστε πρέπει να είναι εγκεκριμένα» τόνισε η πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου «Αδεσποτούλια» που μετέφερε και πλειάδα περιστατικών στα οποία οι Έλληνες εθελοντές έγιναν μάρτυρες ολόκληρης γιορτής από τη γειτονιά σε οικογένεια τής οποίας έφτασε το, πρώην πλέον, αδέσποτο από τους δρόμους της Ελλάδας.