Οι μαζικοί αφανισμοί στην γη έχουν, από την δημιουργία του πλανήτη μέχρι σήμερα, αλλάξει δραματικά την ποικιλομορφία των διάφορων μορφών ζωής, ειδικά των υδρόβιων, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 100.000 δείγματα απολιθωμάτων. Τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι θα ζήσουν σε ένα πολύ διαφορετικό μέλλον από το σημερινό, αν οδηγήσουν ορισμένα ζώα σε εξαφάνιση, καθώς ο αφανισμός ενός έμβιου είδους μπορεί να αλλάξει όλο το οικοσύστημα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού Live Science, δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που έχουν παρατηρήσει ότι η επίδραση ορισμένων ανθρώπινων δραστηριοτήτων, από το κυνήγι έως την κλιματική αλλαγή, είναι τέτοια που να δημιουργεί κινδύνους για σοβαρή μαζική εξαφάνιση. Κάποιοι, μάλιστα, δεν διστάζουν να πουν ότι εισερχόμαστε σε μία νέα γεωλογική εποχή, περισσότερο ανθρωποκεντρική, που θα χαρακτηρίζεται από μεγάλες αλλαγές στην παγκόσμια θερμοκρασία και την χημεία των ωκεανών. Θα παρατηρηθεί αυξημένη αποσάθρωση των ιζημάτων και αλλαγές στην βιολογία, οι οποίες θα έχουν να κάνουν με διαφορετικές εποχές ανθοφορίας, με μετακινήσεις των μεταναστευτικών κυμάτων πουλιών και θηλαστικών και πιθανώς θάνατος μικρών οργανισμών που υποστηρίζουν ολόκληρη την θαλάσσια τροφική αλυσίδα.

Οι επιστήμονες πίστευαν κάποτε ότι η ποικιλομορφία στα είδη θα μπορούσε να βοηθήσει την -έστω προσωρινή- προστασία τους από τον αφανισμό, ενώ κάποια μπορεί ακόμα και να πολλαπλασιάζονταν. Ωστόσο, η εμφάνιση πολλών διαφορετικών ειδών, ανά τους αιώνες, δεν απέδειξε κάτι τέτοιο στην πράξη. Δεδομένων των οριστικών αφανισμών κάποιων ειδών στο παρελθόν, οι επιστήμονες δεν δίνουν σε κανένα ζώο περισσότερες ελπίδες ότι θα τα καταφέρει να επιβιώνει για πάντα.

Σε αντίθεση με τους μαζικούς αφανισμούς έμβιων ειδών, οι οποίοι στο παρελθόν συνέβαιναν περίπου κάθε 200 εκατομμύρια χρόνια, σήμερα τα είδη εξαφανίζονται με δεκαπλάσιο ή και εκατονταπλάσιο, σε κάποιες περιπτώσεις, ρυθμό. Κάτι τέτοιο μπορεί να αλλάξει το «πρόσωπο» του πλανήτη περισσότερο από όσο οι άνθρωποι μπορούν να προβλέψουν, λένε οι ερευνητές.

«Αυτό που βασικά υπαινίσσεται η έρευνα είναι ότι εμείς είμαστε αυτοί που στην πραγματικότητα ρίχνουμε τα ζάρια», λέει ο John Alroy, παλαιοβιολόγος του Πανεπιστημίου Macquarie στο Σύδνευ της Αυστραλίας. «Δεν ξέρουμε ποιες πληθυσμιακές ομάδες θα βρεθούν σε χειρότερη μοίρα, ποιες ομάδες θα επανακάμψουν με την πάροδο των αιώνων, ή ποιες θα καταλήξουν με περισσότερες ή λιγότερες διαφοροποιήσεις». Το μόνο που δείχνει βέβαιο, λέει ο Alroy, είναι ότι η μοίρα κάθε ζωικής ομάδας θα αλλάξει δραματικά και δε μπορούμε να βασιστούμε στον ταλαιπωρημένο μας πλανήτη για την επαναφορά της ισορροπίας στο μέλλον.

Πηγή: LiveScience.com